default-image

Βιαννίτες στην πρώτη διοικητική οργάνωση της Κρήτης

Κρήτη
Βιαννίτες στην πρώτη διοικητική οργάνωση της Κρήτης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κάτω Βιάννος - Ταξίδι στο Χρόνο.

Πρόσωπα, ονόματα, αγαπημένοι άνθρωποι, ιστορίες που άκουγα από τον πατέρα μου, σοκάκια που παίζαμε, βρύσες που πηγαίναμε με τα λαήνια για το νερό του σπιτιού, γεύσεις και αρώματα που ξεφυτρώνουν μέσα στη μνήμη βλέποντας μία φωτογραφία, σου διηγούνται τόσες μικρές και μεγάλες στιγμές από τα παιδικά σου χρόνια, σταμάτησαν μπροστά μου μέσα από τα κείμενα του καθηγητή Γιώργου Κονδυλάκη που δημοσιεύτηκαν στην ''Ηχώ της Βιάννου'' και αφορούν στην κάτω Βιάννο, με τον τίτλο:

''Κάτω Βιάννος - Ταξίδι στο Χρόνο''.

Το οδοιπορικό του καθηγητή μέσα στο χρόνο και στην ιστορία ενός χωριού που ακόμα και σήμερα βασανίζεται, ακόμα και σήμερα μοναχικά πορεύεται, είναι μοναδικό, ''φωνάζει'' για τις ευθύνες μας και τις ευθύνες της πολιτείας απέναντί του.

Μέρος 5ο

Στην πρώτη διοικητική οργάνωση της Κρήτης μετά την απελευθέρωση από τους τούρκους το χωριό εκπροσωπούσε, στο Δήμο Βιάννου όπου υπαγόταν, ο Δημήτριος Δουλγεράκης σαν Ειδικός Πάρεδρος και αργότερα ο πρώτος εκλεγμένος σύμβουλος Εμμανουήλ Βαβουρανάκης.

Επί Κρητικής Πολιτείας η επαρχία μας είχε την τύχη να την εκπροσωπεί στην Κρητική Βουλή ο Βιαννίτης δικηγόρος Γεώργιος (ή Γεωργής) Παπαμαστοράκης του Ιωάννου και της Κυριακής ο οποίος υπεραγαπούσε τον τόπο του. Αργότερα έγινε και πρωθυπουργός της. Τότε ξεκίνησαν τα περισσότερα έργα σε όλη την επαρχία. Δρόμοι, γέφυρες, υδραγωγεία και άλλα που ήταν άγνωστα στους κατοίκους μέχρι τότε. Έγινε και η εγκατάσταση όλων των υπηρεσιών, Σχολείων, Ειρηνοδικείων, ταχυδρομείου και άλλων. Ύστερα από πρότασή του, με απόφαση της Κρητικής βουλής στις 11-6-1903 εγκρίθηκε και δόθηκε στο χωριό, για πρώτη φορά, χρηματικό ποσό 500 δραχμών: «δια την διοχέτευσιν πόσιμου ύδατος εις Κάτω Βιάννον».

Το ποσό ήταν πολύ σημαντικό για την εποχή εκείνη.

Αργότερα, μετά την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, ο Γεώργιος Παπαμαστοράκης εκλεγόταν βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου μέχρι το 1923 που πέθανε. Όλα αυτά τα χρόνια βοήθησε όσο μπορούσε και όποτε χρειάστηκε για την ανάπτυξη του χωριού.

Από τους Βαλκανικούς πολέμους μέχρι και τη Μικρασιατική καταστροφή σκοτώθηκαν σε πολέμους οι: Αγγουράκης Δημήτριος του Αντωνίου, Δουλγεράκης Εμμανουήλ του Δημητρίου. Παπαδάκης Δράκων του Νικολάου, Χρηστάκης Εμμανουήλ του Ιωάννου και Χρηστάκης Νικόλαος του Ιωάννου. Κάποιος Ζαμπετάκης Εμμανουήλ χάθηκε στη Μικρά Ασία.

Στους Βαλκανικούς πολέμους πήγαν και οι Μανδαλάκης Εμμανουήλ (Μαμολιό), Παπαδάκης Μύρων του Νικ. και Μηλιαράς Βασίλειος (Λουμπές) που έμειναν στο στρατό για 12 χρόνια, μέχρι και τη Μικρασιατική καταστροφή.

Στη εκστρατεία στη Μικρά Ασία πήγαν αρκετοί Κατωβιαννίτες όπως οι: Τζανάκης Ιωάννης (Γιάγκος), Μανδαλάκης Εμμανουήλ (Μαμολιό), Παπαδάκης Μύρων του Νικ. και Μηλιαράς Βασίλειος (Λουμπές) που έφτασαν μέχρι τη Σμύρνη και τον Σαγκάριο, Μανδαλάκης Κων/νος του Αντ., Δουλγεράκης Νικόλαος (Πούλακας), Αγγουράκης Εμμανουήλ του Κων., και Αγγουράκης Εμμανουήλ του Αντωνίου που στην επιστροφή μπήκε σε πλοιάριο που βυθίστηκε και πνίγηκε. Στις οικογένειες τους κατά την απουσία τους δινόταν ένα χρηματικό επίδομα από το Κράτος. Όταν όμως επέστρεψαν , από κάποιους αριστερούς όπως ο Γιάγκος, το ζητούσαν πίσω και έτσι έγιναν και χρεώστες σε εποχές πολύ δύσκολες.

Στα χρόνια της Μεταξικής δικτατορίας στη Φολέγανδρο εξορίστηκαν οι Τζανάκης Ιωάννης (Γιάγκος) και Δουλγεράκης Ελευθέριος λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων. Απελευθερώθηκαν λίγο πριν την έναρξη της κατοχής και γύρισαν στο χωριό.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News