default-image

Γραμμένο στις μπάρες του θανάτου του Παντελή Παντελίδη

Αθλητισμός
Γραμμένο στις μπάρες του θανάτου του Παντελή Παντελίδη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Συγκινηθήκαμε από το τραγικό τέλος της ζωής του αείμνηστου πλέον καλλιτέχνη Παντελή Παντελίδη. Το ξαφνικό θλιβερό νέο που προέρχεται από έναν λαϊκό τραγουδιστή, έχει πάντα ένα «θορυβώδη» αντίκτυπο, όπως τον χαρακτηρίζει ο ειδικός για την οδική μας ασφάλεια Γιάννης Λιονάκης σε μια ανάρτηση του, για να σκεφτούμε επίσης πιο δυναμικά ότι «κανένας τροχαίος θάνατος δεν είναι τυχαίος»!

Μαζί με το μόνιμο σε κάθε περίπτωση απώλειας, «όλοι είμαστε περαστικοί από εδώ …».

Κι επειδή το ξύπνημα της Πέμπτης, για πολλούς είχε αυτό το δυσάρεστο ως πρωινό, η μέρα κύλησε επηρεασμένη στο συναίσθημα. Νομίζω, πως την συμπύκνωση του φαινομένου, για όλους τους αποδέκτες, θαυμαστές ή μη της εν ζωή επιτυχίας του συμπαθέστατου γενικώς Παντελίδη, το βρήκα, στις λέξεις που έγραψε η φίλη δημοσιογράφος Μαρία Καραντώνη από τον Πύργο Ηλείας. «Ένας νέος άνθρωπος με το μεράκι του και το πείσμα του κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το όνειρο του... Κατάφερε να εκπληρώσει το όνειρο καθενός... Δηλαδή, να αποκτήσει δόξα,  χρήμα, λεφτά και μια στραβοτιμονιά ήρθε να τα διαλύσει όλα... Απλά συγκλονιστικό, που καταδεικνύει για πολλοστή φορά, ότι το να ξυπνάμε και να βλέπουμε τον ήλιο έχοντας την υγεία μας είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο... Όλα τα άλλα είναι μάταια...».

Βέβαια είναι άλλο να φεύγει ένας τραγουδιστής με όλα αυτά. «Tην πόρτα έκλεισα σιγά τ'αμάξι έβαλα μπροστά   Και στην καρδιά μου είπα να χτυπά αθόρυβα   Γκάζι πατάω δυνατά ένα τσιγάρο και φωτιά   Μα να τ' ανάψω κοριτσάκι μου δεν πρόλαβα...».

Οι στίχοι του αγαπημένου σου τραγουδιού σφυρίζουν στ' αυτιά, παραφρασμένοι πάνω στο γεγονός. Όπως ακριβώς αυτό: «Αν φορούσες αλεξίσφαιρο γιλέκο... και δεν πατούσες τέρμα τα γκάζια... δεν θα πίνες απόψε από ψηλά... ψηλά τόσο ψηλά ...  που δεν σε φτάνουμε πια ...» (Αντώνης Βλαχάκης)

Πονάει πολύ όταν χάνονται νέοι άνθρωποι. Όπως το έγραψε ακριβώς ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου: «Είναι κρίμα να χάνονται νέοι άνθρωποι στην άσφαλτο…» και του αφιέρωσε τον «Κουρσάρο» του!

Προπατζής και φουλ ΑΕΚτζής ο Παντελής.

«Υπήρξες φίλος της ομάδας μας, ήσουν μαζί μας στους αγώνες της, πανηγύριζες τις επιτυχίες της, πονούσες στις ήττες της, θα σε θυμόμαστε για πάντα. Καλό σου ταξίδι μέχρι τον Παράδεισο.». Η ΠΑΕ.

Αλλά μέσα σε εκείνο το κενό που αφήνει η απώλεια, πίσω στη πεζή ζωή με τα γρήγορα αυτοκίνητα, τα τραγούδια και τα ξενύχτια, πάνω στις μπάρες, θα μείνει το γράμμα του Γιάννη Λιονάκη.

Ας το κρατήσουμε:

Ο ΘΟΡΥΒΩΔΗΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟΥ

"Σήμερα που όλοι συγκινηθήκαμε, εκτός από την πολιτεία νομίζω,με το χαμό του αείμνηστου πια, τραγουδιστή Παντελίδη ,να πω δυο λόγια μόνο. Συλλυπητήρια θερμά στην οικογένειά του! Μακάρι όλη αυτή η θλίψη που εκφράζεται να γίνει περίσκεψη, γνώση, σύνεση!

Σήμερα ,χθες, αύριο κι άλλοι, κι άλλοι, κι άλλοι, θα βρεθούν, θα βρεθούμε στην ίδια θέση, γιατί… Όσο καιρό πιστεύουμε πως το όχημά μας είναι προέκταση του εαυτού μας. Όσο καιρό νομίζουμε πως είμαστε άτρωτοι επειδή είμαστε δυνατοί, ή ότι έχουμε τη δύναμη του επιτυχημένου. Όσο καιρό δεν φοράμε ζώνη και κράνος και δεν δένουμε σωστά τα παιδιά μας. Όσο καιρό κάνουμε τα πάντα στο αυτοκίνητό μας ενώ οδηγούμε, δηλαδή τρώμε, πίνουμε, παίζουμε ,θυμώνουμε, καπνίζουμε ,αγκαλιαζόμαστε ,μιλάμε στο κινητό κ.ά…

Όσο καιρό πίνουμε, και νομίζουμε ότι έτσι οδηγούμε καλύτερα. Όσο καιρό νομίζουμε πως μπορούμε να νικήσουμε τους νόμους της φυσικής. Όσο καιρό δεν καταλάβουν οι υπεύθυνοι, ότι οι μπάρες σώζουν ζωές όπως έγινε στο πρωινό θανατηφόρο συμβάν. Όσο καιρό δεν αγαπάμε και δεν σεβόμαστε τους εαυτούς μας και τους άλλους. /Όσο καιρό δολοφονικές ενέργειες στο δρόμο μένουν ατιμώρητες. Όσο καιρό δεν μιλάμε γι' αυτό το φοβερό πρόβλημα της χώρας μας από το μαιευτήριο ακόμη,

Όσο καιρό δεν είμαστε κανονικοί πολίτες μια κανονικής χώρας,

Τόσο καιρό θα πεθαίνουμε στους δρόμους πριν προλάβουμε να μεγαλώσουμε, πριν προλάβουμε να αρρωστήσουμε... Και μην το ξεχνάτε ποτέ!

Κανένας τροχαίος θάνατος δεν είναι τυχαίος!!!"

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News