default-image

Ν.Δ.: Κοιτάζοντας το δέντρο και όχι το δάσος

Απόψεις
Ν.Δ.: Κοιτάζοντας το δέντρο και όχι το δάσος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο μεγάλος θεωρητικός του πολέμου, Κινέζος Σουν Τζου, γράφει στο βιβλίο του "Η τέχνη του πολέμου" πως «όταν βάζεις τη φωτιά, να είσαι από την πλευρά του ανέμου». Ο πρώτος νόμος της υδροστατικής διατυπώθηκε από τον Αρχιμήδη και βρίσκεται ολόκληρος στη γνωστή ιστορία που τελειώνει με το γυμνό τύπο που τρέχει μέσα στα στενά της πόλης φωνάζοντας "Εύρηκα". Χρειάστηκε να περάσουν 18 ολόκληροι αιώνες για να έρθει ο Γάλλος Πασκάλ και να διατυπώσει το δεύτερο νόμο της μηχανικής των υγρών, σύμφωνα με τον οποίο η πίεση που δημιουργεί ένα εξωτερικό αίτιο σε κάποιο σημείο του υγρού μεταφέρεται αναλλοίωτη σε όλα τα σημεία του υγρού.

Του Γιώργου Σαχίνη

Τα όσα συνέβησαν στη Ν.Δ., με την αδυναμία επί δύο ημέρες να δώσει τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών, "παγώνοντας" τις 400 χιλιάδες κόσμου που καρτερικά στις ουρές για τις κάλπες έστελνε μήνυμα συσπείρωσης και απόκρουσης σεναρίων διάσπασης, περιγράφονται σε έναν τίτλο αθηναϊκής εφημερίδας: "Στο Βιλαμπάχο ακόμη μετράνε". Για ακόμη μια φορά το κόμμα, ως οργανωτικός μηχανισμός, κατάφερε να αυτοχειριαστεί και ο Γιάννης Τραγάκης πήρε τον τίτλο του faxοσυλλέκτη. Κυνηγούσε τα fax δύο ημέρες από την ώρα που έκλεισαν οι κάλπες. Οργανωτικό σχήμα κόμματος που παρέπεμπε στα τέλη του εικοστού αιώνα, Αλλά, όπως έχουμε πει, ο οργανωτικός χαβαλές με τις εκλογές είναι το λιγότερο που συμβαίνει. Άλλα είναι αυτά που θα πρέπει κυρίαρχα να απασχολήσουν τη γαλάζια παράταξη, που είναι και η αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα, στην πορεία προς το δεύτερο γύρο.

Για παράδειγμα, τι θα ψηφίσουν οι... Τζιτζικωστικοί; Οι βουλευτές που πήγαν μαζί του και τον στήριξαν ποιον θα επιλέξουν, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι περισσότεροι είναι... Σαμαρικοί, ενώ η σύγκρουση με τον Μεϊμαράκη ήταν πολύ σκληρή τις προηγούμενες ημέρες; Από την άλλη, η βάση του και πολλά εκ των στελεχών που τον στήριξαν προέρχονται αμιγώς από το Καραμανλικό στρατόπεδο.

Το μεγάλο δίλημμα είναι τι θα κάνουν όλοι αυτοί και ποιον θα στηρίξουν. Είναι δεδομένο ότι ο Αντ. Σαμαράς δε θα εκδηλώσει την προτίμησή του, διατηρώντας την ουδετερότητα που κράτησε από την αρχή. Επισήμως, αλλά ανεπισήμως αν η αντίπερα όχθη τον έχει θέσει στο κάδρο της, ο Σαμαράς θα μείνει άπραγος;

Είναι επίσης δεδομένο ότι ο Γεωργιάδης έχει πει ότι θα στηρίξει Μητσοτάκη, εκτιμώντας ότι, παρά τις διαφωνίες που έχει μαζί του, μπορεί να ανανεώσει την παράταξη καλύτερα από τον Βαγγέλη. Πόσοι άραγε από τους ψηφοφόρους του θα τον ακολουθήσουν και κυρίως πόσοι θα επιλέξουν την άλλη πλευρά;

Το σίγουρο είναι ότι ο "σιωπηλός διαλογιστής" της Ραφήνας θα ξαναστηρίξει το... πουλέν του, οι εξ ονόματός του μιλούν για το κόμμα με όρους "ιδιοκτησίας", αλλά πόσο θελκτικά θα είναι αυτά στη βάση του κόμματος; Ο Καραμανλής είναι στο ζενίθ της δημοτικότητας, αλλά "σιωπηλός" επτά χρόνια τώρα, συνυπεύθυνος διά της σιωπής σε όσα οδήγησαν στη συντριβή των εκλογών του 2009. Ο κόσμος όμως στις 10 Ιανουαρίου θα ψηφίσει για το ποιος είναι ο "ιδιοκτήτης" του κόμματος ή για το ποιος ως αρχηγός και άρα υποψήφιος πρωθυπουργός έχει πιθανότητες να σπάσει την κυριαρχία επί του παρόντος του Τσίπρα;

Υπάρχει, λοιπόν, η βάση της Νέας Δημοκρατίας που θα πρέπει να αποφασίσει πού θα αφήσει τις τύχες του κόμματος. Είναι η κρίσιμη μάχη που θα δώσει τη νίκη στον Μεϊμαράκη ή τον Μητσοτάκη, με δεδομένο ότι οι 11 μονάδες διαφορά είναι αναστρέψιμες και μπορεί ο δεύτερος να γίνει πρώτος. Μπορεί και όχι, αλλά τα πάντα θα κριθούν από τα κριτήρια με τα οποία οι 400 χιλιάδες (πόσοι από αυτούς ξανά θα ψηφίσουν είναι επίσης κρίσιμο) θα προσέλθουν στις κάλπες.

Με βάση τον πρώτο γύρο, έχουμε τα εξής δεδομένα : Ο Μεϊμαράκης είχε στον πρώτο γύρο όλο το κόμμα ως μηχανισμό μαζί του. Τις οργανώσεις, την Ντόρα και βεβαίως τον "ιδιοκτήτη" του κόμματος Κώστα Καραμανλή, ο οποίος έχει υψηλή δημοφιλία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη βόρεια Ελλάδα ο Μεϊμαράκης σάρωσε γιατί ήταν η θέληση του... "μεγάλου διαλογιστή" της παράταξης.

Επομένως, το παρά κάτι 40% που πήρε ο Μεϊμαράκης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εντυπωσιακό με αυτά τα δεδομένα. Όταν όλοι είναι μαζί σου, όταν είσαι ήδη ο πρόεδρος του κόμματος κι όταν παίζεις στα δάχτυλα τα οργανωτικά, μάλλον κάτι δεν πάει όπως το θες. Άρα το αποτέλεσμα δεν τον καθιστά πανίσχυρο στο β' γύρο. Αντιθέτως το παρά κάτι 30% που πήρε ο Μητσοτάκης και κυρίως τα ποσοστά των δύο τελευταίων Αποστόλη-Άδωνι, είναι αυτά που θα κρίνουν το νικητή.

Το μεγάλο δίλημμα λοιπόν των νεοδημοκρατών, ακόμη και αυτών που δεν έχουν ιδεολογική συγγένεια με τον Μεϊμαράκη και τον Μητσοτάκη, είναι μεγάλο. Όμως, πέραν της ψήφου συνείδησης των ψηφοφόρων, πρέπει να καταλάβουν όλοι τι θα σημάνει για τη Ν.Δ. η μία ή η άλλη επιλογή. Αν θεωρούν ότι ο Μεϊμαράκης θα ανανεώσει τη Ν.Δ. ας τον ψηφίσουν, αν εκτιμούν ότι ο Μητσοτάκης θα δώσει νέα πνοή ας τον κάνουν αρχηγό. Ας στείλουν όμως, όποια απόφαση κι αν πάρουν, προς όλους ότι το κόμμα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός "βοσκού" και οι νεοδημοκράτες δεν είναι πρόβατα. Πρέπει να ψηφίσουν αυτόν που πιστεύουν ότι μπορεί να φέρει την "άνοιξη" στη Ν.Δ. κι όχι το τέλμα, το συμβιβασμό και την ισοπέδωση.

Η Ν.Δ. μπορεί να μην έχει πολλούς οπαδούς, όπως στο παρελθόν, αλλά έχει αρκετούς "ειδικούς" για το αν είναι "Καραμανλική", "Δεξιά", "Κεντροδεξιά", "Δεξιά με εσάνς φιλελευθέρων, άκρων, φιλο-ανακτών" κ.λπ. Ε, η Ν.Δ. είναι από όλα αυτά, χώρια και μαζί. Όσοι σήμερα εμφανίζονται ως ιδεολογικοί ινστρούχτορες, αναλύοντας τα νάματα του ιστορικού ιδρυτή της παράταξης, λησμονούν ότι ιδρυτής φρόντισε και τον Μητσοτάκη να φέρει στη Ν.Δ. από το κέντρο, αλλά και την ακροδεξιά να απορροφήσει, εξαφανίζοντας τους κοινωνικούς κραδασμούς σε μία φορτισμένη περίοδο, ιδίως στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, στο εσωτερικό του ίδιου του κόμματός του.

Σήμερα η Ν.Δ. πάσχει από ιδεολογική ταυτότητα και το λάθος της ήταν ότι πήγε σε εκλογές χωρίς να έχει ξεκάθαρο στίγμα. Τι κόμμα θέλει να είναι, ποιες οι επιδιώξεις του, πού θέλει να κατευθυνθεί και ποιους να προσεγγίσει. Τώρα, λοιπόν, βρίσκεται μπροστά σε μεγάλα διλήμματα και σε αποφάσεις που θα καθορίσουν την πορεία του.

«Το διακύβευμα των εκλογών στη Ν.Δ. είναι πλέον ξεκάθαρο: Μικρή νεοφιλελεύθερη δεξιά ή μεγάλη λαϊκή Νέα Δημοκρατία;». Η ρήση ανήκει σε πρώην υπουργό που αρέσκεται να μιλάει στο όνομα του Κώστα Καραμανλή. Πρόκειται για μεγάλες κουβέντες, μεγαλύτερες από αυτές που είπε άλλος τεράστιος πολιτικός και πρώην δήμαρχος, ο οποίος χαρακτήρισε ακραίο νεοφιλελεύθερο και Θατσερικό, ευρωλάγνο τον Κ. Μητσοτάκη. «Ό,τι του Λωλοστεφανή», που λέμε και στην Κρήτη, το πετάει ο καθένας, προκαλώντας απίστευτη σύγχυση σε ένα κόμμα που έτσι κι αλλιώς έχει πρόβλημα.

Όμως, η παραπάνω θέση ουσιαστικά αναδεικνύει την κατάσταση που επικρατεί στη Ν.Δ. και το πόσο μέλλον έχει μια παράταξη, η οποία είναι υπό διάλυση, παρότι η βάση του κόμματος έδειξε να μην επιθυμεί την τύχη του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή για κάποιους εντός της Ν.Δ. το αφήγημα είναι αν θα είναι μικρή νεοφιλελεύθερη παράταξη με τον Κυριάκο ή μεγάλη λαϊκή Νέα Δημοκρατία με τον Βαγγέλη, ή έτσι θα ήθελαν να παρουσιάσουν το δίλημμα των εκλογών της 10ης Ιανουαρίου;

Δηλαδή, δεν μπορεί να υπάρχει και κάτι άλλο; Δεν μπορεί να υπάρξει ένα συγκερασμός απόψεων, μια ζύμωση στο χώρο της παράταξης αυτής;

Κατά την "ιδιοκτησιακή άποψη" για τη Ν.Δ., τι είναι λαϊκό κόμμα; Το λαϊκίστικο που ο ίδιος υπηρέτησε επί Καραμανλή; Τότε που διορίζονταν με το τσουβάλι "δικά μας παιδιά"; Τότε που η οικονομία κατέρρεε αλλά το κράτος-λάφυρο ήταν όρθιο; Αυτός ο λαϊκισμός δεν έφερε στην κατάσταση που είναι σήμερα και τη Ν.Δ.;

Τι σημαίνει ότι με τον Μεϊμαράκη θα γίνει μεγάλο λαϊκό κόμμα η Ν.Δ.; Θα ξαναγυρίσει στα χρόνια τα Καραμανλικά; Αυτή είναι η ανανέωση; Έτσι θα χτυπήσουν τον Τσίπρα; Με παλαιοκομματικές μεθόδους, με ιδεολογία από το παρελθόν; Και γιατί δηλαδή να μην είναι η Ν.Δ. ένα ξεκάθαρο κόμμα, με αρχές, με πίστη σε ιδεολογικές βάσεις που δεν έχουν σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ και το κέντρο; Για παράδειγμα, να είναι ένα κόμμα που θα καταδικάσει τον κομματικό κρατισμό, θα απαγκιστρωθεί από το πελατειακό κράτος, τις ρεμούλες, τις μίζες, τους κουμπάρους και τους θείους, τα ξαδέρφια και τα παιδιά που καταλαμβάνουν θέσεις στον κρατικό μηχανισμό.

Ο ιδεολογικός προσανατολισμός... και τα φαντάσματα του παρελθόντος

Έχει σκεφτεί κανείς από τους ιδεολογικούς ινστρούχτορες, που έχουν βγει φόρα παρτίδα, και τους όμοιούς τους ότι το ιδεολογικό στίγμα της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να είναι καθαρό κι όχι να ψαρεύει σε θολά νερά; Ας βρουν πρώτα τον ιδεολογικό τους προσανατολισμό κι ας αφήσουν τα φαντάσματα του παρελθόντος και τους απολιθωμένους ηγέτες στην ησυχία τους. Η βάση της Ν.Δ., είτε με Βαγγέλη, είτε με Κυριάκο, ας το έχουν υπόψη τους όλοι, θέλει να ξέρει αν η επιλογή της μπορεί να διεκδικήσει την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας, όχι στο κόμμα, αλλά στην κοινωνία και όχι στη "δευτέρα παρουσία" αλλά στο ορατό μέλλον. Η επανάληψη της εμπειρίας του 1981 για τη Ν.Δ. αυτήν τη φορά δε θα έχει "δεύτερη ευκαιρία". Ο Τσίπρας το ξέρει και επιχειρεί να επιταχύνει και με διεύρυνση της κοινοβουλευτικής του πλειοψηφίας τη στρατηγική της "επόμενης μέρας", ενώ στη Ν.Δ. ακόμη δεν έχουν αποφασίσει, κοιτώντας το δέντρο και όχι το δάσος, "άμα βάλουν φωτιά, αν πρέπει να είναι από την πλευρά του ανέμου", για να μην "απανθρακωθούν πολιτικά".

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News