Το επάγγελμα του λούστρου τείνει να εξαφανιστεί. Πολλοί από εμάς, μάλιστα, το γνωρίζουμε μόνο μέσω των παλιών ελληνικών ταινιών. Ωστόσο, στο Ηράκλειο υπάρχουν ακόμη κάποιοι οι οποίοι - σε πείσμα των καιρών - συνεχίζουν να κάνουν αυτή τη δουλειά... Ένας από αυτούς είναι ο Βασίλης Δαριβάκης.
Ο Βασίλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο. Κληρονόμησε το επάγγελμα του λούστρου από τον παππού του, ο οποίος το είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του... Το πόστο του 43χρονου λούστρου είναι στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία Δασκαλογιάννη, πίσω ακριβώς από τα Δικαστήρια. Εκεί τον συναντήσαμε. Προσηνής από τη μια, φανερά ταλαιπωρημένος από την άλλη, δέχτηκε από την αρχή να μας πει την προσωπική του ιστορία.
«Πάππου προς πάππου»
«Κάνω αυτή τη δουλειά τα τελευταία 8 με 9 χρόνια. Πάντα στην πλατεία Δασκαλογιάννη. Από τις 7 το πρωί μέχρι τις 2:30 με 3 το μεσημέρι, κάθε μέρα», αναφέρει αρχικά στη "Νέα Κρήτη" ο Βασίλης. Τον ρωτάμε πώς και επέλεξε να κάνει αυτή τη δουλειά. «Είναι οικογενειακή παράδοση», μας απαντά αμέσως. «Ο παππούς μου και ο προπάππους μου ήταν κι αυτοί λούστροι», μας λέει και ρωτάει ρητορικά: «Πώς θα μπορούσα εγώ να γίνω κάτι άλλο;».
Στη συνέχεια, ρωτήσαμε τον Βασίλη ποια είναι τα μυστικά του επαγγέλματος. «Δε θέλει κάτι το ιδιαίτερο, ούτε απαιτεί κάποια ιδιαίτερη δεξιότητα», μας απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια και μας δείχνει τη βούρτσα και το βερνίκι του.
Γιατί όμως επέλεξε να έχει το πόστο του στην πλατεία Δασκαλογιάννη; «Από τη μια επειδή είναι στο κέντρο του Ηρακλείου και αποτελεί πέρασμα για πολύ κόσμο. Από την άλλη επειδή είναι δίπλα τα Δικαστήρια και η Περιφέρεια», μας εξηγεί.
Βιοπάλη
«Ωραία όλα αυτά, αλλά... δουλειά έχει;», τον ρωτάμε. Χαμογελώντας πικρά μάς απαντά: «Η κατάσταση είναι ένα δράμα. Από το πρωί δεν έχει έρθει ούτε ένας πελάτης. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα». Ο Βασίλης φαίνεται ιδιαίτερα καταβεβλημένος. Παρ' όλα αυτά δε χάνει το κουράγιο του κι αγωνίζεται κάθε μέρα, ώστε όταν επιστρέψει το μεσημέρι στο σπίτι του να κρατάει τουλάχιστον «ένα κιλό ψωμί για τα δυο του παιδάκια». Υπάρχουν, όμως, και μέρες που περνούν χωρίς να βγάλει ούτε ένα ευρώ, όπως μας λέει.
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ...
Δικηγόροι και κάτοικοι της ενδοχώρας
Ρωτάμε τον Βασίλη ποιοι αποτελούν την πελατεία του. Εκτός από τους δικηγόρους, πολύ καλοί του πελάτες είναι όσοι έρχονται για κάποια δίκη από χωριά της ενδοχώρας του Ηρακλείου αλλά και άλλων νομών της Κρήτης. «Κυρίως αυτοί που φορούν μπότες και χρειάζονται λουστράρισμα», μας εξηγεί ο 43χρονος.
Πάντως, οι λούστροι δεν ήταν πάντα τόσο κακοπληρωμένη δουλειά. «Μέχρι και πριν 12-13 χρόνια πήγαινε καλά», μας εξομολογείται ο Βασίλης, ο οποίος θυμάται τις "χρυσές εποχές" του επαγγέλματος μέσω των αφηγήσεων του παππού του. «Παλιότερα, στην πλατεία Δασκαλογιάννη δούλευαν σε καθημερινή βάση τουλάχιστον 12 λούστροι», μας λέει και τα μάτια του λάμπουν. «Σήμερα, όμως, έχω μείνει μόνο εγώ κι άλλος ένας συνάδελφος, δίπλα στην Παλιά Αγορά», προσθέτει ο Βασίλης και το βλέμμα του γίνεται ξανά απλανές...
Ρεπορτάζ:Νικόλας Αγγελίνος
