Για άλλη μια φορά, σύμφωνα με καταγγελία του Σωματείο Εργαζομένων του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου, δε δόθηκε άδεια μητρότητας σε έγκυο εργαζόμενη, λέγοντάς της ότι «δεν τη δικαιούται γιατί η συγκεκριμένη άδεια παρέχεται μόνο στον αμιγώς ιδιωτικό τομέα», σύμφωνα πάντα με την καταγγελία του Σωματείου.
Το Σωματείο Εργαζομένων του ΠαΓΝΗ, μάλιστα, καταγγέλλει ότι ή καινούρια σύμβαση έργου και εργασίας προωθεί τη «διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την πάμφθηνη, ευέλικτη, απλήρωτη εργασία στο δημόσιο κι ένα ακόμη βήμα στην κατάργηση της μονιμότητας».
Αναλυτικότερα, η καταγγελία του Σωματείου Εργαζομένων Πα.Γ.Ν.Η.:
Για άλλη μια φορά το Σωματείο Εργαζομένων Πα.Γ.Ν.Η. επιβεβαιώνεται στην τοποθέτηση του ότι οι συμβάσεις έργου και εργασίας που προπαγανδίστηκαν από την συγκυβέρνηση "ως εκδίωξη των κακών εργολάβων", αποδεικνύεται ότι δεν είναι τίποτα άλλο από το όχημα της περαιτέρω διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, της πάμφθηνης, ευέλικτης, απλήρωτης εργασίας στο δημόσιο κι ένα ακόμη βήμα στην κατάργηση της μονιμότητας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι συνάδελφος που ζήτησε (για άλλη μια φορά με την καινούργια σύμβαση που ο κος Πολάκης και ο διοικητής του ΠαΓΝΗ την παρουσίαζαν σαν πιο καλή) να πάρει την άδεια μητρότητας όπως προβλέπεται για τους εργαζομένους που έχουν ασφάλεια ΙΚΑ. Η απάντηση του ΟΑΕΔ είναι ότι δεν τη δικαιούται γιατί η συγκεκριμένη άδεια παρέχεται μόνο στον αμιγώς ιδιωτικό τομέα.
Ιδιαίτερη ευθύνη έχει το υπουργείο Υγείας, η κυβέρνηση, η διοίκηση και όσοι προπαγάνδιζαν εκτός κι εντός νοσοκομείου, οι οποίοι πίεζαν τους εργαζόμενους να αποδεχτούν τις απαράδεχτες συμβάσεις ορισμένου χρόνου και τους καλούσαν να μην ακούν το σωματείο τους. Αυτές οι συμβάσεις αποδείχτηκε ότι οδηγούν στο χτύπημα εργατικών δικαιωμάτων, στο χτύπημα της προστασίας της μητρότητας και τελικά στην απόλυση.
Είναι ώρα και μετά από αυτήν την αντεργατική εξέλιξη όλοι οι εργαζόμενοι να βγάλουν τα συμπεράσματα τους, να σκεφτούν ότι πίσω από όλες αυτές τις μεθοδεύσεις κρύβεται κάτι πιο βαθύ και ύπουλο. Δεν είναι μόνο η αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων, της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, αλλά και η "εκπαίδευση" των εργαζομένων στο να συνηθίσουν να δουλεύουν με λίγα χρήματα, σε καθεστώς εντατικοποίησης της εργασίας, χωρίς τα αυτονόητα δικαιώματα που οι εργαζόμενοι κατέκτησαν με αγώνες. Αυτό το κάνει με μαεστρία η συγκυβέρνηση, μετατρέποντας την επιθυμία και τη συνείδηση των εργαζομένων στη βάση των μειωμένων απαιτήσεων, ώστε να μη διεκδικούν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους και το βασικότερο την πλήρη αναπλήρωση όλων των απωλειών και των σύγχρονων δικαιωμάτων τους που υπέστησαν στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με μόνιμο προσωπικό, τόσο που να αντιστοιχεί στις πραγματικές ανάγκες του νοσοκομείου.
• Να δοθεί τώρα η άδεια μητρότητας χωρίς δικαιολογίες.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους και κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
