Μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε στην ιστοσελίδα gazzeta.gr ο Νίκος Νιόπλιας που αναφέρθηκε στους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση να συνεργαστεί με τον ΟΦΗ, στο γεγονός ότι κάποιοι τον είπαν τρελό για την απόφαση του εκείνη, τη δεδομένη στιγμή αλλά και για την πίστη του ότι η ομάδα θα επιτύχει το στόχο της ανόδου.
Αναλυτικά:
Κόουτς ας ξεκινήσουμε με το αυτονόητο. Η ομάδα βρισκόταν πολύ πίσω και πλέον έχει μειώσει στον πόντο. Πόσο πιο κοντά είσαστε τώρα στην άνοδο;
«Τώρα εδώ που φτάσαμε αυξήθηκαν οι πιθανότητές μας. Όταν ήρθα η διαφορά ήταν στους 11 και πίστευα πως θα τα καταφέρναμε. Δεν θα πιστεύω τώρα στον 1; Η πίστη άλλωστε έρχεται από τις εμφανίσεις και οι δικές μας το τελευταίο διάστημα είναι πολύ καλές».
Ποιον αγώνα θεωρείς κλειδί για την συνέχεια;
«Εδώ που φτάσαμε όλα τα ματς είναι σημαντικά. Θα πρέπει να κάνουμε ότι κάνει και ο Φωστήρας, ασχέτως αν θέλουμε να έχουμε καταφέρει να περάσουμε από πριν. Έχουμε καλύτερο πρόγραμμα, ενώ το σημαντικό είναι πως προκαλούμε έναν φόβο, γιατί όλοι βλέπουν πόσο καλή ομάδα είμαστε».
Η ομάδα ξεκίνησε άσχημα φέτος, τι άλλαξε και επέστρεψε στις επιτυχίες;
«Όλα άλλαξαν. Τίποτα δεν είναι το ίδιο. Εγώ έδωσα βάση στο οργανωτικό κομμάτι, μας βοήθησαν πάρα πολύ οι μεταγραφές και κυρίως γιατί ήρθαν μέσα από το Ηράκλειο που γνώριζαν την πόλη μόλις έπεσε ο Εργοτέλης. Ακόμα και ο Χαντί που ήρθε έπαιζε χρόνια στο Ηράκλειο και στην ουσία μόνο ένας ήταν εκτός Κρήτης ο Νάστος. Έτσι είχαμε εύκολη προσαρμογή. Αυτό μετράει γιατί δεν υπήρχαν περιθώρια και έπρεπε να γνωρίζουν την ομάδα για να παίξουν κατευθείαν. Οι Κάλε, Χαντί, Φουκαράκης, Δερμιτζάκης, Μπρουσέλης ήταν όλοι από το Ηράκλειο, είχαν παίξει χρόνια και ήξεραν την δυναμική του ΟΦΗ. Μόνο ο Νάστος εκτός Ηρακλείου και ο Γουόρντεν».
Εκτός από τις μεταγραφές τι θεωρείς ότι άλλαξες εσύ προσωπικά;
«Τις μεταγραφές τις κάνει ο προπονητής έτσι και αλλιώς, εγώ άλλαξα την οργάνωση την κάθε λεπτομέρεια. Προσπάθησα να τα αλλάξω όλα, από την προπόνηση από όλα. Ήμουν προπονητής Α' Εθνικής και είχα εικόνες από υψηλό και επαγγελματικό επίπεδο».
Τι σε έκανε να δεχθείς την πρόταση, με δεδομένο το ότι είχε γίνει και άλλες φορές στο παρελθόν αλλά είπες όχι;
«Αν δεν ήταν ο ΟΦΗ δεν θα πήγαινα σε τόσο μικρή κατηγορία. Εδώ είναι ο τόπος μου, σε αυτή την ομάδα έζησα 16 χρόνια, μια ζωή ολόκληρη, αν ήταν από άλλη ομάδα θα προτιμούσα να μην δουλέψω, όμως για τον ΟΦΗ σκέφτηκα πως θέλω να βοηθήσω την προσπάθεια που γίνεται».
Τι άλλαξε όμως και είπες αυτή την φορά να το κάνω;
«Ήταν της στιγμής, ήθελα να βοηθήσω. Είχα μια υποχρέωση σε πολλούς. Ανθρώπους που γνωρίζω και είναι αυτή την στιγμή στην διοίκηση οι οποίοι βάζουν χρόνο και χρήμα να βοηθήσουν την ομάδα. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η οικογένειά μου, γιατί η κόρη μου έχει πολλούς φίλους που είναι φίλαθλοι του ΟΦΗ και μου έλεγε συνέχεια γιατί δεν πας να βοηθήσεις την ομάδα. Θέλει και αυτή να πηγαίνει να βλέπει την ομάδα και έπαιξε ρόλο και αυτό. Και επίσης σημαντικό είναι πως μου αρέσουν τα δύσκολα, πάντα μου αρέσουν τα δύσκολα. Πήγα στον Παναθηναϊκό όταν ήταν 4 βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό και πήραμε το νταμπλ.
Μετά πήγα στον Ατρόμητο που ήταν 8 βαθμούς πίσω από τις θέσεις στην Ευρώπη και στο τέλος βγήκαμε Ευρώπη. Πήγα στην Εθνική Κύπρου στην πιο δύσκολη στιγμή γιατί τελείωνε ένας αριθμός παικτών που ήταν υψηλού επιπέδου και βοήθησα πάρα πολύ να γίνει αυτή η αναδιάρθρωση της Εθνικής ομάδας. Και μέσα σε αυτή την Εθνική ομάδα που υπάρχει οφείλει πολλά σε εμένα γιατί πήρα παίκτες από μικρές κατηγορίες και τώρα κάνουν καριέρα. Όπως ο Σωτηρίου, ο Αρτιματάς και ο Αντωνιάδη, όπως οι Χαραλάμπους και Βασιλείου στον Απόλλωνα, όπως οι Σιέλης με τον Δημητρίου. Πήρα το ρίσκο μετά από πολλά χρόνια να κάνουμε τρεις ξένους Κύπριους, τον Ντόσα Τζούνιορ, τον Βινσέντ Λαμπάντ που τώρα είναι κινητήριοι μοχλοί.
Πέρασα βασικούς και αναντικατάστατους τον Χριστοφή και τον Εφραίμ. Όταν πήγα σταμάτησαν τους ζήτησα μια συνάντηση με όλους τους παλιούς καλούς παίκτες που είχαν διακρίσεις με Εθνική, όπως οι Κωνσταντίνου, Οκκας, Μιχαηλ, Πουρσαϊτίδης, Ηλία, Σατσάς κάναμε συνάντηση και τους είπα πως είναι καιρός για αλλαγή, οι άνθρωποι το αποδέχθηκαν και έτσι ξεκίνησε μια νέα προσπάθεια, γιατί είχα πείρα από τις Εθνικές ομάδες και ήξερα πώς να χτίσω μια Εθνική και τώρα η Κύπρος έχει μια εθνική με πολύ καλό υλικό για χρόνια».
Επειδή είσαι κομμάτι του ΟΦΗ, περίμενες πως η ομάδα θα έφτανε σε αυτό το σημείο;
«Από την εποχή που τον έλεγχο τον είχε ο Βατσινάς και την επόμενη χρονιά που πλήρωνε ο Δήμος με τον Κουράκη δεν υπήρχαν προβλήματα, μετά άρχισαν να μεγαλώνουν τα οικονομικά προβλήματα. Μέχρι τότε πήγαιναν όλα καλά. Γνώριζα πως κάποια μέρα θα έρθει το οικονομικό κραχ, γιατί ήταν μια ομάδα από την στιγμή που υπήρχε η οικογένεια Βαρδινογιάννη το οικονομικό κομμάτι, αλλά και το προπονητικό με τον Γκέραρντ ήταν όλα λυμένα κάτι που πλέον δεν ίσχυε. Φεύγαμε τον Μάιο και ξέραμε πως σε ένα μήνα που θα ξεκινήσει πάλι η προετοιμασία θα έρθουν δύο το πολύ τρεις παίκτες, ήταν μια ομάδα γεμάτη υγεία. Μετά δεν ήξεραν όλοι ποιοι παίκτες θα έρθουν, ποιος θα είναι πρόεδρος, υπήρχε αβεβαιότητα. Δεν περίμενες κάτι παραπάνω, ασχέτως αν υπήρξαν αναλαμπές γιατί ο ΟΦΗ έχει δυναμική ως ομάδα».
Και έτσι έρχεται η καταστροφή. Πως την έζησες;
«Δεν θα πω την λέξη καταστροφή για μια ομάδα της δυναμικής του ΟΦΗ. Έτσι αναγεννιέσαι από τις στάχτες σου. Λίγο πολύ όταν άρχισαν οι ΑΕΚ, Άρης και Λάρισα να το κάνουν, όταν είσαι στον χώρο το περιμένεις. Δεν είναι κάτι που ήρθε απότομα. Γνώριζες πως κάποια μέρα θα κατέβει ο διακόπτης. Δεν ήταν στο 10 και έπεσε απότομα, το περίμενες. Δεν ήταν μόνο εκείνη την χρονιά, το είχαν συζητήσει και πριν δύο χρόνια το άκουγες πως κάποια στιγμή θα γινόταν».
Και επιστρέφουμε στο σήμερα. Η ομάδα βρίσκεται έναν βαθμό πίσω. Πότε πίστεψες πως μπορεί να τα καταφέρει;
«Από την πρώτη στιγμή που πήγα πίστεψα πως θα κάνουμε μεγάλη προσπάθεια. Γιατί ο Φωστήρας να χάσει 7 βαθμούς και εμείς στο δεύτερο να μην χάσουμε 3; Γιατί να μην κάνουμε και εμείς στο δεύτερο ότι έκανε ο Φωστήρας στο πρώτο; Και ακόμα καλύτερο».
Ποια ήταν τα πρώτα λόγια που είπατε με τους ανθρώπους του ΟΦΗ όταν αποφάσισες να αναλάβεις;
«Όταν με φώναξαν μου είπαν πως αν έρθω για προπονητής να κάνουμε μια τελευταία προσπάθεια με εμένα. Πήγα σε μια συνάντηση με τον κύριο Αρχοντάκη για να μάθω τι θέλουν. Ο άνθρωπος μου μίλησε πολύ ξεκάθαρα και μου είπε πως μετά την ήττα από τον Φωστήρα υπάρχει μεγάλη απογοήτευση στην ομάδα και ότι θα προσπαθήσουν να βγάλουν την χρονιά, όσο μπορούν καλύτερα για να ξεκινήσουν την καινούργια σεζόν γιατί ήταν πολύ απογοητευμένοι.
Μετά την συνάντηση είχαν ένα ΔΣ, για να πάρουν αποφάσεις και μου είπε ο άνθρωπος ότι θα τους πω ότι συναντηθήκαμε και αν θέλουν να κάνουμε μια τελευταία προσπάθεια με εμένα προπονητή. Παίρνοντας το οκ από το ΔΣ, ότι αν θα πάω προπονητής θα γίνει αυτή η προσπάθεια, έτσι ξεκίνησε η συνεργασία και το κτίσιμο της ομάδας. Τους έδωσα το πλάνο μου που αφορά το αγωνιστικό κομμάτι και σε συνεργασία με τον Βλαστό τον τεχνικό διευθυντή και των ανθρώπων της ομάδας, άρχισε το χτίσιμο και η δουλειά. Μας βοήθησαν πολύ τα δύο ρεπό που είχαμε λόγω των κινητοποιήσεων των αγροτών, δουλέψαμε περισσότερο και έχουμε το αποτέλεσμα που έχουμε».
Για έναν άνθρωπο όπως εσύ, με τόσες εμπειρίες. Πως ήταν η πρώτη επαφή με την κατηγορία;
«Το καλό είναι πως το πρώτο ματς ήταν στην έδρα μας, το δεύτερο στην Κηφισιά που ήταν χόρτο και μεγάλο γήπεδο και έτσι πήρα μια καλή γεύση, μετά ήρθαν τα δύσκολα, αλλά είχα μπει στον χορό και χόρεψα. Στην Βάρη ήταν το πρώτο «σοκ», όπου ήταν ένα τεράστιο γήπεδο, χωρίς παιδιά για την μπάλα, χωρίς πινακίδες, χωρίς πλαστικό κάτω, αλλά μόνο καουτσούκ.
Τις μπάλες τις πετούσε ο παρατηρητής για να παίξουμε και βάλαμε εμείς τον γυμναστή και τον φυσικοθεραπευτή μας για να κυνηγούν τις μπάλες και να παίζουμε γρήγορα. Και το χειρότερο ήταν στην Επισκοπή όπου παίξαμε σε ένα γήπεδο που 11-11 έπρεπε να παίζουν μόνο παιδάκια. Οι άνδρες πάνω από 8 δεν μπορούσαν να παίξουν. Είχε ένα καμαράκι για αποδυτήρια που δεν μας χωρούσε όλους. Έκανε ελεύθερο ο τερματοφύλακας τους και έκανε ευκαιρία.
Τώρα ότι και να δω δεν θα μου φανεί τίποτα δύσκολο. Όταν βλέπω τέτοιες καταστάσεις προσπαθώ να προσαρμόσω τους παίκτες σε αυτές τις καταστάσεις. Αλλάζω ενδεκάδα και κοιτάζω τις καλύτερες λύσεις για τα γήπεδα αυτά. Δεν έπαιξαν παιδιά σε πλαστικό και παίζοντας μέσα σε πέντε μέρες δύο παιχνίδια, βγάλαμε πολλούς τραυματισμούς λόγω του γηπέδου».
Πως σε υποδέχθηκαν στον ΟΦΗ, όλοι, από παίκτες, διοίκηση και φίλαθλοι;
«Με υποδέχθηκαν άψογα. Το σπουδαιότερο είναι πως δεν αφήνω περιθώρια γιατί έχω στο πετσί μου τον επαγγελματισμό. Υπάρχουν γραμμές που δεν ξεπερνιούνται ποτέ».
Ο ΟΦΗ είναι ένα στοίχημα που θέλεις να κερδίσεις;
«Για μένα δεν είναι στοίχημα. Θα είναι μεγάλη χαρά αν μπορέσω να ανεβάσω την ομάδα. Δεν το παίρνω σαν αποτυχία ή επιτυχία. Γιατί δουλεύω επαγγελματικά και ξέρω πως και η επιτυχία και η αποτυχία είναι μέσα στην δουλειά μου. Αλλά θα είναι χαρά γιατί ζω εδώ, ξέρω τι σημαίνει ο ΟΦΗ για την πόλη αυτή. Πολλοί φίλοι μου όταν είπα το ναι μου έλεγαν πως είμαι τρελός και τι κάνω, αλλά αυτό το έκανα μόνο για τον ΟΦΗ δεν θα το έκανα για καμία άλλη ομάδα. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια μου έδωσε πολλά, είχα περάσει απίστευτες στιγμές».
Πιστεύεις πως θα τα καταφέρετε να ανεβείτε;
«Φυσικά και το πιστεύω. Εδώ που φτάσαμε και με δεδομένες τις ικανότητες και την δυναμική που έχουμε ως ομάδα, μας δίνει αυτή την αισιοδοξία».
Για την επόμενη χρονιά δεν έχουν γίνει συζητήσεις αν όλα πάνε καλά;
«Όχι το ενδιαφέρον είναι μόνο για φέτος. Το πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε την ομάδα. Αυτό κοιτάζουμε και μόνο και δεν ασχολούμαστε με τίποτα άλλο».
Πηγή: http://www.sport24.gr
