Διανύουν την έβδομη, όγδοη ή και ένατη κάποιοι δεκαετία της ζωής τους, και η σκέψη τους χάνεται όταν γυρίζουν πίσω το χρόνο όπως λένε, και τα νιάτα που είναι μια φορά γίνονται έστω ανάμνηση. Ίσως η πιο γλυκιά ανάμνηση που διαθέτουν, βιώνοντας πλέον τη σκληρή καθημερινότητα της τρίτης ηλικίας που στην καρδιά της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, δεν αφήνει ούτε ελάχιστο περιθώριο να σκεφτούν, ότι όσα χρόνια τους μένουν, επιθυμούν ή και θα έπρεπε να έχουν τη ζεστασιά και την ποιότητα ζωής την οποία κόπιασαν για να έχουν, αλλά τελικά δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν.
Παγκόσμια μέρα ηλικιωμένων η σημερινή και τα άτομα της τρίτης ηλικίας στην Ελλάδα όπως λένε, νιώθουν εγκαταλελειμμένα. Με συντάξεις πείνας και υποχρεώσεις όπως φάρμακα που απαιτούν να δαπανούν μεγάλα ποσά, η ζωή τους διευκρινίζουν που ποτέ δεν ήταν εύκολη και άνετη, σήμερα πλέον είναι πιο δύσκολη από ποτέ, αφού εκτός των άλλων αδυνατούν να στηρίξουν έστω και στο ελάχιστο τις οικογένειες και τα παιδιά τους.
Πέραν της οικονομικής ασφυξίας, και η ψυχολογική επιβάρυνση όπως λένε, είναι ο καθημερινός τους Γολγοθάς. Πολλοί εμφανίζουν έντονα σημάδια κατάθλιψης και άλλοι βουρκώνουν όταν σκέφτονται πόσο μόνοι νιώθουν, μακριά από τους δικούς τους ανθρώπους και τα παιδιά τους, που αναγκάστηκαν αυτά τα χρόνια να τραβήξουν δρόμους πολύ μακριά από τους γονείς τους.
Ο Δήμος Ηρακλείου με μια σειρά εκδηλώσεις σήμερα και με τις δομές που στηρίζουν τους ηλικιωμένους, πραγματοποίησε μια σειρά από εκδηλώσεις στις οποίες τα άτομα της τρίτης ηλικίας είχαν τον πρώτο ρόλο. Γεύματα με φίλους, δωρεάν εξετάσεις σε κεντρικά σημεία του Ηρακλείου, στιγμές χαλάρωσης για τους ανθρώπους που πάλεψαν μια ζωή και σήμερα ίσως, αυτή την ημέρα που είναι αφιερωμένη σε εκείνους, το μόνο που ήθελαν ήταν αυτό, μια καλή κουβέντα, μια συντροφιά και μια αγκαλιά.
Ράνια Μωραΐτη
