Ένας σπουδαίος άνθρωπος και επιστήμονας, που διακρίθηκε τόσο για το επιστημονικό του έργο όσο και για την ανθρωπιά του, έφυγε από τη ζωή.
Ο χειρούργος Θεόδωρος Καρφόπουλος απεβίωσε σήμερα το πρωί, πλήρης ημερών, σε ηλικία 92 ετών.
Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί στον Ιερό Ναό Παναγίας του Μασταμπά (Παναγίτσα), τη Δευτέρα στις 16:30 και η οικογένεια του εκλιπόντος έκανε γνωστό ότι επιθυμεί αντί στεφάνων τα χρήματα να δοθούν σε ευαγή ιδρύματα.
Ποιος ήταν ο Θ. Καρφόπουλος
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, ο πατέρας του (Στέφανος Καρφόπουλος), επιχειρηματίας από τη Μικρά Ασία, ήρθε πρόσφυγας μετά της συζύγου του Μαρίας (το γένος Ραπτοπούλου) και των δύο παιδιών τους, Κωνσταντίνο και Αλέκο, και εγκαταστάθηκαν στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εκεί γεννήθηκε ο μικρότερος αδερφός Θεόδωρος, στις 25 Μαρτίου 1923, και μετέπειτα οι κόρες Καίτη και Νίκη.
Τελείωσε το σχολείο στο Ηράκλειο, λίγο μετά την κήρυξη του πολέμου του 1940. Παίρνει μέρος στην Εθνική Αντίσταση και μετά την απελευθέρωση μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του, Αλέκο, περνά επιτυχώς, πρώτος την τάξη, στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα με τις σπουδές του εκπληρώνει την στρατιωτική του θητεία.
Αποφοιτεί από το Πανεπιστήμιο στα μέσα της δεκαετίας του '50 και αρχίζει την Ιατρική του σταδιοδρομία στο νεοϊδρυθέν, τότε, Νοσοκομείο "Παμμακάριστος" στην Αθήνα.
Στις αρχές της δεκαετίας του '60, μετά από πρόσκληση, εργάζεται και διακρίνεται ως χειρούργος σε ένα εκ των καλυτέρων Ιατρικών Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων παγκοσμίως, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ludwig Maximilian του Μονάχου. Επιπροσθέτως, στα επόμενα χρόνια εργάζεται επιτυχημένα ως χειρουργός σε πολλά νοσοκομεία στην ευρύτερη περιοχή του Μονάχου.
Το 1970 επιστρέφει στην Κρήτη, όπου εκείνη την περίοδο ο νοσοκομειακός τομέας λειτουργούσε με μεγάλες ελλείψεις και υποστελέχωση. Οργανώνει και ηγείται επιτυχώς της Χειρουργικής Κλινικής του Βενιζελείου Νοσοκομείου σχεδόν έως το τέλος της δεκαετίας, ενώ έως και το τέλος της θητείας του χειρουργεί και σε άλλα νοσοκομειακά ιδρύματα όπως το Θεραπευτήριο "Γαληνός", τον "Άγιο Γεώργιο" κ.λπ.
Το πολύπλευρο ταλέντο του, οι χειρουργικές ικανότητες του αλλά πάνω από όλα το ήθος, η αλληλεγγύη και ο αλτρουισμός του, τον καθιέρωσαν στην κορυφή της συνείδησης την κοινωνίας μας.
Η πολύτιμη συμβολή του στην ανάταξη του χειρουργικού τομέα στο Ηράκλειο τις δεκαετίες του '70 & '80, αλλά πάνω από όλα η ανθρωπιά και ανιδιοτέλειά του προς το συνάνθρωπο θα μείνουν χαραγμένα στην μνήμη και την ψυχή όλων μας.
