Στις 30 Απριλίου του 1947 εκδικαζόταν στο Ειδικό Δικαστήριο δωσίλογων, στο Ηράκλειο, η υπόθεση του συνεργάτη των ναζί, Νίκου Μαγιάση. Ο Μαγιάσης καθόταν στο εδώλιο ως υπεύθυνος για το θάνατο δεκάδων αντιστασιακών. Σύμφωνα με μαρτυρίες, υπό τις υποδείξεις του εκτελέστηκαν 392 άνθρωποι.
Στο ακροατήριο, ανάμεσα στους δεκάδες συγγενείς των θυμάτων του, στεκόταν κι ένας μαυροφορεμένος γενειοφόρος Ανωγειανός. Ήταν ο Γιώργης ο Βρέντζος, ο θρυλικός «Τηγανίτης». Το «Τηγανίτης» ήταν το παρανόμι του Βρέντζου. Γιατί όμως βρισκόταν στο δικαστήριο; Ο Γιώργης ήταν βοσκός. Βοσκός ήταν κι ο αδερφός του, ο Μιχάλης, ένας από τους αμέτρητους Κρητικούς που πλήρωσαν με τη ζωή τους την αντίσταση στο Γερμανό κατακτητή. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, ο Βρεντζομιχάλης εκτελέστηκε από τον ίδιο τον Μαγιάση, επειδή είχε προσφέρει νερό και ψωμί σε αντάρτες του ΕΛΑΣ, που είχαν βρει καταφύγιο στον Ψηλορείτη.
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους γκεσταπίτες - όπως τους λέγανε - που μετά την απελευθέρωση δεν τιμωρήθηκαν ποτέ για τα εγκλήματά τους, ο Μαγιάσης πήρε αυτό που του άξιζε. Βρήκε το θάνατο από τα χέρια του αδερφού του Μιχάλη Βρέντζου, τον Γιώργη. Ο "Τηγανίτης" έσφαξε το συνεργάτη των ναζί, παίρνοντας εκδίκηση για τον αδερφό του, αλλά και για όλους τους άλλους πατριώτες που έπεσαν νεκροί από τους κατακτητές και τους ντόπιους φίλους τους. Πριν το δικαστήριο επιβάλλει ποινή στον Μαγιάση, ο Γιώργης πήρε το νόμο στα χέρια του και πλήρωσε το φονιά του Βρεντζομιχάλη με το ίδιο νόμισμα. Σκότωσε τον προδότη με δυο μαχαιριές την ώρα που καθόταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, προλαβαίνοντας τους χωροφύλακες που έπεσαν πάνω του. Ο Μαγιάσης άφησε την τελευταία του πνοή, μια μέρα μετά, στο Πανάνειο Νοσοκομείο.
Πήρε αριθμό μητρώου από την ΕΠΟ - Μια ομάδα διαφορετική από τις άλλες
Πριν από λίγες ημέρες, πήρε αριθμό μητρώου από την ΕΠΟ το νεοϊδρυθέν σωματείο με την ονομασία "Α.Ο. Τηγανίτης". Ο Τηγανίτης θα συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Γ' Κατηγορίας της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ηρακλείου της περιόδου 2015-16. Έμβλημά του είναι το αστέρι, χρώματά του είναι το μπλε και το κόκκινο, ενώ ως έδρα του Τηγανίτη δηλώθηκε το Μαρτινένγκο.
Όπως γίνεται φανερό από την ιστορία του ανθρώπου που έδωσε το παρανόμι του στην ομάδα, ο Τηγανίτης είναι ένα αντιφασιστικό σωματείο. Σύμφωνα με τους ιδρυτές του, βασίζεται στις αρχές της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης. Ανάμεσα στα μέλη της ομάδας υπάρχει πλήρης ισότητα. Οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά μέσω της Γενικής Συνέλευσης του σωματείου. Χορηγίες δε γίνονται δεκτές. Οι οικονομικοί πόροι της ομάδας προέρχονται από τα μέλη της και τους φίλους της.
Στους κόλπους της γίνονται δεκτοί οι πάντες: ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, εθνικότητας, επαγγέλματος ή οποιουδήποτε άλλου χαρακτηριστικού που χωρίζει τους ανθρώπους. Στον Τηγανίτη χωράνε όλοι. Ή μάλλον σχεδόν όλοι, καθώς στην ομάδα είναι ανεπιθύμητα άτομα που ενστερνίζονται φασιστικές απόψεις: Η συμμετοχή νεόκοπων Μαγιάσηδων στο σωματείο απαγορεύεται ρητώς.
Νικόλας Αγγελίνος
