Η δημοσιογράφος κ. Αγγελική Δουλγεράκη θα παρουσιάσει την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου το πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα, το παιδικό βιβλίο «Πέρι, η αστραπή του γηπέδου».
Το neakriti.gr είχε μία όμορφη, φιλική και άκρως συγκινητική κουβέντα με την κ. Δουλγεράκη. Η ίδια δήλωσε με τρυφερότητα ότι «θέλει τα μάτια σου να βλέπουν και τη σκιά σου». Όσο για τα οφέλη που αποκόμισε η ίδια από την προσπάθεια που κατέβαλλε και την πηγή της έμπνευσή της δήλωσε με ευχαρίστηση και ένα πλατύ χαμόγελο πως «εμένα με δίδαξε ένα μικρό αγόρι τι σημαίνει στόχος, όνειρο και αγάπη».
Από πού αντλήσατε την έμπνευσή σας;
Καθόμουν στις κερκίδες του γηπέδου στον ΠΟΑ για μήνες ακολουθώντας με τα μάτια τις κινήσεις των μικρών που έτρεχαν πίσω από την μπάλα ή μία μπάλα να τρέχει πίσω από αυτά.
Όλα τους μικρά, εύθραυστα, «τρυφερούλικα» που με το πρώτο σφύριγμα του προπονητή, την παρατήρηση των γονιών από τις κερκίδες ή τους μεταξύ τους διαπληκτισμούς, έβαζαν άλλοτε τα κλάματα, άλλαζαν συμπεριφορά και χρειάζονταν ώρα προκειμένου να πέσουν οι τόνοι.
Παρατηρούσα τους γονείς από τις κερκίδες ότι έδιναν το τέμπο στην προπόνηση ή στον αγώνα των ομάδων.
Ήταν εκείνοι που παρότρυναν τους μικρούς να κόψουν, να πλασάρουν, να μαρκάρουν, να σουτάρουν, να σκοράρουν.
Οι οδηγίες του προπονητή επηρεάζονταν ή καπελώνονταν από τις οδηγίες της κερκίδας. Οι «παίκτες» έπαιζαν μέσα στην απόλυτη σύγχυση.
Έκαναν λάθη, ταράζονταν και η χαρά του παιγνιδιού δυστυχώς τελείωνε πριν καν ξεκινήσει.
Μίλησα αρκετές φορές με όλες τις πλευρές. Προσπάθησα να καταλάβω όλες τις πλευρές αλλά υιοθέτησα την άποψη των ποδοσφαιριστών ηλικίας 5-6 χρόνων.
Οι πιτσιρικάδες με εντυπωσίασαν με τη σκέψη τους. Τους έβγαλα σε άλλες περιπτώσεις το καπέλο όταν φώναζαν μέσα από το γήπεδο στους δικούς τους να σταματήσουν τις φωνές.
Ένα αγόρι ενδεικτικά συχνά εγκατέλειπε τον αγωνιστικό χώρο με κλάματα καθώς δεν μπορούσε να αντέξει αυτή την πίεση.
Ξέρετε ήταν τόσο απλό να καταλάβουμε όλοι όσοι ήμασταν στις κερκίδες τι έπρεπε να κάνουμε, να συνεργαστούμε με τα παιδιά μας και τους προπονητές, αφού εμείς οι τρείς θα κάναμε το θαύμα και που ξέρετε κάπου παρακάτω μπορεί να αλλάζαμε την εικόνα του ποδοσφαίρου.
Έτσι λοιπόν το όνειρο το δικό μου για το τελευταίο, καθώς μόνο άσχημες ειδήσεις καταγράφαμε από τα γήπεδα και τα όνειρα, οι επιθυμίες, η ηρεμία των παιδιών, με προκάλεσαν να ξεκινήσω τη συγγραφή αυτού το βιβλίου.
Πήρα τον Πέρι με τις χαρές του, τις κακές του, τις λέξεις του, τα όνειρά του, τα σχέδια του, τις ελπίδες του. Πήρα την προσπάθεια των προπονητών στην ακαδημία του ΠΟΑ και τα έδεσα.
Η ιστορία είναι αυτή που διαβάζεται, το βιβλίο που έχετε μπροστά σας και θέλει να μας πει ότι δεν το βάζουμε κάτω, προσπαθούμε, επιμένουμε και φτάνουμε όποτε κι αν αυτό το καταφέρουμε να κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα. Εμένα με δίδαξε ένα μικρό αγόρι τι σημαίνει στόχος, όνειρο, αγάπη. Πιστέψτε με είναι το μόνο παραμένει αληθινό μέχρι σήμερα στη ζωή μου.
Γιατί είναι σημαντικό να παροτρύνουμε τα παιδιά να ασχολούνται με τον αθλητισμό;
Αν ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής, αν ο αθλητισμός έχει να κάνει με την ίδια τη ζωή μας, αν ο αθλητισμός δεν είναι για μας μόνο, ναι τότε ας δείξουμε στα παιδιά μας τι είναι «ζωή» και «αθλητισμός».
Πόσο δύσκολο είναι να γράψετε ένα βιβλίο για παιδιά;
Θέλει τα μάτια σου να βλέπουν και τη σκιά σου. Τις λέξεις, τα κόμματα, τις εκφράσεις. Ό,τι μπορεί να τους περάσει αρνητικά μηνύματα.
Θέλει η γλώσσα και ο κώδικας που χρησιμοποιείς να είναι στην ηλικία τους. Θέλει εσύ να γίνεις ένα μαζί τους να θυμηθείς τα δικά σου παιδικά χρόνια να τα φέρεις στο σήμερα και να προχωρήσεις.
Ο «Πέρι» αποτελεί την πρώτη σας συγγραφική προσπάθεια. Θα ακολουθήσουν κι άλλα βιβλία;
Ο Πέρι είναι το πρώτο βιβλίο που εκδίδεται. Υπάρχει μία σειρά πίσω που περιμένει. Η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει να κάνεις μεγάλα βήματα. Έχω όμως υπομονή κι επιμονή.
Πως προέκυψε η συνεργασία με το Χαμόγελο του Παιδιού;
Αποφασίσαμε να δώσουμε ένα ποσό από την πώληση του κάθε βιβλίου σε ένα φορέα που βοηθάει και το έχει αποδείξει. Τα παιδιά την οικογένεια. Είναι χαλάλι.
Η γιαγιά μου έλεγε ότι είναι καλύτερα να πηγαίνεις παρέα παρά να είσαι μόνος και κακομοίρης. Εγώ λέω το ζωή που δεν μοιράζεται είναι ζωή χαμένη.
Χαμογελάμε στις δυσκολίες και παλεύουμε για το καλύτερο.
Info: Η κ. Αγγελική Δουλγεράκη θα παρουσιάσει την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου το πρώτο της βιβλίο «Πέρι, η αστραπή του γηπέδου» στο Πολύκεντρο Νεολαίας. Το βιβλίο εκδίδεται από τις εκδόσεις Ίτανος, ενώ ένα ευρώ από την πώληση κάθε αντιτύπου θα δίνεται στο Χαμόγελο του Παιδιού.
Μαρία Αγαπάκη
