Είναι ένας αρχέγονος διδακτικός μύθος που μεταφέρεται καταγεγραμμένος στη Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης, πάνω από 4200 χρόνια μέχρι και σήμερα. Σύμφωνα με αυτή την αφήγηση σε μια πλούσια περιοχή της Ανατολής, ονομαζόμενη Μεσοποταμία οι άνθρωποι αξιοποιώντας τα χαρίσματα που τους είχε δώσει ο Θεός και την ευφορία των καρπών της γης, δημιούργησαν ένα μεγάλο πολιτισμό.
του Μαρίνου Παττακού
Για να θυμούνται οι παλιοί και να διδάσκονται οι επόμενοι, άρχισαν να κτίζουν ένα πανύψηλο που θα έφτανε στον ουρανό ώστε ν αποκτήσουν φήμη και δύναμη όμοια με το Θεό. Ο Θεός τους τιμώρησε δίδοντας τους ένα καλό μάθημα, επιφέροντας σύγχυση στην γλώσσα τους, με αποτέλεσμα ο Πύργος να εγκαταλειφθεί, ο τόπος ερήμωσε , οι άνθρωποι διασκορπίστηκαν στη γη , οδηγούμενοι στην ασυνεννοησία και την παρακμή.
Μύθος ή πραγματικότητα αυτό έχει σίγουρα την ολιγότερη σημασία και εκείνο για το οποίο σήμερα γίνεται η αναφορά του μύθου της Παλαιάς Διαθήκης , είναι η αλληγορική του ερμηνεία σε σχέση με τα τεκτενώμενα από τις ημέρες και τα έργα των ανθρώπων στη σύγχρονη εποχή.
Παρακολουθώντας με προσοχή τις εξελίξεις στην παγκόσμια κοινότητα θα διαπιστώσουμε ότι και σήμερα οι άνθρωποι χτίζουν ένα νέο περίεργο, μεγαλύτερο πύργο , προσπαθώντας όχι απλά να φτάσουν αλλά να ξεπεράσουν τη δύναμη του Θεού.
Κτίζεται παντού με πολλές από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε καταστροφική παρακμή την ανθρωπότητα αυτός ο νέος «Πύργος της Βαβέλ» που είναι χειρότερος από εκείνο το συμβολικό πύργο του Μωυσή. Σήμερα στην ανισόρροπη εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ανεξέλεγκτης πορείας του κέρδους , του επεκτατισμού και του θρησκευτικού φανατισμού, οι άνθρωποι δικαιολογημένα πρέπει ν ανησυχούν για τα αναφερόμενα «ακραία» πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά φαινόμενα.
Και ενώ θα έπρεπε σήμερα οι άνθρωποι σε αυτή την πολυεθνική κοινωνία να μιλάνε πραγματικά την ίδια γλώσσα διδασκόμενοι από τα λάθη του παρελθόντος, δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ασυνεννοησία παντού στον Ο.Η.Ε., στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στην Άπω Ανατολή, στη Ρωσία με την Τουρκία, στον πόλεμο της Συρίας, ασυνεννοησία μέσα στο πέλαγος της οικονομικής κρίσης και του μεταναστευτικού προβλήματος…..
Τα πονηρά συμφέροντα του ρατσισμού, της δουλοκτησίας , της πλεονεξίας κυριαρχούν και μαζί με αυτά μπερδεύονται αναπόφευκτα η γλώσσα της άγνοιας, της ανοησίας , της ιστορίας αλλά και της μυθολογίας.
Υπάρχει λοιπόν παντού ο Πύργος σε καθηγητές, διανοούμενους, στην πολιτική, στις γνώσεις, στην άγνοια, στις έρευνες για την αλήθεια, ακόμη και τις εκκλησίες.
Σήμερα «ο Πύργος της Βαβέλ» είναι επίκαιρος όσο ποτέ και αποτελεί το σύμβολο της παγκόσμιας σύγχυσης. Η σύγχυση της γλώσσας συμβολίζει την έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, ακόμα και εκείνων που ανήκαν στην ίδια ομάδα, μιλούν την ιδια γλώσσα, ανήκουν στην ίδια θρησκεία και εργάζονται για τον ίδιο σκοπό. Η γλώσσα κάθε λαού δεν αποτελεί εμπόδιο στην ενότητα και την ειρήνη των ανθρώπων όταν υπάρχει αγάπη και κατανόηση.
Γι αυτό σήμερα κάποιοι δίκαια αναρωτιούνται και λένε «μήπως ήρθε η ώρα οι άνθρωποι να σταματήσουν την κατασκευή του νέου Πύργου της Βαβέλ» για να μην γνωρίσουν και αυτοί τις επιπτώσεις της καταστροφικής παρακμής που έζησαν οι απόγονοι του Νώε;
