Ο ελληνικός λαός, ζαλισμένος και απογοητευμένος από την καταιγίδα των περικοπών και των φορολογικών επιβαρύνσεων, της ύφεσης, της ανεργίας και των σκληρών μέτρων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια από τα μνημόνια του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης, αναζήτησε την ελπίδα στο όνειρο, επιλέγοντας το δρόμο πρώτη φορά Αριστερά στην Ελλάδα.
Του Μαρίνου Παττακού
Η λαϊκή ετυμηγορία έγινε σεβαστή από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και όλοι περίμεναν με αγωνία την υλοποίηση των περίφημων υποσχέσεων κα των μαγικών λύσεων σε μια πολιτική-οικονομική κατάσταση δύσκολη, όχι όμως υποχρεωτικά αδιέξοδη, όπως συστηματικά από την τότε αντιπολίτευση και σημερινή κυβέρνηση είχε καλλιεργηθεί.
Πέρασαν επτά μήνες άσκοπων, χρονοβόρων διαπραγματεύσεων των περιπλανώμενων μάγων, ερασιτεχνικών και επιπόλαιων πολιτικοοικονομικών πειραματισμών, που οδήγησαν τη χώρα σε ένα πρωτόγνωρο αδιέξοδο και στο ανόητο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015.
Στο δημοψήφισμα αυτό συνέβη η μεγαλύτερη διαστροφή εκλογικού αποτελέσματος στην πρόσφατη πολιτική ιστορία. Ζήτησαν και πήραν ένα ηχηρό ΟΧΙ για να ενδυναμώσουν την αποτυχημένη διαπραγματευτική τους τακτική και σε μια νύχτα το έκαναν ΝΑΙ, υπογράφοντας μια συμφωνία την οποία μπορούσαν να έχουν κάνει από τις 20 Φεβρουαρίου, αποφεύγοντας τις καταστροφικές συνέπειες του επόμενου πενταμήνου.
Όμως, η υπογραφή της συμφωνίας είχε τις γνωστές παρενέργειές της στα εσωκομματικά της κυβέρνησης που οδήγησαν στο κυβερνητικό αδιέξοδό της.
Αντί όμως η κυβέρνηση να εκμεταλλευτεί το πρόβλημα και να έρθει σε συνεννόηση με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς για το καλό της χώρας, αρνήθηκε τη συνεργασία για το σχηματισμό κυβέρνησης ειδικού σκοπού και τάχθηκε υπέρ των πρόωρων εκλογών με απρόβλεπτες συνέπειες για την πατρίδα.
Όλα τα προαναφερθέντα θεωρούνται γνωστά, έχουν αξιολογηθεί και εκείνο που έχει περισσότερο σημασία στο σημερινό πολιτικό σχόλιο είναι η προσωπική πρόβλεψη για τις πολιτικές εξελίξεις.
Οι εκλογές θα γίνουν κανονικά, θα γίνει το ξεκαθάρισμα των πολιτικών λογαριασμών και ο λαός με τη σοφία που ενίοτε τον διακρίνει θα κατατάξει τα κόμματα κατά τα έργα του. Θα σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας από όλα τα κόμματα της νέας Βουλής, που ψήφισαν την υφιστάμενη συμφωνία για τη σωτηρία της πατρίδας.
Το κόμμα ΛΑΕ του κ. Λαφαζάνη θα πάρει τη θέση του στο πολιτικό σκηνικό, στα γνωστά πραγματικά εκλογικά ποσοστά της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ προ οικονομικής κρίσης και μαζί με το ΚΚΕ θα συνεχίσουν να καλύπτουν εκ νέου το συνολικό παραδοσιακό ποσοστό του 10% της Αριστεράς στην Ελλάδα. Εκείνο όμως που δυσκολεύομαι να προβλέψω είναι το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα, γιατί φοβάμαι μήπως σε λίγα χρόνια έχει την τύχη των κομμάτων που υπηρέτησαν διαχρονικά, με φανατισμό, το λαϊκισμό στη χώρα μας.
Αυτή είναι η πρόβλεψή μου, αγαπητοί φίλοι, για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και σας υπενθυμίζω τη γνωστή λαϊκή ρήση που λέει ότι το πεπρωμένο της Αριστεράς στην Ελλάδα φυγείν αδύνατον...
