Ακροβατούν ανάμεσα στις σπασμένες σανίδες της πεζογέφυρας και τον κίνδυνο, οι κάτοικοι των Τρειών Βαγιών στο Ηράκλειο οι οποίοι αισθάνονται πολίτες β΄ κατηγορίας. Η εικόνα παραπέμπει στην… Ουγκάντα ,με τους πεζούς που θέλουν να περάσουν από το σημείο να ρισκάρουν να τραυματιστούν ή να πέσουν από ύψος αρκετών μέτρων στο κενό.
Μάλιστα οι κάτοικοι της περιοχής έχουν το εξής απίθανο δίλημμα: να περάσουν από την στρατιωτική γέφυρα τύπου bailey -που χρησιμοποιείται από αυτοκίνητα- με κίνδυνο ιδιαίτερα στη διάρκεια της νύχτας να χτυπηθούν από ΙΧ, να περάσουν από την πεζογέφυρα με κίνδυνο να υποχωρήσουν και οι τελευταίες σανίδες που βρίσκονται κυριολεκτικά στον "αέρα" ή να μείνουν στο σπίτι αφού η επόμενη γέφυρα βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση.
Ακροβασία στο κενό ,αφού οι σανίδες της πεζογέφυρας έχουν εξαφανιστεί
Ακροβατούν στο κενό
Όπως τόνισε ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Τριών Βαγιών Μενέλαος Καρακωνσταντάκης στο μιλώντας στο neakriti.gr «για τη γέφυρα έχουμε κάνει πολλά αιτήματα για να επισκευαστεί , αλλά συνεχώς η κατάσταση επιδεινώνεται λόγω της φθοράς του χρόνου αλλά και των καιρικών συνθηκών, καθώς σκεπάζεται συχνά από νερά που φτάνουν μέχρι και το ύψος της γέφυρας. Στο τέλος της πεζογέφυρας (προς το Γιόφυρο) οι σανίδες αιωρούνται και κινδυνεύουν οι πεζοί. ΕΙδικά αν περάσει μικρό παιδάκι από την γέφυρα μπορεί να παγιδευτεί το πόδι του και να τραυματιστεί. Πάντως από το σημείο αυτό εξυπηρετείται όλος ο φοιτητόκοσμος που κατευθύνεται στο ΤΕΙ , το βράδυ υπάρχει ανεπαρκής φωτισμός και όλοι οι κάτοικοι ανησυχούν. Αλλά και στη διπλανή γέφυρα που χρησιμοποιείται από τα ΙΧ, μόνο ''ξύλο'' δεν παίζουν οι οδηγοί για να περάσουν από το σημείο καθώς καθημερινά τη διασχίζουν δεκάδες ΙΧ».
Σε πολλά σημεία υπάρχει ...χάσμα για τους τολμηρούς πεζούς
>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΒΑΓΙΕΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ
Η στρατιωτική γέφυρα τοποθετήθηκε με έξοδα του πολιτιστικού συλλόγου
Toποθετήθηκε με έξοδα του συλλόγου
Εδώ και δεκαετίες η στρατιωτική γέφυρα τύπου bailey εξυπηρετεί τους κατοίκους στις Τρεις Βαγιές και έχει γίνει «σήμα κατατεθέν» της περιοχής. Ενδεικτικό είναι όμως ότι σύμφωνα με τον πολιτιστικό σύλλογο, η γέφυρα τοποθετήθηκε με πρωτοβουλία και βοήθεια του συλλόγου πριν από δεκαετίες , αλλά πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα να συντηρηθεί από τα χρήματα των κατοίκων .Έτσι κρίνοντας εκ του αποτελέσματος και τη σημερινή της εικόνα, αφέθηκε στην τύχη της από τους ιθύνοντες.
Οι πεζοί αγνοούν τους κινδύνους και διασχίζουν καθημερινά το σημείο
Είχαν υποσχεθεί δεύτερη γέφυρα
Σύμφωνα με τον κ. Καρακωνσταντάκη «Θα συναντηθούμε από την ερχόμενη βδομάδα με τον αντιδήμαρχο κ. Αναστασάκη, για το θέμα της γέφυρας. Πάντως στο παρελθόν είχε γίνει μια μελέτη μέσω του πολιτιστικού συλλόγου για να γίνει τσιμεντένια η γέφυρα, αλλά για κάποιο λόγο δεν προχώρησε. Έπειτα σε συνεργασία με τον πρώην αντιδήμαρχο κ.Μαμουλάκη έγιναν κινήσεις για να τοποθετηθεί δεύτερη μεταλλική γέφυρα , με τη βοήθεια του στρατού (καθώς και η ήδη υπάρχουσα είναι στρατιωτική γέφυρα ,είχε παραχωρηθεί από το στρατό και η τοποθέτησή της είχε γίνει με έξοδα του συλλόγου και τη βοήθεια των κατοίκων) . Από την ενημέρωση που έχω, βρέθηκε δεύτερη γέφυρα (περιλαμβάνει και πεζογέφυρα) και σκοπός ήταν να τοπθετηθεί στο σημείο για να γίνουν δύο ρεύματα, ανόδου και καθόδου, για τα αυτοκίνητα. Το θέμα πέρασε από το δημοτικό συμβούλιο, αλλά εκ τότε δεν έχουμε δει ''φως'' στην υπόθεση.
Ζουν με το φόβο της πλημμύρας
Μετά την πρώτη μπόρα του φθινοπώρου και υπό το φόβο πλέον και νέων ισχυρών βροχοπτώσεων, προκύπτει κίνδυνος για όσους διασχίσουν τη γέφυρα. Υπενθυμίζεται μάλιστα ότι με ταμπέλα που είχε τοποθετηθεί πέρυσι στο σημείο, καλούνταν οι κάτοικοι σε περίπτωση πλημμυρικών φαινομένων να αποφύγουν τη γέφυρα για λόγους ασφαλείας ή να τη διασχίσουν με δική τους ευθύνη... Το μόνο που ζητούν οι κάτοικοι είναι να μην επιβεβαιωθούν οι φόβοι τους και βρεθούν και πάλι στο "μάτι του κυκλώνα" με την πρώτη κακοκαιρία, αλλά και να βρεθεί ένας τρόπος για το αυτονόητο: να περνούν με ασφάλεια από τη μια μεριά του δρόμου στην άλλη. Κάτι τόσο απλό και τόσο σύνθετο για τους κατοίκους μιας ολόκληρης συνοικίας...
Ρεπορτάζ : Φιλία Σαριδάκη
Φωτογραφίες : Νίκος Χαλκιαδάκης
