Οι συντηρητικοί κέρδισαν τις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής στην Ισπανία, ενώ ακολουθούν οι Σοσιαλιστές οι οποίοι αντιστάθηκαν στον συνασπισμό υπό το Podemos, σε μια ψηφοφορία που διεξήχθη τρεις ημέρες μετά το Brexit.
Το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα κέρδισε χθες τις εκλογές στην Ισπανία, λαμβάνοντας συνολικά 137 έδρες, σύμφωνα με τα οριστικά αποτελέσματα μετά την καταμέτρηση 100% των ψήφων.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα εκλέγει 85 βουλευτές και αναδεικνύεται δεύτερη δύναμη, ενώ ο συνασπισμός Unidos Podemos λαμβάνει 71 έδρες. Ακολουθούν στην τέταρτη θέση οι φιλελεύθεροι Ciudadanos με 32 έδρες.
Το αποτέλεσμα αυτό προσεγγίζει αυτό των εκλογών του Δεκεμβρίου, όταν ο κατακερματισμός των ψήφων μεταξύ των τεσσάρων κομμάτων οδήγησε σε πολιτικό αδιέξοδο και στην προκήρυξη νέων εκλογών σε έξι μήνες.
Το Λαϊκό Κόμμα (PP) του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι κερδίζει 137 βουλευτές έναντι 123 το Δεκέμβριο. Ωστόσο, απέχει μακράν από την απόλυτη πλειοψηφία των 176 εδρών στο κοινοβούλιο των 350 εδρών.
Η άνοδος αυτή μοιάζει να οφείλεται στο πειστικό δίλημμα για την «χρήσιμη ψήφο», που η προεκλογική εκστρατεία του κόμματος έθεσε ενώπιον των ψηφοφόρων, ιδίως στους αναποφάσιστους κι όσους είχαν ψηφίσει τους κεντρώους Ciudadanos, κατορθώνοντας να προσελκύσει πολλούς εξ αυτών. Πράγματι, το κεντροδεξιό αυτό κόμμα παραμένει στην τέταρτη θέση, αλλά μακράν επίσης από τα προηγούμενα ποσοστά του, καθώς χάνει δέκα βουλευτές, συγκεντρώνοντας μόλις 30 έδρες. Με βάση αυτό το αποτέλεσμα καταβυθίζεται επίσης κι η φιλοδοξία του ηγέτη του Άλμπερτ Ριβέρα να καταστήσει το κόμμα ρυθμιστή των μετεκλογικών πολιτικών εξελίξεων.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το οποίο εναλλάσσεται στην εξουσία με το PP για πάνω από 30 χρόνια, λαμβάνει 85 έδρες, από 90 που είχε τον Δεκέμβριο αλλά παραμένει η πρώτη δύναμη της αντιπολίτευσης.
Ο συνασπισμός Unidos Podemos, που συγκροτείται από το Podemos και το μικρό κόμμα Izquierda Unida (Ενωμένη Αριστερά), διάδοχο κόμμα του Κομμουνιστικού Κόμματος, κερδίζει 71 έδρες.
Ένα παρόμοιο αποτέλεσμα σε σχέση με το Δεκέμβριο, όταν το Podemos είχε 69 βουλευτές και δύο το Izquierda Unida.
Τα αποτελέσματα αυτά έφεραν μία ανατροπή στον συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ των Σοσιαλιστών( PSOE) και της συμμαχίας των Unidos Podemos. Μόνο που η ανατροπή τούτη αναφερόταν στην διάψευση των δημοσκοπήσεων που έφεραν την Αριστερή συμμαχία στη δεύτερη θέση και τους Σοσιαλιστές να κατακρημνίζονται και να έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη της στήριξης μίας κυβέρνησης των Podemos, ή την εξαφάνισή τους απότον εκλογικό χάρτη. Με βάση το 80,35%, οι Σοσιαλιστές αντέχουν στη δεύτερη θέση χάνοντας μόνον μία έδρα (89), ενώ οι Unidos Podemos παραμένουν στα ίδια ποσοστά που είχαν μαζί τα δύο κόμματα στις προηγούμενες εκλογές, με 71 βουλευτές.
Μιλώντας στους δημοσιογράφους από την πλατεία της Ρέινα Σοφία στη Μαδρίτη, το alter ego του Ιγκλέσιας, Ινίγο Ερεχόν, δήλωσε πως εάν «τα αποτελέσματα εάν παραμείνουν έτσι όπως είναι δεν είναι καλά, γιατί επιβραδύνουν την αλλαγή που χρειάζεται η χώρα», αλλά ακόμη υπάρχει πολύς χρόνος μέχρι το τελικό αποτέλεσμα και προτρέπει όλους να παραμένουν το τέλος αυτής της μακράς νύκτας.
Το νεόκοπο φιλελεύθερο Ciudadanos, τέταρτη πολιτική δύναμη, λαμβάνει μόνο 32 έδρες, καταγράφοντας πτώση στα ποσοστά του σε σχέση με τις εκλογές του Δεκεμβρίου που είχε κερδίσει 40 έδρες, όταν είχε προσελκύσει τους ψηφοφόρους του PP καταγγέλλοντας τη διαφθορά. Ωστόσο αυτή τη φορά μπορεί να προσφέρει πολύτιμη στήριξη στο PP.
Με τα παραπάνω απότελέσματα γνωστά πιο πιθανή περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης μοιάζει αυτή του μεγάλου συνασπισμού μεταξύ του Λαϊκού Κόμματος του Μαριάνο Ραχόι και των Σοσιαλιστών.
Νωρίτερα το βράδυ της Κυριακής στα πρώτα exit polls οι Podemos ήταν στην 2η θέση και τους Σοσιαλιστές στην 3η ενώ στην τέταρτη οι Ciudadanos.
H συμμετοχή έφτασε το 69,81% των εγγεγραμμένων ισπανών ψηφοφόρων. Κάτι που αποτέλεσε έκπληξη καθώς αναμενόταν ένα χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής, έπειτα από έξι μήνες άκαρπων συνομιλιών μεταξύ των πολιτικών κομμάτων μετά τις τελευταίες εκλογές κι ενώ έχουν αρχίσει οι καλοκαιρινές διακοπές.
Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν υπό το φάσμα μιας επανάληψης του κυβερνητικού αδιεξόδου, το οποίο προκάλεσε ο τερματισμός του μακρού κύκλου του δικομματισμού, αλλά και υπό την προοπτική μίας κατακλυσμιαίας αλλαγής του πολιτικού χάρτη με την ανάδυση μίας αριστερής κυβέρνησης για πρώτη φορά στη μετα-Φράνκο εποχή.
Πηγές: ΑΠΕ- Elpais.es
