Μια απίστευτη ιστορία κρύβεται πίσω από το συγκινητικό τέλος που επιφύλασσε η μοίρα σε δύο αδέρφια από τον Προφήτη Ηλία Ηρακλείου, τα οποία έφυγαν από τη ζωή πριν από λίγες εβδομάδες, με ελάχιστα 24ωρα διαφορά ο ένας από τον άλλο. Ο λόγος για τον Σταμάτη και τον Γιώργο Ιερωνυμάκη, μέλη της γνωστής οικογένειας του ξακουστού χωριού της επαρχίας Τεμένους: Οι δύο άνδρες, μαζί με τους δύο μεγαλύτερους αδερφούς τους, που βρίσκονται ακόμη εν ζωή, συνδέονται με μια αόρατη κλωστή, η οποία τους ένωνε από τα μικράτα τους.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Ιωάννης Ιερωνυμάκης ήταν ένας Κρητικός πατριώτης με καταγωγή από τα Σφακιά, ο οποίος πήρε ενεργά μέρος στην Αντίσταση κατά των ναζί κατακτητών. Ζούσε μαζί με τους τέσσερις γιους του στο Γιουχτάκι, στην κοινότητα του Αγίου Σίλα, στους πρόποδες του Γιούχτα. Μεγάλωνε μόνος του τα παιδιά του, τα οποία ορφάνεψαν από μάνα το 1937, όταν το μικρότερο από αυτά ήταν μόλις ενός έτους.
Ο Ιωάννης αγαπούσε πολύ την οικογένειά του, όμως εξίσου αγαπούσε και την πατρίδα του, την οποία δεν άντεχε να βλέπει κάτω από το ναζιστικό ζυγό. Παίρνει την απόφαση και εντάσσεται σε τοπική πατριωτική οργάνωση και γρήγορα αναλαμβάνει καθήκοντα συνδέσμου ανάμεσα στους αντιστασιακούς της ευρύτερης περιοχής.
Ως γνωστόν, στην Κρήτη οι πατριώτες ήταν πολλοί, ωστόσο υπήρχαν και οι προδότες... Το 1944, κάποιος από τους τελευταίους "κάρφωσε" τον 36χρονο - τότε - Ιωάννη στους κατακτητές. Το νέο μαθεύτηκε και στην οργάνωση του Ιωάννη, άνθρωποι της οποίας του μεταφέρουν την εντολή να εγκαταλείψει άμεσα το νησί και να διαφύγει στη Μέση Ανατολή, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα...
Η τελευταία φορά
Ο Ιερωνυμάκης, ωστόσο, αποφασίζει να μην αφήσει τον τόπο του και να εγκαταλείψει τα τέσσερα μικρά παιδιά του, ηλικίας 8 έως 18 ετών. Τα ξημερώματα της 18ης Μαΐου του 1944, Γερμανοί καταφτάνουν στο Γιουχτάκι για να συλλάβουν τον Ιερωνυμάκη. Τον βρίσκουν μέσα στο σπίτι του μαζί με τα παιδιά του. Τον αιχμαλωτίζουν και τον απομακρύνουν από την εστία του και τους γιους του. Ήταν η τελευταία φορά που τα τέσσερα αγόρια είδαν τον πατέρα τους.
Ο Ιωάννης οδηγείται στην περίφημη στοά Μακάσι, κάτω από τον Προμαχώνα Μαρτινένγκο, στο Ηράκλειο. Εκεί παραμένει αιχμάλωτος μαζί με εκατοντάδες ακόμη Κρητικούς, ορθόδοξους και εβραίους. Όλοι τους βρέθηκαν εκεί ως αντίποινα των Γερμανών για την απαγωγή του στρατηγού Κράιπε. Οι επόμενες ημέρες κυλούν βασανιστικά, με τους αιχμαλώτους να αγωνιούν για τη ζωή τους.
Ο τορπιλισμός
Τελικά, στις 9 Ιουνίου του 1944, οι περισσότεροι από αυτούς, μαζί και ο Ιερωνυμάκης, επιβιβάζονται στο πλοίο "Ταναΐς" (Δανάη), το οποίο αποπλέει από την Κρήτη με προορισμό τον Πειραιά. Από εκεί, οι αιχμάλωτοι επρόκειτο να σταλούν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το "Ταναΐς", ωστόσο, δεν έφτασε ποτέ στον Πειραιά, καθώς στα ανοικτά της Σαντορίνης τορπιλίστηκε από βρετανικό υποβρύχιο. Το πλοίο βυθίζεται, παίρνοντας μαζί του και τις εκατοντάδες ψυχές που ήταν κλειδωμένες στα αμπάρια του...
Οι γιοι του Ιερωνυμάκη έμειναν μετά το τέλος του πατέρα τους τελείως μόνοι, όμως επιβίωσαν χάρη στην αλληλεγγύη που επέδειξαν οι Προφητηλιανοί. Ο μεγαλύτερος από τους τέσσερις, ο Στέλιος, τα κατάφερε μόνος του, καθώς ήταν ήδη 18 ετών.
Από εκεί και πέρα, τρεις οικογένειες του χωριού πήραν η καθεμιά από ένα από τα τρία μικρότερα παιδιά του Ιωάννη, τα οποία τα μεγάλωσαν σαν να ήταν δικά τους. Τα αγόρια μεγάλωσαν κι έκαναν κι αυτά τις οικογένειές τους.
Κι επιστρέφουμε στο σήμερα. Στις 11 του περασμένου Ιουνίου φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών ο βενιαμίν της οικογένειας, ο Γιώργος. Μόλις τρεις ημέρες μετά, στις 14 του μήνα, αφήνει την τελευταία του πνοή και ο αμέσως μικρότερος μετά τον Γιώργο αδερφός, ο Σταμάτης. Την ερχόμενη Κυριακή, στις 8 το πρωί, θα πραγματοποιηθεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Τίτου στον Προφήτη Ηλία το μνημόσυνο των δύο αδερφών: Μαζί πορεύτηκαν στη ζωή, μαζί θα τους κάνουν και το μνημόσυνο...
ρεπορτάζ: Νικόλας Αγγελίνος
