Είχα την ατυχή έμπνευση να παρακολουθήσω χθες βράδυ από το κανάλι της Βουλής την για πρώτη φορά μεταδιδόμενη τηλεοπτικά "Διάσκεψη των Προέδρων", που, έτσι ξαφνικά, η πρόεδρος Ζωή αποφάσισε, χωρίς την έγκριση των μελών της - εντελώς δημοκρατικά δηλαδή - να μας τη "δώσει" σε ζωντανή μετάδοση.
Του Δημήτρη Καρατζάνη
Ομολογώ ότι με κατέλαβε βαθιά θλίψη από το περιεχόμενο της 4ωρης καθαρά διαδικαστικής συζήτησης, που, υπό κανονικές συνθήκες, δε θα 'πρεπε να είχε απασχολήσει το Σώμα περισσότερο από δέκα λεπτά.
Σχολαστικισμός, ιδεοληψία, κωλυσιεργίες και προσκόμματα, ρίχτηκαν όλα πάνω στο τραπέζι από την κ. πρόεδρο, στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να αποσείσει από πάνω της την κατηγορία "βραχυκύκλωσης" της διαδικασίας.
Και μπορεί να μην κατάφερε να πείσει για την... αγνότητα των προθέσεών της, αναμφίβολα όμως κατάφερε να εξαντλήσει και το τελευταίο απόθεμα υπομονής των βουλευτών, που με τα δόντια διατηρήθηκαν μέσα στα όρια της κοινοβουλευτικής ευπρέπειας. Δεν παρέλειψε βέβαια να εξαπολύσει και πολλαπλές επιθέσεις, με ευθείες βολές τόσο κατά του πρωθυπουργού όσο και κατά της κυβέρνησης.
Είναι μια κατάσταση που πιστεύομε ότι δεν έχει ξανασυμβεί σε κοινοβουλευτικό πολίτευμα και δείχνει πώς επί των ημερών ΣΥΡΙΖΑ οι κορυφαίοι θεσμικοί παράγοντες αντιλαμβάνονται και εφαρμόζουν τους κανόνες της Δημοκρατίας!
Και μετά μας φταίει η κ. Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε που δε μας εμπιστεύονται. Μήπως είναι ώρα να αναρωτηθούμε ποιος ή ποιοι είναι εκείνοι που εξυπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τους σχεδιασμούς του κ. Σόιμπλε;
Όπως και να έχει πάντως το πράγμα, θεωρούμε ότι αυτή η τραγελαφική εικόνα της κ. Κωνσταντοπούλου, που έχει μπλέξει το ρόλο της προέδρου της Βουλής με εκείνο της "Αυτοκράτειρας πάσης Ελλάδος", δεν μπορεί να συνεχιστεί και πρέπει να τελειώνει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Κι αν ο κ Τσίπρας δεν έχει τα κότσια να πάρει την υπόθεση πάνω του, διορθώνοντας ο ίδιος το τραγικό λάθος της επιλογής του, ας πάρουν την πρωτοβουλία τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Γιατί η κ. πρόεδρος δεν αποτελεί μόνο βαρίδι για το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά βαρίδι για τη χώρα και την ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας, τις οποίες εκθέτει και ζημιώνει ανεπανόρθωτα.
ΥΓ: Έχοντας υπηρετήσει επί εννέα χρόνια ως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου, ομολογώ ότι αδυνατώ να κατανοήσω πώς είναι δυνατό να διαφωνείς με κεντρικές πολιτικές επιλογές του φορέα που σε υπέδειξε και σε ψήφισε για το αξίωμα που κατέχεις και εσέ να παραμένεις "γαντζωμένος" στην καρέκλα της εξουσίας. Το μόνο που νομίζομε ότι ταιριάζει στην περίπτωση είναι η φράση του Κικέρωνα: "Ο tempora! Ο mores!"(Ω καιροί! Ω ήθη!).
