Η "Ορέστεια" του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, έχει ήδη ξεκινήσει το ταξίδι της, συμπεριλαμβάνοντας στους προορισμούς της την Κρήτη. Στην πόλη του Ηρακλείου θα βρεθεί για μια παράσταση στο Κηποθέατρο "Νίκος Καζαντζάκης" αύριο Τετάρτη 20 Ιουλίου στις 9:15 το βράδυ.
Ο Γιάννης Χουβαρδάς, με μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών και καλλιτεχνικών συντελεστών, δημιουργεί μια παράσταση για τις απαρχές και το μέλλον της ανθρώπινης βίας. Πρόκειται για τη μοναδική σωζόμενη αρχαία τριλογία "Αγαμέμνων" -"Χοηφόροι" -"Ευμενίδες".
Ο στυγερός και αιματηρός κύκλος των Ατρειδών στα τρία κορυφαία έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, μέσα από μια σπουδαία θεατρική συνάντηση. Μια συμπαραγωγή της "Λυκόφως" του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Μια "σφιχτή" ομάδα δώδεκα εκλεκτών ηθοποιών μοιράζεται όλους τους ρόλους της τριλογίας του Αισχύλου "Ορέστεια" - συμπεριλαμβανομένου του Χορού - και στα τρία έργα. Με όλες τις δυναμικές της ατομικής, οικογενειακής, πολιτικής και κοινωνικής βίας, αφηγούνται τον κύκλο αίματος μιας οικογένειας ως τον ιστορικό κύκλο ενός έθνους που πρέπει να θυσιάσει τα παιδιά του προκειμένου να ξαναγεννηθεί. Όμως η αναγέννηση που βασίζεται σε πολιτικοκοινωνικά οράματα χωρίς τη γονιμοποιητική ευλογία της οικογενειακής αγάπης δε φέρνει απαραίτητα τη λύτρωση.
Ο ταλαντούχος και γοητευτικός ηθοποιός της σκηνής και της μεγάλης οθόνης Νίκος Κουρής, με καταγωγή από το νησί μας, την Κρήτη, το οποίο όπως μας είπε συνηθίζει να επισκέπτεται συχνά, καθώς το έχει μέσα στην καρδιά του και το αγαπάει πάρα πολύ, ενσαρκώνει δύο ρόλους (Αγαμέμνων, Τροφός), που για μια ακόμα φορά ξεδιπλώνουν το αστείρευτο ταλέντο που τον διακρίνει, αλλά και το πόσο πολυδιάστατος είναι σαν καλλιτέχνης.
Στη συνέντευξη που μας παραχωρεί σήμερα μιλά για την παράσταση την οποία θα πρέπει όλοι να δούμε, καθώς, όπως σημειώνει, «είναι σαν να μιλά για το μέλλον... Για καθετί καινούργιο που διώχνει το προηγούμενο γνωστό καθεστώς». Αναφέρεται στα μελλοντικά του σχέδια, ενώ δίνει τη δική του ερμηνεία στα όσα περνάμε τα τελευταία χρόνια σαν λαός λέγοντας πως «οι αληθινές δυσκολίες, όμως, είναι άλλες!! Είναι η αναμέτρηση με τον ίδιο σου τον εαυτό». Ένας αγώνας και μια συνεχής μάχη που δίνουμε καθημερινά μέσα μας όλοι και μάλιστα ο καθένας μόνος του...
Συνέντευξη στη Μαρία Αντωνογιαννάκη
Πείτε μας δυο λόγια για το πολύ σημαντικό αυτό έργο που θα έχουμε την τύχη να δούμε και στην Κρήτη.
«Η "Ορέστεια" του Αισχύλου είναι ένα ποιητικό αριστούργημα! Μια τριλογία "Αγαμέμνων" -"Χοηφόροι" -"Ευμενίδες", που παρακολουθεί έναν παράλογο κύκλο αίματος και δολοφονιών στο όνομα μιας ιδιότυπης δικαιοσύνης! Φόνοι που ζητούν άλλους φόνους και ένα αίσθημα άρρωστης εκδίκησης που κυλά μέσα στις φλέβες των προσώπων. Η Κλυταιμνήστρα σκοτώνει τον Αγαμέμνονα έπειτα από τη θυσία της κόρης τους Ιφιγένειας, ο Ορέστης σκοτώνει τη μητέρα του Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο και στο τελευταίο έργο έρχεται το αναγκαίο αίτημα για απονομή δικαιοσύνης. Ένα δικαστήριο που αθωώνει τον Ορέστη! Το τελευταίο έργο, που για μένα έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, είναι σαν να μιλά για το μέλλον. Για καθετί καινούργιο που διώχνει το προηγούμενο γνωστό καθεστώς. Ένα διηνεκές άγνωστο...».
Έχετε ξαναέρθει στην Κρήτη; Πώς κρίνετε το κρητικό κοινό και γενικότερα το νησί;
«Στην Κρήτη έχω έρθει πολλές φορές. Άλλωστε η μητέρα μου κατάγεται από τα Χανιά. Λατρεύω την Κρήτη και τους ανθρώπους της και είμαι ευτυχής που θα έρθω για μια ακόμα παράσταση».
Κρίση και τέχνη μπορούν να συμβαδίσουν; Θεωρείτε πως μέσα στην κατάσταση αυτή που ζούμε πλήττεται πιο πολύ το θέατρο ή η τηλεόραση; Και γιατί;
«Η κρίση έχει κάνει κακό παντού, γιατί για να κάνεις οτιδήποτε χρειάζονται χρήματα. Νομίζω όμως ότι, όποιος είναι δημιουργικός και αγαπάει αυτό που κάνει, μπορεί να είναι αποτελεσματικός και σε συνθήκες πολέμου».
Μπορεί μέσα στην κρίση να αναδυθούν η τέχνη, τα γράμματα και ο πολιτισμός; Οι πρόγονοί μας έδειξαν τον πολιτισμό. Εμείς θεωρείτε ότι έχουμε ξεχάσει αυτή την έννοια; Και αν ναι, τι πρέπει να αλλάξουμε για να πάμε ξανά μπροστά;
«Φυσικά και μπορούν. Ο πολιτισμός είναι όλων μαζί αλλά και καθενός χωριστά! Το μόνο που πρέπει να γίνει είναι να σκύψει ο καθένας μέσα του σοβαρά και να σκεφτεί τι ζωή θέλει να ζήσει!».
Η παράσταση πραγματεύεται την άλωση της Τροίας. Τα τελευταία χρόνια ζούμε δύσκολες καταστάσεις στη χώρα μας. Θεωρείτε πως θα φτάσει η στιγμή οι Ερινύες να κυριεύσουν τους ιθύνοντες ώστε να τραπούν σε φυγή;
«Όπως σας είπα οι "Ευμενίδες" είναι ένα έργο που δείχνει το μέλλον, και το μέλλον είναι πάντα σκοτεινό και είναι λίγοι που δεν το φοβούνται!».
«Οι αληθινές δυσκολίες... είναι άλλες»
Πώς αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός; Συναντήσατε δυσκολίες στην πορεία σας; Και τι θα συμβουλεύατε τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την ηθοποιία;
«Τυχαία αποφάσισα να γίνω ηθοποιός, κάνεις δε με συμβούλεψε! Συνάντησα δυσκολίες πολύ πιο σοβαρές από το να βρω δουλειά στο θέατρο και στην τηλεόραση, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι σε αυτό στάθηκα τυχερός. Οι αληθινές δυσκολίες όμως είναι άλλες... Είναι η αναμέτρηση με τον ίδιο σου τον εαυτό! Αν κάποιος έχει αυτήν την ανάγκη δε χρειάζεται συμβουλές».
Ποια τα επόμενά σας σχέδια; Θα σας ξαναδούμε σύντομα σε κάποιο σίριαλ;
«Τον επόμενο χρόνο θα κάνω μόνο θέατρο. Το "Φάουστ" του Γκαίτε και το "1984" του Όργουελ σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου».
Αισχύλου "Ορέστεια": Η μοναδική σωζόμενη τριλογία
Η "Ορέστεια" του Αισχύλου (458 π.Χ.) είναι η μοναδική συνεχόμενη τριλογία που σώζεται. Τα τρία δράματα της "Ορέστειας" - "Αγαμέμνων", "Χοηφόροι" και "Ευμενίδες" - περιπλέκονται γύρω από το μύθο του οίκου των Ατρειδών και το χρονικό κύκλο που εκκινεί από την άλωση της Τροίας και καταλήγει στην ίδρυση του Αρείου Πάγου.
Στην έναρξη του "Αγαμέμνονα", ο φύλακας των ανακτόρων θρηνεί για τους κόπους της φρουράς και τις συμφορές που πλήττουν τον οίκο των Ατρειδών, όσον καιρό διαρκεί η πολιορκία της Τροίας. Αμέσως, φτάνει το μήνυμα της φλόγας - εκείνο που περίμενε δέκα χρόνια - που αναγγέλλει πως η Τροία αλώθηκε.
Σε λίγο ο Αγαμέμνων επιστρέφει στις Μυκήνες, νικητής, κατακτητής της Τροίας. Φέρνει μαζί του τη μάντισσα Κασσάνδρα, λάφυρο του στρατού. Τον υποδέχεται με πολυτέλεια η σύζυγός του, Κλυταιμνήστρα, μητέρα της Ιφιγένειας, που έχει θυσιαστεί από τον πατέρα της για να ευοδωθεί η εκστρατεία των Αχαιών, του Ορέστη και της Ηλέκτρας. Έπειτα, με δόλο, οδηγεί τον Αγαμέμνονα στο λουτρό και τον δολοφονεί μαζί με την Κασσάνδρα.
Τις λεπτομέρειες του φόνου προλέγει η Κασσάνδρα σε μια στιγμή εκστατικής διαύγειας λίγο πριν μπει στο παλάτι ακολουθώντας τη μοίρα της. Σύντομα, η πύλη ανοίγει και εμφανίζεται η Κλυταιμνήστρα πάνω από τα πτώματα του συζύγου της και της ερωμένης του, που τα έχει τυλίξει με δίχτυ. Η ανδρόβουλη γυναίκα θριαμβολογεί για την εκδίκηση που πήρε για το θάνατο της Ιφιγένειας, όταν εμφανίζεται ο ομόκλινός της Αίγισθος και συναυτουργός του φόνου. Το έργο κλείνει με τη δυσοίωνη προειδοποίηση του Χορού για επόμενα δεινά.
Στο ξεκίνημα των "Χοηφόρων", η Ηλέκτρα επιχειρεί να προσφέρει χοές στον τάφο του αδικαίωτου πατέρα της, σταλμένη από τη μητέρα της Κλυταιμνήστρα, που τώρα ξαγρυπνά μέσα σε δυσοίωνα όνειρα, κυριευμένη από άσχημα προαισθήματα.
Την ώρα εκείνη επιστρέφει, ύστερα από χρόνια, ο εξόριστος από τη μητέρα του Ορέστης, συνοδευόμενος από τον πιστό του φίλο Πυλάδη και επανενώνεται με την αδελφή του Ηλέκτρα, σε μια από τις πιο εμβληματικές σκηνές αναγνώρισης του αρχαίου δράματος. Με την παρότρυνση και του Χορού ο Ορέστης μηχανεύεται τον κατάλληλο τρόπο για να εισέλθει στο παλάτι, όπου δολοφονεί τον Αίγισθο.
Ύστερα, είναι η σειρά της Κλυταιμνήστρας, στην οποία αποκαλύπτει την ταυτότητά του κι έπειτα από βασανιστικούς δισταγμούς και την αναμέτρησή του μαζί της τη δολοφονεί παίρνοντας εκδίκηση για τον άδικο φόνο του πατέρα. Η πύλη του οίκου των Ατρειδών ανοίγει και πάλι και εμφανίζεται πάνω από τα πτώματα του Αίγισθου και της Κλυταιμνήστρας ο Ορέστης, κρατώντας το δίχτυ που τα τυλίγει και επιδεικνύοντας το θέαμα της εκδίκησής του. Πολύ γρήγορα αρχίζει να κυριεύεται από τις Ερινύες και γι' αυτό τρέπεται σε φυγή.
Στις "Ευμενίδες", ο Ορέστης βρίσκεται πια στους Δελφούς και εξαγνίζεται από τον Απόλλωνα για το φόνο της μητέρας του. Παρ' όλα αυτά, οι Ερινύες συνεχίζουν να τον κυνηγούν μέχρι την Αθήνα. Εκεί, η Αθηνά παρεμβαίνει ιδρύοντας τον Άρειο Πάγο, όπου παραπέμπει τον Ορέστη για να εκδικαστεί η υπόθεση της μητροκτονίας. Οι Ερινύες αναλαμβάνουν το ρόλο της πολιτικής αγωγής, ενώ ο Απόλλων εκείνον του συνηγόρου υπεράσπισης. Μολονότι προκύπτει ισοψηφία μεταξύ των ενόρκων, ο Ορέστης απαλλάσσεται από την κατηγορία, χάρη στην ψήφο της Αθηνάς, η οποία προεδρεύει του δικαστηρίου. Τέλος, και μετά την αποχώρηση του Ορέστη για το Άργος, οι Ερινύες κατευνάζονται από την επιχειρηματολογία της Παλλάδος και δέχονται τη συμφιλίωση, μετατρεπόμενες σε Ευμενίδες και αποκτώντας χώρο λατρείας στους πρόποδες της Ακρόπολης.
Σπουδαίοι ηθοποιοί
Συντελεστές της παράστασης είναι οι Δημήτρης Δημητριάδης (μετάφραση), Γιάννης Χουβαρδάς (διασκευή, σκηνοθεσία), Εύα Μανιδάκη (σκηνικά), Ιωάννα Τσάμη (κοστούμια), Σταύρος Γασπαράτος (μουσική), Σταυρούλα Σιάμου (κίνηση), Λευτέρης Παυλόπουλος (φωτισμοί), Άννα Μπαλτζή (μακιγιάζ), Θοδωρής Χριστοδούλου (κομμώσεις), Έφη Γούση (φωτογραφίες), Μιχάλης Κλουκίνας (video trailer), Σύλβια Λιούλιου και Νικολέτα Φιλόσογλου (βοηθοί σκηνοθέτη), Θάλεια Μέλισσα (βοηθός σκηνογράφου), Αλεξάνδρα Μουζακίτη (βοηθός παραγωγής) και Κατερίνα Μπερδέκα (διεύθυνση παραγωγής).
Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος.
Παίζουν: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης (Ορέστης), Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Κλυταιμνήστρα), Νίκος Κουρής (Αγαμέμνων, Τροφός), Στεφανία Γουλιώτη (Ηλέκτρα, Αθηνά), Νίκος Ψαρράς (Απόλλων, Πυλάδης), Άλκηστις Πουλοπούλου (Κασσάνδρα, Πυθία), Δημήτρης Παπανικολάου (Αίγισθος), Ιερώνυμος Καλετσάνος (Κήρυκας), Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Φύλακας), Σύρμω Κεκέ (Κορυφαία), Χριστίνα Μαξούρη (Κορυφαία, Δούλα), Πολύδωρος Βογιατζής (Κορυφαίος).
Διάρκεια παράστασης: 2 ώρες και 15 λεπτά.
