Έχοντας ζήσει πολλές έντονες και ωραίες στιγμές στην Κρήτη, ο Κώστας Βαρδαβάς μετακόμισε στην Αθήνα το 2009 και έκτοτε πρωταγωνιστεί σε διάφορους συλλόγους της Αττικής. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όμως, φαίνεται ότι έχει βρει το... λιμάνι του αγωνιζόμενος με τη φανέλα του Πρωτέα Βούλας, με τον οποίο μετρά τρεις συνεχόμενες ανόδους.
Ο 35χρονος σέντερ άφησε τις μεγάλες κατηγορίες για το σύλλογο της Βούλας και πλέον νιώθει δικαιωμένος για την επιλογή του. Όχι μόνο γιατί η ομάδα από τη Β' ΕΣΚΑΝΑ κατάφερε να ανέβει φέτος στη Β' Εθνική, αλλά γιατί βρήκε ένα υγιές περιβάλλον, που του επιτρέπει να αφοσιωθεί στο μπάσκετ. Προχθές μάλιστα ανανέωσε το συμβόλαιό του με την ομάδα τον Πρωτέα και δηλώνει έτοιμος για νέες περιπέτειες.
Ο Κώστας Βαρδαβάς έκανε τα πρώτα μπασκετικά του βήματα στην ΑΘΛΕΣΗ, ενώ στη συνέχεια επέλεξε τα Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη για να ανδρωθεί ως μπασκετμπολίστας. Επέτρεψε στην Κρήτη το 1999 και φόρεσε τη φανέλα του Ηρακλείου, όταν αυτό αγωνιζόταν στην Α1 κατηγορία, ενώ στη συνέχεια αγωνίστηκε με τις φανέλες της Νήαρ Ηστ, της Δάφνης, του Ρεθύμνου, του Παγκρατίου, του Αμύντα, της Αγίας Παρασκευής και πλέον του Πρωτέα Βούλας. Έχει ζήσει πολλές ωραίες και άσχημες στιγμές στα 19 χρόνια που αγωνίζεται, όμως συνεχίζει να αγαπά το ίδιο το μπάσκετ. Ο Κώστας Βαρδαβάς, που είναι πλέον και πατέρας δύο κοριτσιών, μίλησε στην εφημερίδα «Νέα Κρήτη» για το μπασκετικό του... ταξίδι, αλλά και τα όνειρά του για τη συνέχεια. Και η αλήθεια, είχε πολλά να θυμάται, ωστόσο αυτά που είναι περισσότερο χαραγμένα στο μυαλό του είναι «το Παγκόσμιο σχολικό πρωτάθλημα που κέρδισα το 1999 με τον Μαντουλίδη, η πρώτη φορά που αγωνίστηκα με το Ηράκλειο στην Α1 κατηγορία και πολύ - πολύ έντονα τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας ΑΓΟΡ - Παναθηναϊκός το 2007, όταν είχαμε κάνει αυτή την καταπληκτική πορεία με το Ρέθυμνο».
Φεύγοντας από το Ρέθυμνο, ο Κώστας Βαρδαβάς άνοιξε μια νέα σελίδα στην καριέρα του αγωνιζόμενος στην Αθήνα. Πριν από τέσσερα χρόνια, όμως, πήρε την απόφαση που του άλλαξε τη ζωή. «Το 2012 ήρθε η πρόταση από τον Πρωτέα Βούλας, που τότε αγωνιζόταν στη Β' ΕΣΚΑΝΑ. Εγώ αγωνιζόμουν στην Α2 κατηγορία, όμως λόγω του προπονητικού τιμ (Μανουσέλης, Ποδαράς, Τζεμπέρης) και της δουλειάς που είδα ότι γίνεται στις ακαδημίες τους (υπάρχουν περισσότερα από 550 παιδιά), αποφάσισα να απαντήσω θετικά. Δεν το μετάνιωσα ποτέ. Ό, τι μου είχαν πει, έγινε. Υπάρχει τεράστια οργάνωση, είναι ένα πολύ σοβαρό σωματείο, με ανακατασκευασμένο γήπεδο και οικονομικά υγιές. Σκέφτεσαι μόνο το μπάσκετ και αυτό ακριβώς ήθελα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετρά τρεις συνεχόμενες ανόδους. Έχει ένα βασικό κορμό και πολλά παιδιά από τις ακαδημίες. Γενικά έχει όλες τις προοπτικές για να φτάσει ψηλά».
Παρότι αγωνιζόταν στην Α2, δε δυσκολεύτηκε να πάρει την απόφασή του, όπως τονίζει, γιατί «ήθελα να βρω ένα περιβάλλον που θα μου επιτρέπει να σκέφτομαι μόνο το μπάσκετ, θα υπήρχε το σωστό κλίμα και η σωστή καθοδήγηση. Και η διοίκηση με προσέγγισε σωστά. Υπήρχε πλάνο και μου έδωσαν σιγουριά».
Της Νίκης Μηλιαράκη
