Σε όλη την Κρήτη γιορτάστηκε με ιδιαίτερη λαμπρότητα η εορτή του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου.
Στην Ιεράπετρα, ο βροχερός, μουντός και μάλλον χειμωνιάτικος καιρός δεν επέτρεψε να γίνει η λιτάνευση και η περιφορά των λειψάνων και της θαυματουργής εικόνας του πολιούχου και προστάτη της Άη Γιώργη.
Παρά τις ασυνήθιστες για την εποχή καιρικές συνθήκες εκατοντάδες Ιεραπετρίτες και αρκετοί ξένοι και Έλληνες επισκέπτες, άρχισαν να συρρέουν από νωρίς το πρωί της Δευτέρας του Πάσχα στον εορτάζοντα καθεδρικό μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου, στην γραφική παλιά πόλη, προκειμένου να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα και τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου.
Λόγω της μεγάλης διάρκειας της βροχόπτωσης οι ιερείς αποφάσισαν να μην κάνουν την περιφορά της θαυματουργής εικόνας και των ιερών λειψάνων του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου, έτσι οι πιστοί έμειναν στο προσκύνημα τους εντός του ναού.
Της Ιερής θείας λειτουργίας χοροστάτησε ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ.κ. Ευγένιος, με τη συμμετοχή του συνόλου των κληρικών της περιοχής, ενώ έδωσαν το «παρών» οι βουλευτές του Νομού Λασιθίου Γιάννης Πλακιωτάκης και Μανόλης Θραψανιώτης, η αντιπεριφερειάρχης Πελαγία Πετράκη, ο οικοδεσπότης δήμαρχος Ιεράπετρας Θεοδόσης Καλαντζάκης, ο πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ, διακεκριμένος δικηγόρος και συγγραφέας Αντώνης Βγόντζας και οι εκπρόσωποι των τοπικών Αρχών και των παραγωγικών τάξεων.
Δεν παρουσιάστηκε ούτε φέτος λόγω περικοπής δαπανών, το άγημα των αεροπόρων από το 3ο ΚΕΠ Ζήρου, προκειμένου να αποδώσει τιμές,- όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια-, στον εορτάζοντα Άγιο Γεώργιο.
Ο Άγιος Γεώργιος της Ιεράπετρας
Ο καθεδρικός μητροπολιτικός ναός του Αγίου Γεωργίου, δικαιωματικά είναι ο πολιούχος της Ιεράπετρας, καθώς βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης. Ο ρυθμός του είναι Βασιλική με τρούλο κεντρικό και μικρότερους τυφλούς τρούλους γύρω.
Αξιοσημείωτο είναι ότι, το 1856 η οροφή και οι τρούλοι του τότε ιστορικού ναού κατασκευάστηκαν με κέδρους. Στους απογραφικούς πίνακες του 1645 αναφέρεται η συνοικία του Αγίου Γεωργίου και η παμπάλαιη μικρή ομώνυμη εκκλησία πάνω στην οποία κτίστηκε μετέπειτα μεγαλύτερος ναός με τις συνδρομές των πιστών.
Οι Τούρκοι δεν πείραζαν τη συνοικία του Αγίου Γεωργίου, δεδομένου ότι έτρεφαν σεβασμό και τιμούσαν τον καβαλάρη Άη Γιώργη. Οι προύχοντες εκείνης της εποχής διέμεναν σε σπίτια γύρω από τον Άγιο Γεώργιο για περισσότερη ασφάλεια.
Στο υπέρθυρο της κεντρικής εισόδου του ναού, υπάρχει επιγραφή που λέει ότι ο σημερινός ναός κτίστηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1856. Πάνω από την επιγραφή, σε ημικυκλικό μετάλλιο, εικονίζεται ο Άη Γιώργης. έφιππος να σκοτώνει το δράκοντα και στη στεφάνη αναγράφεται το όνομα του Συριανού αρχιτέκτονα Χατζή Μανόλη ο οποίος έφτιαξε το ναό.
Το 1938 ο ναός επεκτάθηκε προς την ανατολική πλευρά, ενώ πριν μερικά χρόνια αναπαλαιώθηκε και αποκαλύφθηκε η πέτρα και η σπουδαία αρχιτεκτονική του, ενώ πριν 3 χρόνια κατασκευάστηκαν νέα γραφεία και μια μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων πίσω από το ναό. Στο προαύλιο του, υπάρχει ο τάφος του Επισκόπου Ιεροσητείας Αμβροσίου.
Κάτω από τη μαρμάρινη προτομή του υπάρχει επιγραφή που σε ελεύθερη μετάφραση λέει, «εδώ είναι θαμμένη η στάχτη, του Ιεροσητείας Αμβροσίου, του σεπτού ιεράρχη, που πάνω από όλα τα αγαθά, έβαζε την αρετή, πράττοντας σε όλο του το βίο έργα χρηστά για τη θρησκεία και την πατρική γη, φθείροντας και τη ζωή του. Γι` αυτό κι εσύ ξένε να προσεύχεσαι, όπως σαν τα έργα που έκανε, έτσι και το όνομα του να μείνει αθάνατο στη μνήμη των ανθρώπων».
Ρεπορτάζ: Νίκος Πετάσης
