Σε βραδυφλεγή βόμβα που το κεντρικό κράτος της ανάβει το φιτίλι και οι τοπικοί θεσμικοί και κοινωνικοί φορείς προσπαθούν να το σβήσουν, εξελίσσεται καθημερινά το προσφυγικό στην Κρήτη, αφού σε ένα μήνα θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η γραφειοκρατική διαδικασία, ώστε με ασφάλεια να ξεκινήσει η φιλοξενία προσφύγων τον ερχόμενο Απρίλη στο νησί και μην μπορώντας πια να δοθεί περαιτέρω πίστωση χρόνου, δεδομένης της επιβάρυνσης των μικρότερων νησιών και του ηπειρωτικού κορμού της χώρας.
Την αμέριστη συμπαράσταση και ευαισθησία τους στο θέμα εξέφρασαν πρωτοβάθμια συνδικαλιστικά σωματεία του νομού Ρεθύμνου στην αντιπεριφερειάρχη Μαρία Λιονή, βλέποντας το χρόνο να περνάει και τον σχεδιασμό σχεδόν στο απόλυτο μηδέν.
Έχει μεν προκριθεί η φόρμουλα των αναπτυξιακών εταιρειών της Κρήτης σε συνδυασμό με τους δήμους ως διαχειριστές των χρημάτων από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για να αποφευχθούν κρατικοί δυσκίνητοι μηχανισμοί, αλλά και πάρτι αισχροκέρδειας από αφερέγγυες ΜΚΟ.
Το μόνο παρήγορο που μετέφερε η Μαρία Λιονή στην Πρόεδρο της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου, Δέσποινα Νικολάου και τους λοιπούς εκπροσώπων της Ρεθεμνιώτικης κοινωνίας, ήταν ότι υπάρχει προσφορά φιλοξενίας σε σπίτια.
Αυτό που είναι ηθικά ακόμα πιο δύσκολα διαχειρίσιμο και εξηγήσιμο και στο οποίο συμφώνησαν όλες οι πλευρές είναι η δυσκολία αποδοχής από το σύνολο των τοπικών κοινωνιών ότι είναι κάτι το διαφορετικό η βοήθεια ενός κατατρεγμένου και ξένου ανθρώπου από τον πόλεμο σε σύγκριση με τον ντόπιο άνθρωπο που υποφέρει από οικονομική εξαθλίωση.
Ρεπορτάζ: Ματθαίος Καπετανάκης
