Ο Έλληνας, όταν θέλει, μπορεί να διαπρέψει ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Τρανό παράδειγμα της ελληνικής δύναμης, της θέλησης και της επιτυχίας αποτελεί ο Έλληνας και δη Κρητικός πολιτικός μηχανικός, πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητών και τ. πρόεδρος της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής κ. Μανώλης Βεληβασάκης, ένας από τους κορυφαίους πολιτικούς μηχανικούς, όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και διεθνώς.
Ολοκληρώνοντας το 1970 τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Ηράκλειο Κρήτης, πήγε για σπουδές στο δημόσιο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, έχοντας στο μυαλό του ότι θα επιστρέψει στην Ελλάδα με το πτυχίο του. Ωστόσο, η πορεία του ήταν εκείνη που συνήθως ακολουθούν όλοι όσοι θέλουν να πετύχουν κάτι παραπάνω στη ζωή τους, παρά να επαναπαυτούν σε έναν τίτλο σπουδών. Και όπως λέει, θα το έκανε και πάλι, σημειώνοντας μάλιστα με νόημα πως οι απόδημοι Κρητικοί δεν είναι απλοί μετανάστες, αλλά «Έλληνες πολίτες του κόσμου».
Συνέντευξη στη Μαρία Αντωνογιαννάκη
«Ο Κρητικός στον αγώνα»
Πριν λίγες ημέρες, με την ιδιότητά του ως προέδρου του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών, ο κ. Βεληβασάκης βρέθηκε στην Κρήτη με αφορμή το 8ο συνέδριο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών με τίτλο "Ο Κρητικός στον αγώνα", που έλαβε χώρα στο Ρέθυμνο, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.
Κατά την παραμονή του στο νησί, είχαμε τη χαρά να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη, στην οποία μιλά για το πώς ο ίδιος έφτασε στην επιτυχία, καθώς και για τον αγώνα που δίνει σήμερα ο Κρητικός της Κρήτης αλλά και ο Κρητικός της Αμερικής προκειμένου να διατηρηθεί το ελληνικό στοιχείο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Ωστόσο, δεν παραλείπει να σχολιάσει τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας και τα τραγικά λάθη του παρελθόντος, επισημαίνοντας μοντέλα χωρών που ξεπέρασαν την κρίση και τώρα μεσουρανούν, προς γνώση και συμμόρφωση των αρμοδίων.
Καθημερινή μάχη
* Πείτε μας δυο λόγια για το Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες στο Ρέθυμνο και για τα συμπεράσματά του.
«Το θέμα του συνεδρίου "Ο Κρητικός στον αγώνα" ήταν πολύ επίκαιρο. Αναφερόμαστε σε έναν αγώνα τον οποίο δίνουμε και εμείς οι απόδημοι, παλεύοντας καθημερινά ώστε να καταφέρουμε να διατηρήσουμε τα ήθη, τα έθιμα, τη θρησκεία, την παράδοση και την ιστορία του τόπου μας. Πρόκειται για έναν άνισο αγώνα, διότι έχουμε να κάνουμε με τις μεγάλες κοινωνίες που ζούμε. Ωστόσο, δεν το βάζουμε κάτω και θεωρώ πως έχουμε αποτελέσματα, τα οποία φάνηκαν και μέσα από το συνέδριο, όπου δεκάδες νέα παιδιά από την Αμερική και την Αυστραλία χόρεψαν και τραγούδησαν κρητικούς ρυθμούς, αποδεικνύοντας πως η Κρήτη ζει και βασιλεύει σε όλο τον κόσμο.
Μέσα στο Συμβούλιο αποφασίσαμε, μεταξύ άλλων, πως πρέπει να βρεθούν τρόποι ώστε η νεολαία μας απ' όλο τον κόσμο να έχει τρόπο διασύνδεσης και πως το συνέδριό μας πρέπει να αποκτήσει τη μορφή ενός φεστιβάλ νεολαίας. Επίσης, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε το έργο μας για την προώθηση της πατρίδας μας και της Κρήτης, η οποία έχει σοβαρά πλεονεκτήματα, ώστε να συνδέουμε το νησί μας με όλο τον κόσμο.
Αποδώσαμε τιμές στον αγώνα των προγόνων μας με τη συνεργασία της Περιφέρειας και των τοπικών φορέων, τους οποίους ευχαριστούμε που μας αγκαλιάζουν κάθε φορά. Ωστόσο, θα ήθελα να πω πως και στα μέρη που ζούμε κάνουμε γιορτές με χαρακτήρα ελληνικό. Το Νοέμβριο, μάλιστα, θα έχουμε μεγάλες και λαμπρές γιορτές στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο για τα 150 χρόνια από το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου».
«Να έρθουν οι νέοι»
* Τα νέα παιδιά πιστεύετε ότι συνεχίζουν αυτόν τον αγώνα, ώστε να μη χαθούν τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας, αλλά και για να συνεχιστεί το έργο του Συμβουλίου Κρητών;
«Τα νέα παιδιά συνεχίζουν με τον τρόπο τους. Χρειάζεται όμως πάντα να τα ενθαρρύνουμε. Ο ρόλος μας είναι να προσελκύσουμε τη νεολαία. Από την παιδική ηλικία τούς λέμε τα πάντα για τον πολιτισμό και τις παραδόσεις μας. Είναι εύκολο να είσαι στην Αμερική, να βάλεις ένα CD και να ακούσεις κρητική μουσική. Όμως δεν είναι το ίδιο με το να έρθεις στην Κρήτη και να ζήσεις τη μαγεία της στιγμής από κοντά. Έτσι, τα νέα παιδιά των αποδήμων διατηρούν τους δεσμούς τους με το νησί. Έρχονται στην Κρήτη και ζουν όλη την αυθεντικότητα του νησιού μας».
«Να ανοίξουμε ορίζοντες»
* Σε ένα νέο παιδί που θέλει ένα καλύτερο μέλλον, θα το προτρέπατε να πάει στο εξωτερικό;
«Δε θα φοβόμουν για το ότι θα φύγει ένας νέος για κάποιο χρονικό διάστημα και θα επιστρέψει μετά στην πατρίδα του. Διότι έτσι τα παιδιά θα μάθουν μια ξένη γλώσσα καλύτερα, θα κάνουν κάποιο μεταπτυχιακό, και όταν γυρίσουν πίσω θα μπορούν να συνεργάζονται με όλο τον κόσμο. Η Ελλάδα δεν είναι πια μια κλειστή κοινωνία. Πρέπει να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας και πάνω απ' όλα να είμαστε Ευρωπαίοι».
«Οι καλύτεροι των καλύτερων»
* Ποιες οι δυσκολίες για έναν Έλληνα στο εξωτερικό;
«Από την πείρα μου και από τους δεκάδες φοιτητές που είχα στο Πολυτεχνείο στη Νέα Υόρκη, αλλά και σαν συνεργάτες μετά, θα σας πω ότι δεν είδα πιο έξυπνα παιδιά, με ενδιαφέρον για μάθηση, αλλά και με τέτοιο πείσμα και δύναμη να βρουν τρόπους επιβίωσης, από τα Ελληνόπουλα. Ήταν οι καλύτεροι των καλύτερων. Ωστόσο, όταν είσαι στην Αμερική, πρέπει να είσαι Αμερικάνος. Όταν είσαι στη Ρώμη, Ρωμαίος, στην Ελλάδα, Έλληνας. Πρέπει να συμβαδίζεις με τα κοινά, τους όρους και τους κανόνες της χώρας που επέλεξες να ζήσεις, για να μην έχεις δυσκολίες».
Ελευθερία
* Γιατί ο Έλληνας διαπρέπει στο εξωτερικό, ενώ στη χώρα του όχι;
«Ένας λόγος που Έλληνες έχουν διεισδύσει στα ανώτατα στρώματα της Αμερικής είναι γιατί κυρίως έχουν διεισδύσει στην αμερικανική κοινωνία. Ο Έλληνας έχει τα γονίδια της επιτυχίας στο σώμα και στο μυαλό του, αλλά χρειάζεται και την απαιτούμενη υποδομή για να τα καταφέρει. Πρωτίστως όμως χρειάζεται την ελευθερία και όχι τις δεσμεύσεις και τους περιορισμούς που του βάζει το κράτος εδώ στην Ελλάδα. Χρειάζεται ελευθερία να εξασκήσει ένα ελεύθερο επάγγελμα και όχι αυτό να είναι δεσμευμένο από τους συλλόγους, τη βαριά φορολογία, τη γραφειοκρατία και όλα αυτά τα γκέτο, που πρέπει πια να φύγουν από τη μέση».
«Επιμονή και υπομονή»
* Συνεχίζουν ακόμη πιστεύετε οι ξένοι να μην έχουν και την καλύτερη γνώμη για τους Έλληνες;
«Το κλίμα τουλάχιστον στην Αμερική για την Ελλάδα έχει αλλάξει. Ο κόσμος εκεί θεωρεί πως οι Ευρωπαίοι έβαλαν τον Έλληνα και την Ελλάδα σε μια κονσέρβα και την έσφιξαν. Σίγουρα όμως οι Έλληνες γνωρίζουν πως δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Η ανάπτυξη θέλει δουλειά, υπομονή και επιμονή. Το πώς θα επαναφέρεις την ανάπτυξη είναι γνωστό σε όλους. Γι' αυτό ας κοιτάξουν οι πολιτικοί τις περιπτώσεις της Πολωνίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας κ.λπ., που ξεπέρασαν καθεστώτα δεκαετιών και τώρα έχουν ανθήσει οικονομικά, και θα βρουν λύσεις στο πρόβλημα».
Πριν λίγες ημέρες, με την ιδιότητά του ως προέδρου του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών, ο κ. Βεληβασάκης βρέθηκε στην Κρήτη με αφορμή το 8ο συνέδριο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών.
* Εσείς ως απόδημοι Έλληνες τι αγώνες δίνεται για τη χώρα μας;
«Βοηθάμε όσο μπορούμε, όμως κρεμάμε το καλάθι όπου φτάνει το χέρι μας. Δίνουμε έναν αφανή, απλό και ήρεμο αγώνα στις κοινωνίες που ζούμε. Με το να μιλάμε συνέχεια για τη χώρα μας σε φίλους και γνωστούς. Με το να αλλάξουμε τελείως την κοινή γνώμη όταν πριν από περίπου 5 χρόνια τα μέσα ενημέρωσης έλεγαν τεμπέλη τον Έλληνα. Στην Αμερική, το 70% των γάμων είναι μικτοί. Σκεφτείτε λοιπόν τον αγώνα τού να προσπαθείς να μάθεις στο παιδί την ελληνική γλώσσα. Δε θέλουμε να βρεθούμε στο σημείο να χάσουμε την ταυτότητά μας, όπως οι Ιρλανδοί και οι Ιταλοί της Αμερικής, που έχουν αποκοπεί εντελώς από τη χώρα τους και έχουν δημιουργήσει έναν άλλο πολιτισμό. Υπάρχει όμως κίνδυνος να συμβεί αυτό, ειδικά σε περιοχές που βρίσκονται έξω από τις μεγαλουπόλεις, όπου δεν υπάρχουν ελληνικά σχολεία και Έλληνες ιερείς».
Οι επενδύσεις
* Και αφού το κλίμα για τη χώρα μας έχει αλλάξει, γιατί δεν έρχονται οι επενδύσεις από το εξωτερικό, που τόσο καιρό περιμένουμε;
«Διότι έχουμε ένα κράτος, το οποίο δεν ενθαρρύνει τις επενδύσεις. Δεν πρόκειται να δούμε να γίνονται σοβαρές επενδύσεις αν δεν αλλάξει αυτή η βαριά φορολογία. Ο επενδυτής δεν επενδύσει με την καρδιά, αλλά με το νου. Ένα επίσης από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελλάδας είναι και το νομικό σύστημα. Το Ντουμπάι και το Αμπουντάμπι ένας από τους βασικούς λόγους που άφησαν πίσω τα προβλήματά τους ήταν γιατί ξεπέρασαν το νομικό τους σύστημα, που ήταν αρχαϊκό. Έτσι τράβηξαν τις επενδύσεις».
Η ανάπτυξη
* Θεωρείστε ένας από τους κορυφαίους πολιτικούς μηχανικούς. Στην Ελλάδα γιατί δε γίνονται πια έργα; Και γιατί η Κρήτη έχει μείνει τόσα χρόνια με έναν άθλιο ΒΟΑΚ και με ελλιπείς υποδομές;
«Η ανάπτυξη συνήθως δεν έρχεται από το κράτος, αλλά από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Νομίζω όμως πως και εμείς οι Κρήτες δεν υψώσαμε ποτέ τη φωνή μας, ακόμη και στις καλές εποχές, για να διεκδικήσουμε αυτό που μας αναλογεί ως νησί που προσφέρει τόσα στην ελληνική οικονομία».
Το προσφυγικό
* Για το κύμα των προσφύγων που έρχονται στην Ελλάδα τι έχετε να πείτε;
«Η μετανάστευση υπήρχε και θα υπάρχει πάντα. Πρέπει όμως να δούμε το θέμα ρεαλιστικά και ανθρωπιστικά. Ας βρουν τρόπο όλοι μαζί οι Ευρωπαίοι όχι να χτίζουν τοίχους και συρματοπλέγματα, αλλά να σβήνουν τις φωτιές του πολέμου...».
Ποιος είναι ο Μανώλης Βεληβασάκης
Ο Μανώλης Βεληβασάκης γεννήθηκε στον Καμαριώτη Μαλεβιζίου, στους πρόποδες του Ψηλορείτη. Έλαβε δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Ηράκλειο, υπηρέτησε τον Ελληνικό Στρατό και μετά έφυγε για σπουδές στη Νέα Υόρκη, όπου πήρε πτυχίο και μεταπτυχιακό πολιτικού μηχανικού. Με τη σύζυγό του Όρσα και τους δύο γιους τους, Λευτέρη και Γιώργο, ζουν μόνιμα στο Scarsdale της Νέας Υόρκης.
Είναι ένας από τους 10 μετόχους της διεθνούς μελετητικής εταιρείας Thornton-Tomasetti. Η εταιρεία ειδικεύεται σε απαιτητικές σε ύψος κατασκευές, καθώς επίσης στην ανεύρεση των αιτιών που πέφτουν κτήρια από φυσικές και άλλες καταστροφές. Ανάμεσα στα επιτεύγματά τους, η διάσωση του νέου αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης μετά από τους φοβερούς σεισμούς στην Τουρκία το 1999, όπου ενίσχυσαν κάτω από το έδαφος όλο το κτήριο με ειδική αντισεισμική βάση, οι μελέτες για τα ψηλότερα κτήρια στον κόσμο, των διδύμων πύργων "Πετρόνας" στην Κουάλα Λουμπούρ και του Οικονομικού Κέντρου της Ταϊπέι στη Φορμόζα Κίνας, η αποκατάσταση του Empire State Building της Νέας Υόρκης, του Θόλου του Καπιτωλίου στην Ουάσινγκτον, και πιο πρόσφατα η αποκατάσταση του χώρου του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, μετά από τη δολοφονική επίθεση των τρομοκρατών της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001.
Τα τελευταία πέντε χρόνια ασχολείται ως επί το πλείστον με έργα στη Μέση Ανατολή, και σήμερα ετοιμάζουν τη μελέτη για το υψηλότερο κτήριο στον κόσμο, με ύψος 1.001 μέτρα, στη Σαουδική Αραβία.
Ο Μανώλης Βεληβασάκης υπηρέτησε καθηγητής Μηχανικής στο New York Institute of Technology, και τώρα είναι καθηγητής στο Institute of Design & Construction. Για τα επιτεύγματά του έχει πάρει διακρίσεις από τους: US Consulting Engineers Council, American Society of Civil Engineers και την Πόλη της Νέας Υόρκης. Το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας τον τίμησε με το μεγαλόσταυρο του Φοίνικα και ο Δήμος Αθηναίων τον τίμησαν με κύπελλο και βραβείο για τις ηγετικές του πρωτοβουλίες στο Ground Zero, ενώ το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως τού απέδωσε το οφίκιο του Άρχοντα Ευταξίας.
Ο Μανώλης Βεληβασάκης έχει αναπτύξει εξαιρετικές δραστηριότητες σε διεθνές επίπεδο ως επιστήμονας, Έλληνας πατριώτης και ως μέλος της ομογένειας. Έχει δραστηριοποιηθεί στην Ορθόδοξη Ελληνοαμερικανική Κοινότητα της Νέας Υόρκης ως πρόεδρος της ενορίας του Rye Νέας Υόρκης, όπου επίσης υπηρέτησε επί σειρά ετών ως πρόεδρος του Ελληνικού Σχολείου της κοινότητας. Στην Παγκρητική Ένωση Αμερικής έχει προσφέρει υπηρεσίες για 35 συνεχή χρόνια. Υπηρέτησε ως πρόεδρος της οργάνωσης για δύο θητείες, καθώς επίσης στο Σύλλογο Κρητικής Νεολαίας Ν.Υ. "Λαβρύς", πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών Ν.Υ. "Μίνως", και επίσης μέλος και πρόεδρος της Επιτροπής Παγκρητίου Κληροδοτήματος για τα Πανεπιστήμια της Κρήτης.
Να σημειωθεί ότι το Παγκρήτιο Κληροδότημα έχει σημασία εθνικών διαστάσεων, καθώς χρηματοδοτεί δύο έργα στο Πολυτεχνείο και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Πανεπιστημιακό Εκδοτικό Οίκο Κρήτης και Βοτανικό Πάρκο Κρήτης), καθώς και τα θερινά μαθήματα αλλοδαπών φοιτητών στην Κρήτη στα δύο ΑΕΙ του νησιού. Συμβάλλει έτσι στη διατήρηση της ελληνικής συνείδησης και των δεσμών με την πατρίδα.
Υπηρέτησε και ως πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου, μια τριτοβάθμια οργάνωση που αντιπροσωπεύει πάνω από 30 ελληνικές ομοσπονδίες στις ΗΠΑ.
Τελευταία, ο Μανώλης Βεληβασάκης και η σύζυγός του Όρσα ίδρυσαν και χρηματοδότησαν το Ίδρυμα "Πολιτισμική Κρήτη", που σκοπό έχει την προώθηση της ελληνικής και κρητικής πολιτιστικής μας κληρονομιάς στην αμερικανική ήπειρο!
Μέσω αυτού του ιδρύματος, αλλά και της Παγκρητικής Ένωσης, ο Μανώλης Βεληβασάκης συνεχίσει τις δραστηριότητές του με θέματα που αφορούν την ομογένεια για τη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της ελληνικής γλώσσας, καθώς επίσης και των εθνικών μας θεμάτων.
Παρ' όλες τις ασχολίες του όμως, βρίσκει το χρόνο να εκτελεί καθήκοντα ψάλτη στην κοινότητά του στη Νέα Υόρκη, όπου όπως λέει βρίσκει καταφύγιο για καμιά-δυο ώρες ηρεμίας και απόλαυσης της βυζαντινής μουσικής, που τόσο πολύ αγαπά!
