default-image

Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης..!

Απόψεις
Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης..!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αυτήν τη φορά η Ευρώπη δεν κράτησε την ανάσα της από την αγωνία. Φυσικά και παρακολούθησε τις ελληνικές εκλογές. Βεβαίως και μέτρησε με τη δική της οπτική τα... κουκκιά. Όμως, δεν έμεινε με ανοικτό το στόμα, ούτε και καρδιοχτύπησε και βεβαίως δεν αιφνιδιάστηκε.

Του Σταύρου Μουντουφάρη

Κουράστηκε και αυτή από τις τόσες εκλογικές αναμετρήσεις, τρεις από τις οποίες στους εννέα μόλις μήνες του σωτηρίου έτους 2015. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και πολίτες βαρέθηκαν να ακούνε για την Ελλάδα και να ανησυχούν για τις παρενέργειες ενός παλιρροϊκού κύματος από την Αθήνα που θα μπορούσε να πλήξει ολόκληρο τον κόσμο. Άλλωστε, αυτήν τη φορά δεν υπήρξαν κινδυνολογίες. Εδώ που τα λέμε, δεν υπήρξαν ούτε καν δηλώσεις. Η κ. Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε δεν βγήκαν να μας πουν τι να ψηφίσουμε για το καλό μας και το καλό της Ευρώπης. Καμιά εφημερίδα δεν κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδους τίτλους που να προαναγγέλλουν το επερχόμενο τέλος του κόσμου, σαν κάτι αντίστοιχο με τη συντριβή ενός αστεροειδούς στη Γη.

Σήμα εστάλη

Το σήμα είχε αποσταλεί από τις Βρυξέλες, το Βερολίνο και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προ πολλού. Έστω και αν αυτή τη φορά δεν ήταν ηχηρό αλλά διακριτικό. Το συνόψισαν με το δικό τους τρόπο οι ξένες εφημερίδες από νωρίς χθες το πρωί, επιβεβαιώνοντας αυτό που γνωρίζαμε όλοι πολύ καλά: ότι όποιο και αν ήταν το κόμμα που θα έπαιρνε την πρωτιά και θα σχημάτιζε κυβέρνηση, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Με άλλα λόγια βεβαίως, άλλο περιτύλιγμα στο κουτί, άλλη κορδέλα, αλλά μέσα σε αυτό όμως το περιεχόμενο θα ήταν το ίδιο. Το Memorandum ΙΙΙ, ήτοι μνημόνιο υπ' αριθμόν 3.

Δηλητηριώδες δισκοπότηρο

Το συνόψισε με πολύ περιεκτικό τρόπο ο βρετανικός "Independent": «Όποιος κερδίσει στις εκλογές θα κερδίσει το δηλητηριώδες δισκοπότηρο της εφαρμογής των συμφωνηθέντων όρων διάσωσης». Ελάχιστοι Ευρωπαίοι αμφέβαλαν για το αποτέλεσμα των εκλογών και ας μην το έλεγαν. Δεν είχαν όμως αυτή τη φορά κανένα λόγο για να ανησυχούν. Από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας έκανε, όπως γράφει η γαλλική "Le Monde", μια «από τις πιο εντυπωσιακές ανατροπές στη σύγχρονη ιστορία της ευρωπαϊκής πολιτικής» υποσχόμενος τέλος στη λιτότητα και κάνοντας μέσα σε διάστημα επτά μηνών «στροφή 180 μοιρών», έχοντας υπογράψει και ψηφίσει το τρίτο δανειακό πρόγραμμα της Ελλάδας, ούτε το Βερολίνο, ούτε το Παρίσι, ούτε βεβαίως οι Βρυξέλλες είχαν κάποιο λόγο να χάσουν τον ύπνο τους από τις χθεσινές ελληνικές κάλπες.

Και για το λόγο αυτό παρατηρήθηκε το πρωτόγνωρο εδώ και πολλά χρόνια να μην υπάρχει μια έστω, για τους τύπους, παραίνεση ή ηχηρή παρέμβαση από κάποιον Ευρωπαίο ηγέτη στην προεκλογική περίοδο πλην από μερικές - για τους τύπους - δηλώσεις-υπενθυμίσεις από αξιωματούχους, όπως ο πρόεδρος του Eurogroup Γέρουν Ντάισελμπλουμ και ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, ότι τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρούνται (pacta sunt servanda λατινιστί, όπως το είχε πει για άλλη αφορμή και σε ανύποπτο χρόνο ο Όλι Ρεν).

Το μόνο σίγουρο

Καμιά αμφιβολία για τα μελλούμενα δεν είχε ούτε η γαλλική "Liberation", η οποία στην προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσει «τι συμβαίνει στο κεφάλι του Αλέξη Τσίπρα ενόσω παίζει αυτήν την Κυριακή το πολιτικό του μέλλον», έδωσε από μόνη της και από νωρίς-νωρίς χθες την απάντηση: «Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της κάλπης, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί η συμφωνία που επιτεύχθηκε στις Βρυξέλλες τον Αύγουστο». Απλά πράγματα και ξεκάθαρα. Όποιος εκλεγεί, «εάν σχηματίσει μια σταθερή κυβέρνηση και βάλει ως υπουργούς ανθρώπους των έργων, τότε η χώρα θα μπορούσε να εισέλθει στο δρόμο προς την αρετή». Σε διαφορετική περίπτωση, όπως ανέφεραν οι "Financial Times", «υπάρχει ο κίνδυνος να εγκλωβιστεί στο καθαρτήριο ή ακόμα και να σταλεί στην κόλαση». Και για το τι θα σήμαινε αυτό μάλλον δεν υπάρχει πια η παραμικρή αμφιβολία. Ούτε από τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι αρνήθηκαν να δώσουν δύναμη στο αντίπαλο δέος, το κόμμα του κ. Λαφαζάνη, την ίδια στιγμή που ο πρόεδρος της Λαϊκής Ενότητας ήλπιζε ότι θα εισέπραττε σε ψήφους το "Όχι" στο δημοψήφισμα. Κάτι επίσης οξύμωρο (σε πρώτη ανάγνωση, γιατί υπάρχει η εξήγηση) και ενδεικτικό του πόσο μπερδεμένος (και φοβισμένος) παραμένει ο ελληνικός λαός.

Αδιάφορο αποτέλεσμα

Απόλυτα ξεκάθαρος ήταν και ο γερμανικός Τύπος, ο οποίος φυσικά και καθρέπτιζε τις απόψεις και των πολιτικών της χώρας. Όπως η "Die Welt", η οποία έβλεπε τα πράγματα με ένα "γυμνό" από τις συνηθισμένες κραυγές τρόπο: «Ο θυμός έφυγε, οι Έλληνες κουράστηκαν. Η Ελλάδα ψηφίζει για πέμπτη φορά σε έξι χρόνια. Αλλά είτε με νίκη της αστικής τάξης, είτε με άλλη μια νίκη για τον Τσίπρα - το αποτέλεσμα είναι σχεδόν αδιάφορο». Ακόμα πιο ωμά κατέγραφε την αλήθεια η ισπανική "El Pais": «Ο νικητής της κάλπης θα πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού και θα έχει τα χέρια του δεμένα, αφού θα πρέπει να εφαρμόσει τη συμφωνία που επετεύχθη το καλοκαίρι». Τόσο απλά και τόσο ξάστερα.

Δεύτερη ευκαιρία

Λίγο μετά την οριστικοποίηση της νίκης Τσίπρα, ο ξένος Τύπος άρχισε να σχολιάζει το αποτέλεσμα των εκλογών, εστιάζοντας στο ότι «οι (κουρασμένοι) Έλληνες δίνουν ακόμη μία ευκαιρία στον Τσίπρα». Μια δεύτερη ευκαιρία για την οποία δεν εκφράζονταν, στις πρώτες τουλάχιστον αναγνώσεις, υψηλές προσδοκίες. Βεβαίως και υπήρξαν και τα πρώτα συγχαρητήρια από πολιτικούς που θα περιμέναμε να έχουν την πρωτιά σηκώνοντας από νωρίς το τηλέφωνο για να μιλήσουν με τον Αλέξη Τσίπρα. Ο καγκελάριος της Αυστρίας Β. Φάιμαν και ο Γάλλος πρόεδρος Φρ. Ολάντ, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή στάθηκαν στο πλευρό της Ελλάδας, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Φυσικά και θα ακολουθήσουν και άλλοι. Εν χορώ.

Η συμφωνία

Το μήνυμα είναι σαφές: «Επιτέλους κυβερνήστε και εφαρμόστε τα συμφωνηθέντα». Κάτι για το οποίο δεν έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία. Άλλωστε, δύσκολα ο Αλέξης Τσίπρας, εκ νέου πρωθυπουργός, θα μπορούσε - ακόμα και αν έχει πλέον προϋπηρεσία στις στροφές 180 μοιρών - να αναιρέσει την υπογραφή του στη συμφωνία. Από την άλλη, ο περίφημος "ευρωπαϊκός κύκλος" ή απλά φιλευρωπαϊκές δυνάμεις που συναποτελούν τα άλλα κόμματα, όπως η Ν.Δ., το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, δε θα είχαν κανένα λόγο να αναιρέσουν τη στήριξή τους στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας και άρα στη συμφωνία. Οπότε ακόμα και με δεύτερη φορά αριστερά, ούτε γάτα, ούτε ζημιά για την Ευρώπη. Πλέον αυτό που μετράει για τους φίλους και συμμάχους Ευρωπαίους είναι να αρχίσει επιτέλους να κυβερνάται η Ελλάδα χωρίς κραυγές και εσωκυβερνητικές τρικλοποδιές, να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις και να δοθούν τα πρώτα δείγματα γραφής μέσα στα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια που είναι μπροστά. Τίποτα άλλο δεν απασχολεί αυτή τη στιγμή ούτε τον κ. Σόιμπλε, ούτε την κ. Μέρκελ, ούτε τον κ. Γιούνκερ. Εκτός ίσως από το όνομα του νέου υπουργού Οικονομικών, για το οποίο ενδεχομένως να έχουν μια κάποια αγωνία.

Δαίμονες

Άλλωστε η Ευρώπη, εκτός από το μόνιμο βραχνά της Ελλάδας, έχει αυτή τη φορά να παλέψει και με άλλους δαίμονες και κυρίως τον κακό της εαυτό, με αφορμή το μεταναστευτικό και τα μαχαιρώματα μεταξύ των χωρών-μελών για το ποιος θα βγάλει την ουρά του απ' έξω. Κάπως έτσι ο κύκλος των εκλογών έκλεισε για την Ελλάδα. Και σειρά πλέον έχουν η Πορτογαλία σε δυο εβδομάδες και η Ισπανία σε ενάμισι και κάτι μήνα. Και ποιος ξέρει αν θα προκύψει κάτι έκτακτο σε χώρες όπως η Ιταλία, όπου κανείς ποτέ δεν ξέρει..! Ακόμα και έτσι πάντως η "φούσκα" των δραματικών αλλαγών στην Ευρώπη της λιτότητας με αφορμή την κυριαρχία ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα έχει σκάσει. Εκτός απροόπτου. Καθότι με την Ευρώπη... όρκο δεν παίρνεις! Μην ξεχνάτε, πλέον, υπάρχει ο "μπαμπούλας" του τρίτου ελληνικού μνημονίου στη γωνία για όσους τολμούν να θίξουν την καθεστηκυία τάξη της Ιεράς Συμμαχίας, απόντος διά ζώσης του Μέτερνιχ, αλλά παρόντων των διαδόχων του. Γιατί ακόμα και ο επικεφαλής των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας αυτή τη φορά εμφανίστηκε πιο φειδωλός στα συγχαρητήρια τα οποία απέστειλε στον Αλέξη Τσίπρα μέσω tweet: «Οι Έλληνες λένε ξεκάθαρα ποιον θέλουν για πρωθυπουργό. Συγχαρητήρια, καλή δύναμη, φίλε».

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News