Λιγότερο επικίνδυνοι από τους νέους οι ηλικιωμένοι οδηγοί σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Καινοτομικής Γήρανσης του Πανεπιστημίου του Σουάνσι που δημοσιεύεται σήμερα στο Διεθνή και Ελληνικό τύπο.
Ο επικεφαλής του κέντρου αναπληρωτής καθηγητής γεροντολογίας Τσαρλς Μασλγουάιτ, έκανε τη σχετική ανακοίνωση στο Βρετανικό Φεστιβάλ Επιστήμης, αναφέροντας: '' Ενώ οι άνθρωποι νομίζουν ότι οι ηλικιωμένοι είναι επικίνδυνοι στο δρόμο, δεν είναι.
Πιστεύεται επίσης, ότι αν ελέγχονται ξανά οι ικανότητες των ηλικιωμένων στην οδήγηση, οι δρόμοι θα γίνουν ασφαλέστεροι, αλλά αυτό δεν θα συμβεί''.
Οι επιστήμονες αναλύοντας τα στοιχεία βρήκαν ότι οι οδηγοί των 70 ετών προκαλούν τρεις έως τέσσερις φορές λιγότερα σε σχέση με τους οδηγούς 17 έως 21 ετών, αλλά περισσότερα σε σχέση με τους σαραντάρηδες καθώς οι οδηγοί 40 έως 50 ετών είναι η πιο ασφαλής ηλικιακή ομάδα με τα λιγότερα τροχαία. Το ποσοστό ωστόσο των ατυχημάτων αυξάνει σταδιακά για τα άτομα άνω των 75 ετών.
Στις συστηματικές παρατηρήσεις τους για τον τρόπο οδήγησης των ηλικιωμένων είναι η διαπίστωση επίσης ότι τα περισσότερα λάθη τα κάνουν, όταν στρίβουν δεξιά και κάνουν προσπέραση. Λάθη που γίνονται όταν νιώθουν πίεση από άλλα οχήματα πίσω ή δίπλα τους. Αναφορικά με τις γυναίκες οδηγούς τα στοιχεία δείχνουν πως προκαλούν τρακαρίσματα όταν κάνουν ελιγμούς σε περιορισμένους χώρους.
Αντίθετα οι νέοι ηλικίας οδηγοί έως 21 ετών και κυρίως οι άνδρες, συνήθως οδηγούν πολύ γρήγορα, χάνουν τον έλεγχο του οχήματος και εμπλέκονται σε πιο σοβαρά ατυχήματα.
Σύμφωνα με την μελέτη, οι ηλικιωμένοι αντισταθμίζουν τις σταδιακά μειούμενες ικανότητές τους (π.χ. τις πολύ πιο καθυστερημένες αντιδράσεις τους), με το να οδηγούν πιο αργά και πιο προσεκτικά, να αφήνουν μεγαλύτερες αποστάσεις από τα προπορευόμενα οχήματα, να αποφεύγουν την οδήγηση σε άσχημες καιρικές συνθήκες, να επιλέγουν να οδηγήσουν σε πιο ήσυχες ώρες της μέρας και σε λιγότερο πολυσύχναστους δρόμους κ.α.
Σε πολλές χώρες το θέμα προκαλεί δημόσιες συζητήσεις, μέχρι ποια ηλικία πρέπει οι ηλικιωμένοι οδηγοί να κυκλοφορούν στους δρόμους, αν και πότε πρέπει να επανεξετάζονται για τις ικανότητές τους στην οδήγηση, πότε πρέπει να τους ανανεώνεται ή να τους αφαιρείται η άδεια οδήγησης, κ.ά.
Ανάλογες συζητήσεις γίνονται μέσα στις οικογένειες, όπου συχνά τα παιδιά προσπαθούν να πείσουν τους ηλικιωμένους γονείς τους να μην οδηγούν πια, φοβούμενοι κάποιο σοβαρό ατύχημα λόγω άνοιας ή άλλης ασθένειας. Συνήθως, όμως, οι ηλικιωμένοι αρνούνται να παρατήσουν το αυτοκίνητό τους, τόσο για πρακτικούς, όσο και για ψυχολογικούς λόγους (αποφυγή κατάθλιψης και κοινωνικής απομόνωσης).
Τα ευρήματα της νέας μελέτης έχουν μια πρόσθετη σημασία, με δεδομένο ότι, διεθνώς οι άνθρωποι πλέον τείνουν να ζουν και να εργάζονται έως πιο προχωρημένη ηλικία, πράγμα που θα αυξήσει τις πιέσεις από τους παππούδες και τις γιαγιάδες να μείνουν στο τιμόνι.
