Μαρτυρία ΣΟΚ θύματος τροχαίου στο Ράδιο 9,84 για τον πόνο και τη ζωή που δεν έζησε καθώς η σύγκρουση της μηχανής που οδηγούσε με λεωφορείο στα 15 του χρόνια το 1982, τον καθήλωσαν στο αναπηρικό καρότσι.
"Αλλάξτε νοοτροπία στους δρόμους. Μετά το τροχαίο υπάρχει πόνος " διαμηνύει. "Για να σωθώ καταστράφηκε η οικογένεια μου οικονομικά. Σήμερα παλεύω να πείσω κυρίως τα παιδιά ότι η απροσεξία έχει σοβαρές συνέπειες στη ζωή μας".
Τα παραπάνω αναφέρει μιλώντας στο σταθμό ο Μανόλης Μαράκης , αθλητής σήμερα με αναπηρία, στην προσπάθεια αντιμετώπισης των τροχαίων.
''Στα 15 μου χρόνια'', λέει ο Μανόλης Μαράκης εξιστορώντας τα γεγονότα, ''είχα μηχανάκι. Τράκαρα με ένα λεωφορείο. Ήμουν πολυτραυματίας κι αν δεν ήταν καλή η φυσική μου κατάσταση δεν θα τα κατάφερνα.
Η οικογένεια μου ήταν και είναι συνεχώς δίπλα μου. Καταστράφηκαν οικονομικά προκειμένου να με βοηθήσουν να ζήσω.
Δεν ήταν ατύχημα. Δεν ήταν δυστύχημα. Δεν ήταν θέμα τύχης. Ήταν θέμα λανθασμένης απόφασης, επιλογής.
Ο πόνος που έζησα εγώ, τόσο μεγάλος. Ο πόνος της οικογένειας μου τόσο μεγάλος.
Δεν έζησα όλα όσα θα μπορούσα να ζήσω κι ήθελα''.
Στο ερώτημα για το αν σήμερα έχει κατασταλάξει στο γιατί τόσα τροχαία, θάνατοι, τραγωδίες, πόνος, είπε ότι παρά τις προσπάθειες του με την πάροδο των χρόνων αυτό δεν έχει καταστεί εφικτό.
''Φαίνεται σκεφτόμαστε ότι το τροχαίο θα συμβεί στους άλλους κι όχι σ' εμάς. Φαίνεται δεν υπολογίζουμε τον κίνδυνο. Κι όμως ο πόνος είναι τόσο μεγάλος.
Δεν χρειάζονται τα παιδιά μας μηχανάκι από την ηλικία των 15 ετών. Ακόμα και στο ποδήλατό τους πρέπει να φορούν κράνος. Τη ζώνη ασφαλείας να τη φορούν μικροί μεγάλοι. Μετά το σωματικό πόνο έρχεται ο πόνος του τι έχασα στη Ζωή Μου''.
Ρεπορτάζ: Αγγέλα Δουλγεράκη
