Με συγκίνηση στα μάτια και σπαραγμό στο λόγο ο πρώην δήμαρχος Ηρακλείου κ. Γιάννης Κουράκης έπλεξε το εγκώμιο της Βιργινίας Μανασάκη, που «έφυγε» την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου χτυπημένη από την επάρατη νόσο.
Διαβάστε την επικήδεια ομιλία:
«Ον οι Θεοί φιλούσιν, αποθνήσκει νέος», «όποιον αγαπούν οι Θεοί πεθαίνει νέος» ,είχε πει ο αρχαίος ποιητής Μένανδρος.
- Αυτό βέβαια, αποτελεί μικρή παρηγοριά αγαπημένη Βιργινία, για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να σε γνωρίζουμε από κοντά ή να συνεργαστούμε μαζί σου, και που, από εδώ και πέρα, θα στερηθούμε της ευγενικής και δημιουργικής σου παρουσίας.
- Το πλήγμα είναι βαρύ και η θλίψη ανείπωτη για την οικογένειά σου, που τη λάτρευες και σε λάτρευε, για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που ''διακόνησες'' με συνέπεια και παρρησία, για την κοινωνία του Ηρακλείου και της Κρήτης, για τις οποίες ανάλωσες όλες σου τις δυνάμεις, στην επίλυση καίριων προβλημάτων σχετικών με την ποιότητα ζωής και το περιβάλλον .
- Είχα την ευκαιρία και την καλή τύχη, να συνεργαστώ μαζί σου ως πρόεδρος του ΕΣΔΑΚ -του οποίου υπήρξες κορυφαίο στέλεχος - για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οφείλω να ομολογήσω ότι με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή, η ευγένεια, η σοβαρότητα, ο επαγγελματισμός, η ευρύτητα της σκέψης και η διάθεση κατανόησης που σε χαρακτήριζαν.
Κατανόηση ακόμα και απέναντι σε κείνους που στάθηκαν αρνητικά απέναντι και που, οι εξελίξεις τους υποχρέωσαν να αναγνωρίσουν τελικά την ορθότητα της κρίσης σου.
''Αφες αυτοίς...'', έλεγες πάντα με χαμόγελο και ξεπερνούσες τις λαθεμένες ή τις άδικες κριτικές τους.
Είχες την ικανοποίηση να ''γευτείς'' στο χώρο σου αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία την καταξίωση και την αγάπη. Καρποί και τα δυό, της σκληρής δουλειάς, της αταλάντευτης εμμονής στους στόχους σου και της επιστημονικής σου γνώσης.
Αποφασιστική αλλά συνετή, ευγενής αλλά δυναμική και πάντα αξιαγάπητη, ήσουν και θα παραμείνεις στη μνήμη μας μια λαμπερή μορφή που γοήτευε και δημιουργούσε.
Μια εντυπωσιακή παρουσία με τετράγωνο μυαλό, που, απ' όπου πέρναγες, άφηνες πίσω σου μόνο συμπάθειες και έργο.
- Ίσως αυτό δεν μπόρεσε να σου συγχωρέσει η ζηλόφθονη μοίρα και σου έστειλε τη βαριά δοκιμασία.
Τη δέχτηκες κι αυτή αγόγγυστα.
Με το ίδιο θάρρος, το ίδιο κουράγιο, την ίδια αποφασιστικότητα, που αντιμετώπιζες τις άλλες δυσκολίες.
Με την πίστη ότι και σε αυτήν την δοκιμασία, στο τέλος εσύ θα ήσουν ο νικητής.
Δυστυχώς, ο αγώνας ήταν άνισος και τελικά υποχρεώθηκες να ακολουθήσεις τη μοίρα των θνητών.
Το έκανες με θαυμαστή ψυχραιμία και γαλήνη, ενθαρρύνοντας μέχρι και την τελευταία στιγμή τον αγαπημένο σου Γιώργο, τους γονείς και τα αδέλφια σου.
Και δεν έχουμε αμφιβολία, πως κι από εκεί που βρίσκεσαι τώρα, θα τους στέλνεις την ''αύρα'' σου, να τους συνοδεύει και να τους βοηθά.
''Αν έρθει η στιγμή να αποφασίσεις, αν θα ζήσεις ή αν θα πεθάνεις, κάνε τα και τα δυο σαν άρχοντας'' έχει γράψει ένας Άγγλος ποιητής.
Εσύ Βιργινία έζησες κι έφυγες σαν αρχόντισσα που απολάμβανε το σεβασμό, το θαυμασμό, την εκτίμηση και την αγάπη όσων σε γνώριζαν.
Αυτή η πληρότητα της ύπαρξης, που σε συνόδεψε σε αυτό το σύντομο γήινο ταξίδι σου, ας είναι το βάλσαμο και η παρηγοριά στις ψυχές των δικών σου και των φίλων σου.
Σήμερα είμαστε όλοι εδώ για το τελευταίο «αντίο».
Ο αγαπημένος σου Γιώργος, τα λατρευτά σου παιδιά, οι γονείς σου, τα αδέλφια σου, οι φίλοι σου, οι συνεργάτες και συνάδελφοι σου στην Περιφέρεια και τον ΕΣΔΑΚ.
Όλοι είμαστε εδώ παρόντες στο μισεμό σου, και σου δίνουμε τη υπόσχεση όχι μόνο θα σε θυμόμαστε αλλά ότι θα σε κρατήσουμε για πάντα στις καρδιές μας.
Αγαπημένη μας Βιργινία, ας είναι ελαφρύ το Κρητικό χώμα που θα σε σκεπάσει.
