Ο 86χρονος σήμερα Γιάννης Πετράκης, είναι ο πρωτοπόρος της διαιτησίας στο Ηράκλειο. Γεννημένος το 1930, με καταγωγή από τη Βιάννο μεγάλωσε στην όμορφη γειτονιά του Αγίου Ματθαίου στο Ηράκλειο και είχε την ατυχία να μείνει ορφανός από πατέρα στα 10 του χρόνια. Ο πατέρας του συμμετείχε στο Βενιζελικό Κίνημα κατά του Μεταξά, πήγε σαν ταγματάρχης στον πόλεμο της Αλβανίας και σε άδεια που πήρε για να δει την οικογένειά του λυποθύμησε και ξεψύχησε! Ωστόσο είχε προλάβει να αγοράσει οικόπεδο στη Νέα Αλικαρνασσό που προπολεμικά το αγόρασε για εξοχικό (!) και εκεί ο Γιάννης Πετράκης κατοικεί μέχρι και σήμερα!
Ο «ήρωας» στις σημερινές «Αθλητικές Ιστορίες» ήταν μέσα σε αυτούς που δημιούργησαν ουσιαστικά την ηρακλειώτικη διαιτησία. Στην πρώτη σχολή που έγινε το 1953 με δάσκαλο τον παλιό διεθνή διαιτητή Ασπρογέρακα και είχε μαθήματα μερικών ημερών, φοίτησε μαζί με τους Χουμεριανό, Ζαχαριουδάκη, Λιάπη, Σεβδαλή, Σαρίκο, Κουτζούκο ή Σαρρή, Μυλωνά, Μαυρογιάννη, Φαιτάκη, Γιγουρτσή, Κεφαλούκο. Μάλιστα επειδή οι νέοι διαιτητές δεν είχαν το δικαίωμα να είναι μέλη ομάδων κάποιοι προτίμησαν να μείνουν παράγοντες! Ήταν ο Αλέκος Βλαστός, πατέρας του Γιώργου (Άρης Πατελών), Συγγενίδης, Σκεπάρνης (Εργοτέλης), Μπαλαμούτσος (Ηρόδοτος), Εφραίμογλου-Μιστίλογλου (ΟΦΗ) και Αθουσάκης (Θύελλα Χρυσοπηγής).
Το 1959 ο Χουμεριανός έγινε ο πρώτος διαιτητής που έπαιξε Α΄Εθνική και ήταν Κρητικός! Με βοηθούς τον Γιάννη Πετράκη και τον Μιχελάκη! Και ήταν το ντέρμπι τότε, Εθνικός-Πανιώνιος στο Ποδηλατοδρόμιο με κάρβουνο (!), το πρώτο… Καραισκάκη!
Ο Πετράκης έγινε διεθνής διαιτητής παίζοντας το 1979 στο Βαλκανικό Βουλγαρία-Ρουμανία στη Σόφια ενώ είχε πολλές διακρίσεις. Μεταξύ άλλων: Προεδρος στον Σύνδεσμο του Ηρακλείου, μέλος της επιτροπής ορισμού της ΚΕ Δ στην ΕΠΟ, μέλος της πειθαρχικής επιτροπής διαιτησίας της ΕΠΑΕ και βέβαια καθηγητής και παρατηρητής διαιτησίας (είχε μαθητή μεταξύ άλλων τον Κύρο Βασσάρα). Για την ιστορία αναφέρουμε τα ονόματα με τις μεγάλες διακρίσεις στην ηρακλειώτικη διαιτησία…
ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ F.I.F.A.: Κουκουλάκης Γιώργος, Κουκουλάκης Μιχάλης
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ: Κουναλάκης Γιώργος, Πετράκης Γιάννης
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΒΟΗΘΟΙ: Γαλανός Κώστας
ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ Α΄ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Χουμεριανός Αντώνιος
Παγιασλής Χρήστος, Μονιάκης Εμμανουήλ
Πετράκης Ιωάννης, Παχυγιαννάκης Δημήτρης
Κουκουλάκης Γιώργος, Κουναλάκης Γιώργος
Καλογιαννάκης Ζαχαρίας, Κουκουλάκης Μιχάλης, Φουκάκης Γιώργος (ο πιο πρόσφατος που αξιολογήθηκε για το επίπεδο αυτό…)
Ο Γιάννης Πετράκης θυμάται…
Σήμερα στον χώρο της διαιτησίας γίνονται τόσα πολλά! Ο Γιάννης Πετράκης πρόλαβε μια άλλη εποχή και στα 86 του η μνήμη του τον βοηθάει και μας δίνει απίστευτες λεπτομέρειες! «Στο Ηράκλειο έπαιζαν μπάλα προπολεμικά. Ωστόσο τότε και μετά την κατοχή που ξαναπαίχτηκε ποδόσφαιρο δεν υπήρχαν διαιτητές! Στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 ο τότε πρόεδρος της ΕΠΣΗ Βουρεξάκης πήγε σε συνέδριο της ΕΠΟ στην Αθήνα και ο πρόεδρος της ΕΠΟ Μέρμηγκας του είπε πως πρέπει σαν μεγάλη πόλη να έχει και το Ηράκλειο κανονικούς διαιτητές με σχολή! Ήρθε ο Ασπρογέρακας και είδε δυο υποψήφιους και δυο κοριτσάκια μαζί τους μέσα στους υπόλοιπους! Τότε του είπαν πως δεν ήξεραν γράμματα και ήταν οι κόρες τους που θα τους βοηθούσαν! Με παρέμβαση Βουρεξάκη και αυτοί οι δυο μπήκαν στις εξετάσεις και έδωσαν προφορικά! Κάναμε έτσι τους πρώτους διαιτητές και το 1953 επίσημα τον Σύνδεσμο όπου χρειαστήκαμε δυο προσθήκες για να είναι νομικά εντάξει το καταστατικό! Η ΕΠΣΗ έκανε συνεδριάσεις στο μαγαζί του Βουρεξάκη τότε και εγώ πήγαινα σαν νεότερος, μου έλεγαν προφορικά ποιοι θα παίξουν και ανακοίνωνα προφορικά τους διαιτητές του σαβ/κύριακου. Τους επόπτες τους ορίζαμε εμείς, μόνοι μας»!
Το φύλλο αγώνα: «Ήταν μια σελίδα και όλα τα γράφαμε εκεί! Θυμάμαι έγραφε και τη θέση κάθε ποδοσφαιριστή τότε! Ίσως επειδή ήταν μια και μόνο σελίδα ονομάστηκε φύλλο αγώνα»!
Η ενδυμασία: «Φορούσαμε τότε σορτς της εποχής, λίγο μακρύ και μπλε σκούρο και από πάνω λευκό πουκάμισο»!
Τα… μαντίλια των εποπτών: «Τα πρώτα χρόνια δεν είχαν σημαιάκια οι επόπτες. Είχαν μαντίλια και τα κουνούσαν αντί για σημαία»!
Τα γήπεδα και οι ομάδες: «Πριν την κατοχή υπήρχαν μόνο τα Χεντέκια σαν γήπεδο στο Ηράκλειο. Ακολούθησαν το γήπεδο Ελευθερίας που ονομάστηκε έτσι για την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, το γήπεδο Εργοτέλη και μετά τα υπόλοιπα. Η πιο ιστορική ομάδα ήταν ο ΕΓΟΗ αλλά έπαιζε μεγάλα ματς με όλους: ΟΦΗ, Εργοτέλη, Ηρακλη Ηρ., Ολυμπιακό Ηρακλείου. Ο Ηρόδοτος είχε πρόβλημα για μερικά χρόνια μετά την κατοχή αφού οι Αλικαρνασσώτες είχαν απομακρυνθεί εκείνα τα χρόνια από την περιοχή λόγω του αεροδρομίου αλλά σύντομα επέστρεψε και άρχισε να γίνεται δυνατός»!
Τα γραφεία του συνδέσμου: «Είχαμε νοικιάσει το 1955 ένα γραφείο, πριν κάνει καν η ΕΠΣΗ τα δικά της. Στη συνέχεια η ΕΠΣΗ έκανε τα δικά της γραφεία στο Ηράκλειο ενώ σαν διαιτητές με ενέργειες Κουναλάκη Γ. , Κουκουλάκη Γ. και Κωνιωτάκη αγοράσαμε τα γραφεία που έχουμε μέχρι σήμερα και δεν το έχουν πολύ στην Ελλάδα αυτό το προνόμιο»!
Το τελευταίο ματς: «Ήταν ένα ματς Παναθηναϊκού-Άρη στη Λεωφόρο το 1979. Ήταν το πρώτο παιχνίδι του νέου πια επαγγελματικού πρωταθλήματος για την Ελλάδα και το τελευταίο δικό μου»!
Η αποβολή του Μπάγεβιτς: «Στην Πάτρα με βοηθούς μου Κουκουλάκη-Κουναλάκη. Εγώ διαιτητής. Μεγάλη ΑΕΚ του Μπάρλου αλλά και δυνατή Παναχαϊκή τότε με Δαβουρλή. Η ΑΕΚ κέρδισε 1-0 αλλά εγώ απέβαλλα τον Μπάγεβιτς! Ήταν η πρώτη του κόκκινη στην Ελλάδα! Στη συνέχεια ο Μπάρλος μαζί με τον δημοσιογράφο Κωνσταντουδάκη μας συνάντησαν στην Κόρινθο και ήθελαν να μας κεράσουν αλλά σαν Κρητικοί το κάναμε εμείς! Ήρθε μετά και όλη η ΑΕΚ στην ταβέρνα. Όταν ρώτησα τον Μπάγεβιτς γιατί έριξε μπουνιά σε αντίπαλο αφού του είχα δώσει φάουλ και τον απέβαλλα, μου είπε πως του έβρισε τον Τίτο»…
Μοναδικός ο Γιάννης Πετράκης, μοναδικός…
Ρεπορτάζ: Γιώργος Μιμίκος
