"Ψαλίδα" τιμών παραγωγού και καταναλωτή... Πόσα χρόνια έχουν οι εκάστοτε κυβερνώντες να μιλήσουν για την υπόθεση αυτή; Κι όμως. Το χάσμα ανάμεσα στην τιμή που πουλάει το προϊόν του ο παραγωγός και στην τιμή που το αγοράζει ο καταναλωτής στο ράφι παραμένει μεγάλο και αγεφύρωτο, ενώ την ίδια ώρα "μαγειρεύονται" τα μέτρα φορολόγησης των παραγωγών, χωρίς να γίνεται καμία προσπάθεια μείωσης του κόστους παραγωγής, που αποτελεί ίσως και το μεγαλύτερο πρόβλημα των Ελλήνων αγροτών!
Κάποτε - όπως για παράδειγμα όταν ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και ο Κίμων Κουλούρης υπουργός Ανάπτυξης - γινόταν μεγάλη κουβέντα για την τελική τιμή του προϊόντος και το χάσμα των τιμών παραγωγού και καταναλωτή. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσαράς, οι αγροτικοί φορείς είχαν πρώτο θέμα σε όλες τις συσκέψεις και τις διεκδικήσεις τους την ανάγκη ενεργοποίησης του κρατικού μηχανισμού, στην κατεύθυνση της μείωσης της απόστασης ανάμεσα στις τιμές παραγωγού και καταναλωτή, με τρόπο ώστε ο μεν παραγωγός να πληρώνεται ικανοποιητικά, ο δε καταναλωτής να αγοράζει "λογικά" το παραγόμενο προϊόν. Και βέβαια, άπαντες συμφωνούσαν ότι για επιτευχθεί αυτό, επιβάλλεται να βγουν εκτός "παιχνιδιού" οι μεσάζοντες. Γι' αυτό και είχαμε "θερμή υποδοχή" του Κίμωνα Κουλούρη.
Μεγάλες ζημιές
Η "Νέα Κρήτη" επαναφέρει σήμερα την υπόθεση του κόστους παραγωγής των αγροτικών προϊόντων, μιλώντας με ανθρώπους που είναι γνώστες του ζητήματος, γιατί "ζουν" στην καθημερινότητά τους όλη αυτή την κατάσταση.
Όπως ο παραγωγός οπωροκηπευτικών προϊόντων από το Τυμπάκι Τίτος Τσαγκαράκης, που λέει στην εφημερίδα μας ότι αυτές τις μέρες στην περιοχή καταλήγουν μεγάλες ποσότητες ντομάτας - λόγω tuta absoluta και άλλων ασθενειών, που ευνοούνται από τις υγρασίες - στα σκουπίδια. Και την ίδια ώρα, το κόστος για να γίνουν οι απαραίτητοι ψεκασμοί στα θερμοκήπια, ώστε να περιοριστούν οι ζημιές, έχει χτυπήσει "κόκκινο"...
"Το κόστος αυτή τη στιγμή είναι δυσβάσταχτο, λόγω και των καιρικών συνθηκών. Και αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα κυρίως φέτος, λόγω του μικροβίου της tuta και των υγρασιών που κάνει, που ευνοούν διάφορες ασθένειες. Εγώ σήμερα (σ.σ. χθες) πέταξα 17 καρότσια με ντομάτες που είχαν σαπίσει πάνω στα φυτά, από βοτρίτη, από τις υγρασίες και τις παγωνιές»...
Ο Τίτος Τσαγκαράκης λέει επίσης ότι «αυτούς που μας κυβερνούν δεν τους ενδιαφέρει αν ο κάθε αγρότης μπορεί να ζήσει. Αυτοί θέλουν να εισπράξουν από τον αγρότη, να τους βγάλουν το "μεδούλι», καταγγέλλει ο αγρότης. «Άσε που την ίδια ώρα», όπως λέει, «έρχονται και κάνουν τεράστιες εισαγωγές, πολεμώντας τα ντόπια προϊόντα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «θέλουν να φορολογήσουν τον αγρότη, αλλά δεν κοιτάζουν το κόστος παραγωγής».
Όπως χαρακτηριστικά μας λέει, «αυτή τη στιγμή οι ντομάτες έχουν πέσει στην τιμή παραγωγού των 20 λεπτών. Κι ενώ ο κόσμος την αγοράζει όλο τον καιρό φέτος στα 2 ευρώ το κιλό, εδώ δεν έχει πουληθεί ντομάτα στην καλύτερη περίπτωση πάνω από 60 με 70 λεπτά το κιλό».
Η μέση τιμή παραγωγού ντομάτας στο Τυμπάκι φέτος δεν έχει ξεπεράσει τα 35 λεπτά το κιλό, κάτι που "βάζει μέσα" τον παραγωγό, αφού το κόστος μόνο από τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιεί για να προστατεύσει την παραγωγή του βρίσκεται σε υψηλότερα επίπεδα. «Αν υπολογίσουμε μια μέση παραγωγή ντομάτας 7 τόνων, με δύο βαρέλια φάρμακο την εβδομάδα και για 8 εβδομάδες που χρειαζόμαστε για να αρχίσουμε να κόβουμε το προϊόν, δε μας φτάνουν 1.600 ευρώ. Και μιλάμε μόνο για τα φάρμακα και όχι για τα υπόλοιπα έξοδα», καταλήγει ο αγρότης.
«Μείζον θέμα»
«Για μας η ψαλίδα των τιμών και το κόστος παραγωγής ήταν και παραμένει ένα μείζον θέμα», λέει από την πλευρά του προς την εφημερίδα μας ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Ηρακλείου Μιχάλης Αλμπαντάκης.
«Αυτό το θέμα όμως αυτή τη στιγμή δε συζητιέται καθόλου. Έχουν τεθεί τώρα απ' όλους τους αγρότες τρία βασικά ζητήματα. Είναι το φορολογικό, το ασφαλιστικό και είναι και το κόστος παραγωγής. Στο τρίτο ζήτημα, στην πραγματικότητα, συμπεριλαμβάνεται και το θέμα της ψαλίδας μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή», λέει ο αντιπρόεδρος της ΟΑΣΝΗ.
ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ... ΠΕΙΝΑΣ
Μόλις 15 ευρώ τη μέρα!
«Το μεροκάματο του αγρότη έχει καταλήξει να είναι 15 ευρώ. Και πλέον δεν μπαίνουν τόσο σοβαρά ζητήματα στο τραπέζι, γιατί αυτό που κυριαρχεί είναι να καταφέρουμε να επιβιώσουμε όπως-όπως», λέει από την πλευρά του ο παλιός αγροτοσυνδικαλιστής και πρόεδρος του Συλλόγου Αποσταγματοποιών Τσικουδιάς Στάθης Φραγκιαδάκης.
«Αλλά το κόστος παραγωγής, για να το αναλύσουμε, πρέπει να συζητήσουμε σε σοβαρή βάση. Και πριν από 30 χρόνια, είχαμε βγάλει κόστος παραγωγής στο αμπέλι, στην ελιά, τα κηπευτικά κ.λπ. Και για να βγει αυτό το κόστος, έχουμε ένα σωρό ζητήματα που θα πρέπει να εξετάσουμε».
Ο συνδικαλιστής τονίζει, επίσης, ότι σε επίπεδο υπουργείου υπάρχουν όλα τα στοιχεία που θα έπρεπε να εξεταστούν, για να βγουν τα στοιχεία του κόστους παραγωγής και να γίνει και καθοδήγηση των παραγωγών. Εξάλλου, όπως λέει, «το λάδι που βγαίνει στη Βιάννο και το λάδι που βγαίνει στην Κάτω Μεσαρά έχουν διαφορετικό κόστος παραγωγής. Αλλά ένα μέσο κόστος μπορεί να βγει, αν υπάρχει νερό από το κράτος φτηνό, αν υπάρχει καθοδήγηση γεωπονική πάλι από το κράτος κ.λπ. Σήμερα έχουν την καθοδήγηση οι έμποροι των αγροτικών προϊόντων, που τους ενδιαφέρει να κερδίσουν».
Ο Στάθης Φραγκιαδάκης, τέλος, μας δίνει κάποια παραδείγματα. Έτσι, για τη σταφίδα τονίζει ότι το κόστος παραγωγής του προϊόντος ανέρχεται στα επίπεδα των 4 με 4,5 ευρώ το κιλό, που για να καλυφθεί λαμβάνουν οι παραγωγοί την επιδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη σταφίδα, δε, το μεγαλύτερο ποσοστό στο κόστος καταλαμβάνεται από τα αγροεφόδια. Έτσι, τιμή συν επιδότηση, ίσον οριακό εισόδημα, και αν υπάρξει βέβαια εισόδημα στο τέλος...
Για το ελαιόλαδο, το μεγαλύτερο ποσοστό του κόστους παραγωγής καλύπτεται από το εργατικό κόστος, σύμφωνα με το συνδικαλιστή. Και υπολογίζεται το κόστος παραγωγής κατά κιλό ελαιολάδου γύρω στο 1,5 με 2 ευρώ.
Χριστόφορος Παπαδάκης
