Το ημερολόγιο έδειχνε 18 Νοεμβρίου του 1916 όταν λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα τα περίφημα «Νοεμβριανά»: Αγήματα της Αντάντ αποβιβάζονται στο Φάληρο και συγκρούονται με τα ελληνικά στρατεύματα.
Η αιτία ήταν ότι ο βασιλιάς Κωνσταντίνος επέμενε στη στάση ουδετερότητας της Ελλάδας κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Υπενθυμίζεται ότι εκείνη την περίοδο, η χώρα είχε δύο κυβερνήσεις: Μια στην Αθήνα υπό την επιρροή του Κωνσταντίνου και μια δεύτερη με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Το βράδυ της 18ης Νοεμβρίου, επέρχεται συνθηκολόγηση έπειτα από μαζικές απώλειες κι από τις δύο πλευρές. Τις επόμενες ημέρες, οι φιλοβασιλικοί επιδίδονται σε ένα εκδικητικό ρεσιτάλ κακοποιώντας βενιζελικά στελέχη και λεηλατώντας τις περιουσίες τους.
Ως απάντηση, η κυβέρνηση της «Εθνικής Άμυνας» με επικεφαλής τον Βενιζέλο κήρυξε έκπτωτο το βασιλιά Κωνσταντίνο, την ώρα που οι συμμαχικές δυνάμεις επιβάλουν γενικό αποκλεισμό της Αθήνας με πρόφαση τις «αθλιότητες του καθεστώτος των Αθηνών».
Ο σπουδαίος Μαρσέλ Προυστ
Σαν σήμερα, στις 18 Νοεμβρίου του 1922, φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 51 ετών ο μεγάλος Γάλλος λογοτέχνης, Μαρσέλ Προυστ. Ο Προυστ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 10 Ιουλίου του 1871, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την Κομμούνα.
Καταγόταν από εύπορη οικογένεια κι έτσι είχε τη δυνατότητα να ασχοληθεί από μικρή ηλικία με τη λογοτεχνία. Σε ηλικία μόλις 9 ετών αρρώστησε από άσθμα, γεγονός που έμελλε να τον σημαδέψει σε όλο του το βίο.
Σπούδασε στο λύκειο Κοντορσέ και στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του, δημοσίευε χρονογραφήματα σε περιοδικά, ενώ το πρώτο του έργο εκδόθηκε το 1896.
Πρόκειται για το «Οι ηδονές και οι ημέρες», το οποίο προλόγιζε ο Ανατόλ Φρανς. Μετά το θάνατο της μητέρας του την οποία υπεραγαπούσε, ο Προυστ απομονώνεται και καταπιάνεται μανιωδώς με τη συγγραφή του μεγαλειώδους «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο».
Πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό έργο το οποίο αποτελείται από συνολικά επτά τόμους. Στο magnum opus του, ο Προυστ ασχολείται με τη θλιμμένη νοσταλγία για την παιδική του ηλικία, τον έρωτα, τη ζήλια, καθώς και τις «στιγμές που φαίνονται να ανοίγουν μια μυστηριώδη προοπτική προς μια απόλυτη πραγματικότητα».
Το τέλος του δικτάτορα Φράνκο
Πριν από ακριβώς 40 χρόνια, στις 18 Νοεμβρίου του 1976, εγκαθιδρύεται στην Ισπανία η δημοκρατία. Είχαν προηγηθεί 37 «μαύρα» χρόνια διακυβέρνησης της ιβηρικής χώρας από τον δικτάτορα Φράνκο, μετά την επικράτηση του τελευταίου έναντι των δημοκρατικών δυνάμεων κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο.
Επιμέλεια: Νικόλας Αγγελίνος
