Η επιστροφή του ενδεχομένου πρόωρων εκλογών πριν ακόμα κλείσει ένας χρόνος από τις κάλπες του Σεπτεμβρίου επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο. Ο λόγος είναι απλός. Το σκηνικό είναι κάτι παραπάνω από εκρηκτικό, σε όλα τα επίπεδα. Οι αντοχές του λαού είναι στα όριά τους, η Νέα Δημοκρατία ενθαρρυμένη και από τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες εν χορώ της δίνουν την πρωτιά και μάλιστα με αξιοσημείωτη διαφορά, ζητάει εκλογές, η ατέρμονη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς προκαλεί εύλογο προβληματισμό για τη συνέχεια και η κυβερνητική συνοχή θεωρείται μάλλον αμφίβολη, κάτι που θα (απο)δείξουν οι προσεχείς ψηφοφορίες στη Βουλή για τα νομοσχέδια- "κόκκινο πανί", ήτοι φορολογικό και ασφαλιστικό.
Το έγγραφο
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σαν κερασάκι στην τούρτα ήρθε η αποκάλυψη του Ράδιο 9,84 ενός εγγράφου του υπουργείου Εσωτερικών με ημερομηνία 12 Απριλίου, το οποίο έφτασε στις αρμόδιες υπηρεσίες των Περιφερειών της χώρας και κάνει λόγο για άμεση αναβάθμιση του συστήματος μετάδοσης εκλογικών αποτελεσμάτων. Το έγγραφο επιβεβαίωσε ο αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου Ευριπίδης Κουκιαδάκης, σημειώνοντας πως το πιθανότερο είναι να πρόκειται για απλή υπηρεσιακή διευθέτηση, ωστόσο η χρονική περίοδος με τα σενάρια εκλογών διαρκώς να διαψεύδονται εγείρει και για τον ίδιο ερωτηματικά αν πρόκειται για υπηρεσιακή αφέλεια ή αν με αυτό τον τρόπο επιχειρείται εκλογική προπαρασκευή. Για τους "πονηρούς", πάντως, δεν είναι τυχαίο ότι την Τρίτη η κυβερνητική εκπρόσωπος έσπευσε να διαψεύσει τα σενάρια για νέες πρόωρες εκλογές ή για νέο δημοψήφισμα, γεγονός που εκλήφθη βεβαίως από την… ανάποδη, ως έμμεση επιβεβαίωσή τους!
Το γιατί είναι απλό. Όλα δείχνουν ότι τα πράγματα ζορίζουν επικίνδυνα και η κυβέρνηση δεν έχει πολλά περιθώρια ελιγμών.
Η Eurostat
Ακόμα και αν τα στοιχεία που θα δημοσιοποιήσει σήμερα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή επιβεβαιώσουν την κυβερνητική αισιοδοξία και αποτελέσουν το σκαλοπάτι για να "πατήσουν" οι δανειστές ώστε να κλείσουν την αξιολόγηση - μετά τις αφόρητες πιέσεις της Ουάσινγκτον - ουδείς μπορεί να βάλει το χέρι στη φωτιά ότι μέσα στο καλοκαίρι, και αφού βεβαίως περάσει η κρίσιμη 23η Ιουνίου, δε θα αρχίσει ο νέος κύκλος... επεισοδίων της σειράς "Το Ελληνικό Ζήτημα". Και αυτό γιατί μέχρι τη συγκεκριμένη ημερομηνία, οπότε θα γίνει το δημοψήφισμα στη Βρετανία για το Brexit, οι Ευρωπαίοι δε θα επιτρέψουν να συμβεί το παραμικρό που θα μπορούσε να ενισχύσει το μέτωπο του "Όχι" των αντιευρωπαϊστών. Μετά όμως; Κανείς δεν παίρνει... όρκο!
Ακόμα πάντως για τα επίμαχα στοιχεία της Eurostat ο πήχης μοιάζει να κατεβαίνει, ως προς την ερμηνεία τους, κάτι φυσικά ουδόλως τυχαίο. Όπως εκτίμησε χθες Ευρωπαίος αξιωματούχος, τα στοιχεία για τις δημοσιονομικές επιδόσεις της Ελλάδας το 2015 έχουν σημασία μόνο εάν τα συγκρίνει κανείς με το 2016 και όχι αν τα βλέπει σε βάθος τριετίας, δηλαδή με χρονικό ορίζοντα το 2018, όπως προβλέπει η αξιολόγηση. Γιατί μέχρι τότε πολλά μπορούν να συμβούν!
"Γόρδιος δεσμός"
Η ατέρμονη διαπραγμάτευση μόνο αισιοδοξία δεν αποπνέει, καθώς, ακόμα και αν κλείσει η αξιολόγηση, παραμένουν πολλά ζητήματα ανοικτά και κυρίως αυτό του χρέους, ένας "γόρδιος δεσμός" για ΔΝΤ και Γερμανία. Ενός ΔΝΤ που, αν και δεν έχει δώσει ούτε σεντς στην Ελλάδα από το 2014 και δε μετέχει στη συμφωνία του καλοκαιριού και το τρίτο μνημόνιο, όλοι το χρειάζονται - και απαιτούν - για να παίζει το ρόλο του "μπαμπούλα", ώστε όπως σε κάθε τηλεοπτική σειρά και ταινία να κρατούνται οι σεναριακές ισορροπίες μεταξύ καλών και... κακών. Εξάλλου τα όσα ακολούθησαν κυρίως τις διαρροές των διαλόγων Τόμσεν-Βελκουλέσκου οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση θέλει με κάθε τρόπο να δώσει το στέμμα του "κακού" και επισήμως στο ΔΝΤ, "μαστιγώνοντάς" το με την κατηγορία της αστοχίας αν τα στοιχεία της Eurostat δείξουν ότι η χώρα πέτυχε άπιαστους δημοσιονομικούς στόχους και άρα μπορεί να πιάσει το 3,5% του πλεονάσματος για το 2018 που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θεωρεί... επιστημονική φαντασία.
Το χρέος
ΔΝΤ σημαίνει όμως με μαθηματική ακρίβεια ελάφρυνση χρέους ώστε αυτό να γίνει βιώσιμο, καθώς το ένα προϋποθέτει το άλλο σχεδόν νομοτελειακά. Και εκεί βρίσκονται τα ακόμα πιο δύσκολα. Όσο και αν οι Αμερικανοί πιέζουν, κάτι που θα επιβεβαιωθεί στη μίνι σύνοδο κορυφής της επόμενης εβδομάδας στη Γερμανία, μεταξύ Ομπάμα, Ολάντ, Μέρκελ, Κάμερον και Ρέντζι, η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει από τις βασικές της αρχές. Όχι "κούρεμα" ελληνικού χρέους, αποφυγή κάθε συζήτησης επί του θέματος και με κάθε θυσία συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Αν όμως η ελληνική κυβέρνηση δεν πάρει στα χέρια της κάτι απτό για το χρέος που να μπορεί να το τυλίξει σε συσκευασία δώρου με χρωματιστή κορδέλα για να το πουλήσει ως πειστική λύση, τότε ο δρόμος προς τις κάλπες όχι απλά ανοίγει, αλλά γίνεται μονόδρομος. Αυτό το ξέρουν καλά οι δανειστές και ίσως το επιδιώκουν.
Ίσως για το λόγο αυτό η πρόσφατη - έκτακτη - συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με το Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ θύμισε σε πολλούς την τελευταία συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με την Άγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο, που σήμανε την αρχή του τέλους της τότε κυβέρνησης. Και να θυμηθούμε άραγε εδώ τη δικλίδα ασφαλείας που επιχείρησε να βάλει ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Σταθάκης στις αρχές του μήνα, υιοθετώντας τη γνωστή θέση των πιστωτών και προσωπικά του επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο ως το 2022 και μετά... βλέπουμε; Δήλωση που θα μπορούσε να εκληφθεί ως άτυπη... πρόβα για στρογγύλεμα της... γωνίας σε περίπτωση που στραβώσει το πράγμα και η υπόθεση του χρέους θυμίσει κάτι από νερό της φωτιάς και καθρεφτάκια που έδιναν οι καουμπόηδες στους Ινδιάνους στη μακρινή εκείνη Άγρια Δύση..!
