Το Λασίθι είναι η άλλη όψη της Κρήτης, η ανατολική. Όλοι γνωρίζουν τον Άγιο Νικόλαο και την Ελούντα ως ένα από τα πιο κοσμοπολίτικα τουριστικά θέρετρα της Κρήτης και της Ελλάδας, γνωρίζουν την Ιεράπετρα με τις μεγάλες παραλίες, τη Χρυσή και το Βάι. Είναι οι παραλίες που μαζεύουν τον περισσότερο κόσμο την περίοδο του καλοκαιριού στο Λασίθι.
Όμως, τα τελευταία χρόνια, κυρίως νέοι, ψάχνουν παραλίες μόνο για την πάρτη τους και για λίγους φίλους. Αναζητούν χώρους να απολαύσουν το μπάνιο και να έχουν μια ξεκούραστη μέρα, μακριά από την κοσμοπλημμύρα και τα πολλά... μάτια. Προσπαθούν να ανακαλύψουν παραλίες που ξεφεύγουν από το κλασικό πρότυπο οργάνωσης, με ξαπλώστρες, ομπρέλες και εισιτήρια εισόδου, με κόστος πάρκινγκ, με ενοικιάσεις θαλάσσιων μηχανών κ.ά. και ανακαλύπτουν παραλίες χωρίς να στοιβάζεται ο ένας πάνω στον άλλο.
Τέτοιες ψιλο...μυστικές παραλίες υπάρχουν αρκετές στα ανατολικά του κόλπου του Μεραμπέλου, εκεί γύρω από τον κόλπο του Θόλου στο Καβούσι. Μια από αυτές τις παραλίες είναι της Αγριόμαντρας, δυτικά του λόφου της Χαλέπας. Η Αγριόμαντρα είναι ένα μικρό φαράγγι που καταλήγει σε ένα ήρεμο κλειστό πανέμορφο όρμο με χοντρή άμμο.
Μπροστά στον κόλπο του Θόλου και ενάμισι μίλι από την παραλία υπάρχει το νησί της Ψείρας. Το σημαντικότερο στοιχείο της Ψείρας είναι ο μινωικός οικισμός του 1700-1450 π.Χ. σε μια χερσόνησο στην ανατολική πλευρά του νησιού. Φαίνεται ότι κατοικούνταν από πλούσιες οικογένειες εμπόρων, τεχνιτών, ψαράδων και ναυτικών που ασχολούνταν με το εμπόριο στη Μεσόγειο.
Στα δυτικά το νησί θυμίζει εικόνες από την Καλδέρα της Σαντορίνης. Η προσέγγιση γίνεται μόνο με σκάφος, και οι εικόνες είναι μοναδικές. Μένεις άφωνος στο δέος που προκαλεί αυτός ο τόπος με τις σπηλιές και τις άπειρες εικόνες που συνθέτει η γεωμορφολογία του κατακόρυφου βράχου.
Ανατολικά το τοπίο είναι τελείως διαφορετικό. Το έδαφος με μικρή κλίση μπροστά στα «τσουγκριά» βουτά στα βαθυγάλανα νερά σχηματίζοντας μικρούς μυστικούς κολπίσκους με χοντρή άμμο και ψιλό χαλίκι. Κοντά στην ακτή κυριαρχεί το τιρκουάζ του βυθού που σε συναρπάζει και κάνει το νησί εξωτικό. Στα δυτικά κρύβεται μια ανείπωτη ομορφιά, με το σπήλιο της «Κασέλας» να χαρίζει στους επισκέπτες του μια ονειρική εικόνα.
Απέναντι στο Αλτσί, βορειοανατολικά του κόλπου της Μαλαύρας, κάτω από τα νταμάρια του γύψου, μια παραλία με ψιλή άμμο δε φαίνεται από πουθενά. Και όμως είναι εκεί. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με σκάφος. Μεταξύ Αλτσί και Μαλαύρας μια άλλη καλδέρα σού αποκαλύπτει πανέμορφες εικόνες, με σπηλιές στα ψηλά του γκρεμνού που φιλοξενούν αγριοπερίστερα.
Πηγές Μαλαύρας: Η απόλαυση της ηρεμίας
Πιο κοντά στην παραλία του Θόλου, στα ανατολικά, μικρές παραλίες με χαλίκια φιλοξενούν λουόμενους που αναζητούν την απόλαυση της ηρεμίας. Η πρόσβαση γίνεται από το δρόμο που οδηγεί στις πηγές της Μαλαύρας.
Φέτος ένα ξύλινο παραδοσιακό σκάφος ξεκίνησε καθημερινά δρομολόγια από την παραλία του Θόλου και μεταφέρει τουρίστες και αυτούς που αναζητούν να γνωρίσουν και να ζήσουν μερικές στιγμές μοναξιάς στις μυστικές παραλίες της περιοχής. Στην Αγριόμαντρα, στην Ψείρα, στο Αλτσί και ακόμα και στο Μόχλος. Ο έμπειρος καπετάνιος του σκάφους, πρόθυμος πάντα, προτείνει δρομολόγια ανάλογα με τα γούστα της παρέας.
Λεωνίδας Κουδουμογιαννάκης
