Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ο Υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας, Βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπουργοί, Βουλευτές, εκπρόσωποι κομμάτων, συγγενείς των πεσόντων και εκπρόσωποι συλλόγων συγγενών πεσόντων-αγνοουμένων και πολεμιστών της Κύπρου, παρέστησαν στην τελετή επίσημης υποδοχής στην Ελλάδα των λειψάνων έξι Ελλήνων στρατιωτικών πεσόντων στην Κύπρο, ανάμεσα τους και του Κρητικού έφεδρου Ανθυπασπιστή καταδρομέα Νικόλαου Καβροχωριανού από την Μονή Μαλεβιζίου.
Σε κλίμα συγκινησιακά φορτισμένο η τελετή πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας όπου εψάλη τρισάγιο. Στην διάρκεια της ομιλίας του ο κ. Πάνος Καμμένος υποδέχτηκε τους ήρωες που θυσίασαν την ζωή τους για τα ιδανικά της ελευθερίας του έθνους και δεν δίστασε να ζητήσει συγγνώμη στους συγγενείς τους για τις τραγικές καθυστερήσεις και να δεσμευτεί πως όλοι οι ξεχασμένοι φάκελοι θα ανοίξουν και πως η πολιτεία θα αποδώσει τις πρέπουσες τιμές σε όλους τους αγωνιστές στην Κύπρο κατά το 1974.
«Σήμερα υποδεχόμαστε τους ήρωες και παράλληλα αποκαθιστούμε τις αδικίες του παρελθόντος. Ήδη, όλα τα Επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων ανοίγουν τους φακέλους του 1974 και θα αποδοθούν οι πρέπουσες τιμές σε αυτούς που πολέμησαν και έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος, αλλά και σε εκείνους που γύρισαν, χωρίς ποτέ να τιμηθούν από την Πατρίδα. Ήδη ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας έχει προχωρήσει - με απόφαση του Ανώτατου Αεροπορικού Συμβουλίου - και θα παρασημοφορηθούν οι συμμετέχοντες στην Επιχείρηση "Νίκη"», είπε χαρακτηριστικά στην ομιλία του ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας.
Επαναπατρισμός …42 χρόνια μετά
Όπως έχει ήδη γράψει το neakriti.gr η κρητική γη ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον ήρωα καταδρομέα Νίκο Καβροχωριανό 42 ολόκληρα χρόνια μετά τον άδικο χαμό του στην πτήση θανάτου από τη Σούδα προς τη Λευκωσία, τον Ιούλιο του 1974, κατά την τουρκική εισβολή. Είναι η δεύτερη φορά που θα τελεστεί η κηδεία του. Το πρώτο "τελευταίο αντίο" ειπώθηκε πέντε χρόνια μετά, το 1979, για να αποκαλυφτεί ωστόσο 26 χρόνια αργότερα και μέσω DNA πως τα οστά που ενταφιάστηκαν στο χωριό του, τη Μονή Μαλεβιζίου, δεν ανήκαν στον ίδιο.
Ήταν ένας από τους κομάντο της ηρωικής Α' Μοίρας του Μάλεμε, που χάθηκε τόσο τραγικά και άδικα όταν το αεροσκάφος Noratlas "Νίκη 4" συνετρίβη λίγο πριν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, καθώς εκλήφθηκε ως τουρκικό και χτυπήθηκε κατά λάθος από τα κυπριακά αντιαεροπορικά πυρά.
Κατά τραγική ειρωνεία, ο λοχίας Νίκος Καβροχωριανός είχε πάρει μετάθεση στο λόχο μόλις μία εβδομάδα από τα τραγικά γεγονότα στην Κύπρο.
Τραγωδία με μακάβρια λάθη
Τα ξημερώματα της 22ας Ιουλίου του 1974, η δίδυμη αδερφή του ξυπνά με λυγμούς φωνάζοντας το όνομά του. Ο εφιάλτης της, που απεικονίζει μια πύρινη κόλαση και μαζί έναν εκκωφαντικό θόρυβο, ζωντανεύει δραματικά. Η είδηση του θανάτου του 21χρονου Νίκου "τσακίζει" τους γονείς και τα τρία του αδέρφια. Το χωριό του, η Μονή Μαλεβιζίου, βυθίζεται στο πένθος. Περνούν πέντε μαρτυρικά χρόνια, και τον Οκτώβριο του 1979 η Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) παραδίδει στην οικογένεια λείψανά του, αλλά κανένα προσωπικό του αντικείμενο. Ενταφιάζεται στον οικογενειακό τάφο στο κοιμητήριο του χωριού. Για τους δικούς του ανθρώπους η τέλεση της κηδείας του είναι λυτρωτική, αν και οι πληγές δεν κλείνουν. Θα έπρεπε να είναι η τελευταία πράξη του δικού τους δράματος, αλλά δυστυχώς δεν ήταν.
Το 2005, η εξέλιξη της τεχνολογίας μέσω της μεθόδου του DNA αποκαλύπτει το μακάβριο λάθος. Η ταυτοποίηση των οστών που ενταφιάστηκαν στη Μονή με εκείνα του πατέρα του 21χρονου αποκαλύπτουν πως δεν ανήκουν σε εκείνον. Πρόκειται για ένα ντόμινο λαθών, που ξεδιπλώνεται δραματικά, με πολλές οικογένειες των νεκρών καταδρομέων να πενθούν για δεύτερη φορά, αντιλαμβανόμενοι πως έκλαψαν τόσες και τόσες φορές πάνω από μνήματα με λάθος... οστά.
Τα αδέρφια του Νίκου Καβροχωριανού, αφού οι γονείς του είχαν "σβήσει", μη μπορώντας ποτέ να αποδεχτούν το δικό του χαμό, ενημερώθηκαν μάλιστα μετά την τραγική αποκάλυψη πως τα οστά του εντοπίστηκαν σε δύο διαφορετικά σημεία της Ελλάδας. Στη Θεσπρωτία μάλιστα εντοπίστηκε και το μοναδικό προσωπικό του αντικείμενο. Ένας σταυρός, που η μεγαλύτερη αδερφή του τού έβαλε στην τσέπη τη στιγμή του αποχαιρετισμού μετά την επιστράτευση.
Για δεύτερη φόρα...
Η Πολιτεία εξακολουθεί να λειτουργεί με τρόπο που δεν καταδεικνύει κανένα σεβασμό στη μνήμη του ανθυπασπιστή καταδρομέα και στην οικογένειά του. Χρειάστηκε να περάσουν 11 χρόνια, προκειμένου να εκπληρώσει το χρέος της. Στη Μονή η συγκίνηση είναι μεγάλη, καθώς την Κυριακή 24 Ιανουαρίου στις 11 το πρωί κι έπειτα από 42 ολόκληρα χρόνια όσοι τον γνώρισαν από κοντά, κι όσοι τον ξέρουν για τον ηρωισμό του θα τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία, με τα οστά του να επιστρέφουν στην αγκαλιά της κρητικής γης με όλες πλέον τις απαιτούμενες τιμές.
Στέλλα Τερζάκη
