default-image

Γιώργος Ανεμογιάννης: Μια μαγευτική έκθεση στο Ηράκλειο

Κρήτη
Γιώργος Ανεμογιάννης: Μια μαγευτική έκθεση στο Ηράκλειο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εντυπωσιακά κουστούμια, αμέτρητες μακέτες από θεατρικές παραστάσεις, πολύτιμα σκίτσα, ανεξάντλητο θεατρικό υλικό και άλλα προσωπικά αντικείμενα του σπουδαίου Κρητικού σκηνογράφου και ενδυματολόγου φιλοξενούνται στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη γέννησή του.

Ο Γιώργος Ανεμογιάννης, υπήρξε ένας θεατράνθρωπος που έχει αφήσει μεγάλη «κληρονομιά» τόσο στο χώρο του θεάτρου, όσο και στο νησί της Κρήτης και ιδιαιτέρως στην πόλη του Ηρακλείου.

Τα παιδικά του χρόνια

Ο Γιώργος Ανεμογιάννης γεννήθηκε στο Ηράκλειο στις 15 Δεκεμβρίου 1916 σε ένα περιβάλλον που θα ζήλευε κάθε νέος της εποχής, αφού ο πατέρας του, ο Αντώνιος Ανεμογιάννης, ήταν κτηματίας και εξαγωγέας των προϊόντων της Κρητικής γης. Μεγάλωσε σε ένα νεοκλασικό σπίτι απέναντι από τον Άγιο Τίτο, όπου και δέχτηκε τα πρώτα του καλλιτεχνικά ερεθίσματα.

Από μικρός ασχολήθηκε με το σχέδιο, καθώς τα πρώτα του μαθήματα τα διδάχθηκε από τη μητέρα του, Ελένη Καρούζου, ενώ συνέχισε τα μαθήματα σχεδίου στο «Πρακτικόν Λύκειον» του Ηρακλείου.

Οι καλλιτεχνικές του επιδόσεις, από την παιδική του κιόλας ηλικία δεν πέρασαν απαρατήρητες, καθώς η μακέτα που δημιούργησε το 1934, για το θεατρικό έργο «Σαλώμη» του Oscar Wilde, φιλοξενήθηκε μέχρι και στον αθηναϊκό Τύπο.

Οι σπουδές του στο εξωτερικό

Όνειρο του πατέρα του ήταν να τον διαδεχθεί στο εμπόριο, «κρατώντας» ζωντανή την οικογενειακή παράδοση. Γι' αυτό και τον έστειλε για σπουδές στη Βιέννη. Βέβαια, τα όνειρα του 18χρονου, τότε, Γιώργου Ανεμογιάννη ήταν άλλα.

Παρόλο που γράφτηκε στην εμπορική σχολή και έπειτα στη σχολή χημείας στη Βιέννη, η αγάπη του για τη σκηνογραφία τον οδήγησε στην «Ειδική Σχολή Σκηνογραφίας». Οι εξαιρετικές του επιδόσεις, κατέρριψαν κάθε αμφιβολία του πατέρα του και, με την άδεια του, πλέον, συνέχισε την καλλιτεχνική του πορεία.

Η επιστροφή του στην Ελλάδα

Το Καλοκαίρι του 1938, ο 20χρονος Ανεμογιάννης, επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου και τον «καλωσορίζουν» τα διθυραμβικά σχόλια του αθηναϊκού και κρητικού Τύπου.

Στην πρώτη του έκθεση, το Χειμώνα του 1939 στην Αθήνα, όπου παρουσίασε τις μελέτες των φοιτητικών του χρόνων, «παρέλασαν» δεκάδες πολιτικοί, καλλιτέχνες, ακόμη και ο ίδιος ο Βασιλιάς Γεώργιος. Και κάπως έτσι διαπίστωσε ότι η καριέρα του αναμενόταν να στεφθεί με την απόλυτη επιτυχία που της άρμοζε.

Η επιτυχημένη καριέρα του

Η επαγγελματική του πορεία στο θέατρο ξεκίνησε στο πλευρό της Μαρίκας Κοτοπούλη, Ενώ στα 60 χρόνια της καλλιτεχνικής του πορείας συνεργάστηκε με όλα τα κρατικά και ιδιωτικά θέατρα και θιάσους.

Επίσης, σημαντική ήταν και η συνεργασία του και με τα μεγάλα ονόματα του Ελληνικού θεάτρου, όπως: Η Κατερίνα Ανδρεάδη, η Σοφία Βέμπο, οι αδελφές Καλουτά, η Σπεράντζα Βρανά, ο Δημήτρης Μυράτ, ο Μάνος Κατράκης, η Άννα Συνοδινού, η Μελίνα Μερκούρη, η Έλλη Λαμπέτη, ο Δημήτρης Χορν, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Νίκος Κούρκουλος και πολλοί άλλοι.

Μετά την επιτυχημένη του πορεία στο πλευρό του θιάσου Κοτοπούλη, η Εθνική Λυρική Σκηνή, επεδίωξε τη συνεργασία με τον πολυτάλαντο Ανεμογιάννη και ο ίδιος κατάφερε να συνδυάσει τη σκηνογραφία, τη σκηνοθεσία, την κατασκευή κουστουμιών, τη μουσική και το θέατρο.

Το 1962 ξεκίνησε η συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο, όπου και δούλεψε για έξι παραστάσεις, μεταξύ των οποίων «Ο Βούδας», του Νίκου Καζαντζάκη, «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», του Αλέκου Σακελλάριου και ο «Φον Δημητράκης» του Δημήτρη Ψαθά.

Στο ενεργητικό του, ο σπουδαίος σκηνογράφος, έχει πάνω από 500 παραστάσεις, με τον ίδιο να δηλώνει σε συνέντευξή του: «Οι σκέψεις που μου δημιουργούνται, κοιτάζοντας πίσω τις 500 παραστάσεις που έχω δουλέψει, είναι ότι ξόδεψα τη ζωή μου σε μια πάρα πολύ ωραία υπόθεση».

Βέβαια, δεν «έμεινε» μόνο στο θέατρο, αφού Ο Γιώργος Ανεμογιάννης σκηνογράφησε και σχεδίασε κοστούμια και σε έργα του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Επίσης, έγραψε μελέτες για σκηνογραφία και υπήρξε θεατρικός κριτικός σε καλλιτεχνικά περιοδικά και στον ημερήσιο Τύπο. Είχε αναλάβει, παράλληλα, τη διακόσμηση περιπτέρων σε εκθέσεις καθώς και σε διαφημιστικές μακέτες.

Το «κύκνειο άσμα»

Ο ιδιοφυής, όπως πολλαπλώς είχε χαρακτηριστεί, Γιώργος Ανεμογιάννης, άφησε την «τελευταία του πνοή» στην Αθήνα, στις 19 Οκτωβρίου 2005. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο, ενώ η σορός του μεταφέρθηκε πεζή μέσα από τους δρόμους της πόλης, συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Ηρακλείου.

Η κληρονομιά που άφησε είναι ανεξάντλητη, καθώς, όχι μόνο κληροδότησε με τη διαθήκη του το πολύτιμο αρχείο του στο Ίδρυμα «Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη», υπήρξε και ο «πατέρας» του Μουσείου, αφού το ίδρυσε ο ίδιος, το 1983. Ενώ, αναμφίβολη είναι και η συμβολή του στην ανάδειξη του ελληνικού θεάτρου.

Πληροφορίες από την έκθεση «Γιώργος Ανεμογιάννης: Διαδρομή στο Χρώμα και στο Όνειρο», η οποία θα "φιλοξενείται" στη Βασιλική του αγίου Μάρκου, έως τις 15 Δεκεμβρίου

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News