default-image

Η πολιτική "τράπουλα" υπό το φως της κρίσης

Απόψεις
Η πολιτική "τράπουλα" υπό το φως της κρίσης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έχουν περάσει σχεδόν 6 ολόκληρα χρόνια από τότε που ο Έλληνας συνειδητοποίησε πως η κρίση θα έχει επιπτώσεις στο εισόδημα. Σχεδόν 6 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε που η κρίση έκανε εμφανή τα σημάδια της στην ελληνική κοινωνία. Μέσα σε αυτά τα 6 χρόνια είδαμε τρομερές ανακατατάξεις σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Θα προσπαθήσω να κάνω μια σύντομη αναφορά τι έχει αλλάξει σε πολιτικό επίπεδο από το 2009.

Του Νίκου Κοσμαδάκη

Σημείο 1ο: Η σύμπλευση ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας

Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία ήταν κατά το παρελθόν άσπονδοι εχθροί και το ένα κόμμα διαδεχόταν το άλλο στην κυβερνητική καρέκλα. Όλα αυτά μέχρι το 2012.

Με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτικού μορφώματος που έχει τις προθέσεις να αναλάβει τα κυβερνητικά ηνία, και εμπνεόμενοι από το φιλοευρωπαϊκό τους όραμα, αποφάσισαν να συνεργαστούν το 2012 σε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Αυτό θα φαινόταν αδιανόητο εάν γυρίζαμε το χρόνο πίσω. Και όμως...

Σημείο 2ο:Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% έγινε κυβέρνηση

Αλήθεια, ποιος μπορούσε να το πιστέψει εν έτει 2008 ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 θα είναι ο βασικός κυβερνητικός εταίρος και θα συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις για τη διάσωση της χώρας; Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε φτάσει να απειλείται με κοινοβουλευτική εξαφάνιση όταν τον κατηγορούσαν (κυρίως από συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις) ότι συσπειρώνει τους κουκουλοφόρους και πως διαλύει την κοινωνική συνοχή με τη στάση του. Μιλάμε τώρα για 2009-2010.

Παρ' όλα αυτά, ο αντισυμβατικός προγραμματικός του λόγος, η ρητορεία του περί κατάργηση μνημονίων και η συνακόλουθη κοινωνική δυσαρέσκεια απέναντι στα διαχρονικά κόμματα εξουσίας (ΠΑΣΟΚ και νέας Δημοκρατίας) το μετέτρεψαν σε ένα πολυδιάστατο πολιτικό κόμμα, που έγινε ικανό να συσπειρώνει τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις.

Σημείο 3ο: Η πολιτική εξαφάνιση του Γεωργίου Καρατζαφέρη και του Φώτη Κουβέλη

Ο Γεώργιος Καρατζαφέρης ήταν ένας πρώην δημοσιογράφος και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Το Σεπτέμβριο του 2000, ο δυναμικός αυτός πολιτικός άνδρας ιδρύει ένα συντηρητικό κόμμα με το όνομα ΛΑΟΣ. Το κόμμα αυτό κατηγορήθηκε από την Αριστερά ως ένα πολιτικό κόμμα με βαθιές ακροδεξιές ρίζες τόσο για τις πολιτικές του θέσεις (π.χ. λαθρομετανάστευσης), όσο και για ιδεολογική ταυτότητα των βουλευτών του (π.χ. ο κ. Μάκης Βορίδης, ο οποίος εισχώρησε μαζί με το πολιτικό κόμμα που ίδρυσε και είχε όνομα Ελληνικό Μέτωπο).

Το ΛΑΟΣ είχε έντονη κοινοβουλευτική παρουσία και σε πολλές δημοσκοπήσεις εμφανιζόταν ως τρίτος πολιτικός πόλος. Συμμετείχε και στην κυβέρνηση του κ. Λουκά Παπαδήμου (2011), αφού είχε ψηφίσει την πρώτη δανειακή Σύμβαση. Εντέλει απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση το Φεβρουάριο 2012 και το Μάιο του ίδιου έτους απέτυχε να μπει στη Βουλή.

Ο κ. Κουβέλης έχει μια παρόμοια ιστορία να μας πει. Στο 6ο Τακτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Κουβέλης εγκαταλείπει τη συνέλευση απογοητευμένος. Στις 27 Ιουνίου του 2010 αποφασίζει ο ίδιος μαζί με άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να συγκροτήσει ένα πολιτικό κόμμα της Αριστεράς, που θα ήταν διαφορετικό ως προς τη νοοτροπία του συγκριτικά με τ' άλλα.

Ενώ τα κόμματα της Αριστεράς στη συντριπτική πλειοψηφία τους έχουν κάποιες επιφυλάξεις απέναντι στο ευρωπαϊκό όραμα (μια ροπή προς το λεγόμενο ευρωσκεπτικισμό), το κόμμα του κ. Κουβέλη (ΔΗΜ.ΑΡ.) ήθελε την Ελλάδα ένα ισχυρό κράτος, το οποίο είναι δυνατό να επιτευχθεί μόνο μέσα από την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Η ευρωπαϊκή προσέγγιση για τον ίδιο θα έπρεπε να είχε αριστερό προσανατολισμό. Σύνθημά του:

Ο Δημοκρατικός (και όχι ο άναρχος) Σοσιαλισμός. Συμμετείχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας στην πρώτη φάση. Το κλείσιμο της ΕΡΤ τον έκανε να απομακρυνθεί από την κυβέρνηση. Στις εκλογές του 2015 δεν κατάφερε να μαζέψει ούτε το 2% του εκλογικού σώματος, με αποτέλεσμα να εξαφανιστεί από την κοινοβουλευτική σκακιέρα.

Σημείο 4ο: Η ανάδειξη νέων πολιτικών κομμάτων Ανεξάρτητοι Έλληνες και Ποτάμι

Από το 2009 πιστεύω ότι έγινε σύνηθες από κάποιους επιφανείς πολίτες να ιδρύουν πολιτικά κόμμα με στόχο την κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας και να διαδραματίσουν το ρόλο του ρυθμιστή στα πολιτικά πράγματα.

Δύο, όμως, πολιτικά κόμματα έχουν δείξει την προοπτική να μείνουν. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι ένα πολιτικό κόμμα που δημιουργήθηκε από τον πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Πάνο Καμμένο το Φεβρουάριο του 2012. Όπως, ο ιδρυτής του έχει δηλώσει ότι είναι ένα κόμμα που δε βάζει διαχωρισμούς σε Αριστερά και Δεξιά. Οι ακαδημαϊκοί, όμως, το ταξινομούν στο δεξιό φάσμα του πολιτικού τόξου.

Βασικές θέσεις του: Η διατήρηση του έθνους-κράτους, η διεκδίκηση γερμανικών αποζημιώσεων και η κατάργηση του Μνημονίου. Από τον Ιανουάριο του 2015 συμμετέχει στην κυβέρνηση μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένα πολιτικό κόμμα που υπερασπίζεται την ιδέα του έθνους.

Το Ποτάμι, από την άλλη, είναι ένα πολιτικό κόμμα που δημιουργήθηκε από το δημοσιογράφο Σταύρο Θεοδωράκη. Μετριοπαθές, κεντρο-αριστερό και σκοπός του, όπως έχει δηλώσει ο ιδρυτής: να συμπαρασύρει μαζί του όλες εκείνες τις προοδευτικές δυνάμεις που τίθενται ανοικτά υπέρ του ευρωπαϊκού οράματος σε ένα πλαίσιο μεταρρυθμίσεων και επενδύσεων. Αντιπαθεί την ακροδεξιά.

Σημείο 5ο: Η ανάδειξη της Χρυσής Αυγής

Η Χρυσή Αυγή είχε στη συλλογική συνείδηση τη θέση ενός κόμματος που είχε την προέλευσή της στο νεοναζισμό. Το Μάιο του 2012, η Χρυσή Αυγή κατάφερε και βγήκε τρίτη πολιτική δύναμη και παρά τις κατηγορίες που τη βαρύνουν ως τρομοκρατική οργάνωση, εντούτοις έχει αποδείξει πως αντέχει και αρχίζει και χτίζει γερά θεμέλια με την κοινωνία.

Ο βασικός λόγος στηρίξεώς της: η συσσωρευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια σε συνδυασμό με την αδιαφορία (σε κυβερνητικό επίπεδο) για το θέμα της μετανάστευσης, που συνεχώς διογκώνεται, ιδίως σε αστικές περιοχές. Είναι ρητά αντιμνημονική.

Σημείο 6ο: Ο Γεώργιος Παπανδρέου αγνοείται...

Ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν ο ηγέτης εκείνος που ήθελε η ελληνική κοινωνία το Σεπτέμβριο του 2009 να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και να σταματήσει την πρωτοκαθεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Ο Γεώργιος Παπανδρέου θεωρείται ο εισηγητής της Α' Δανειακής Σύμβασης, που θα επέφερε στην Ελλάδα 80 δισ. ευρώ (που θα προέρχονταν από το Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης). Αξιοσημείωτη στην κυβερνητική του θητεία θα παραμείνει το αποτυχημένο δημοψήφισμα που, λόγω του ενδεχόμενου ντόμινο που θα μπορούμε να υπάρξει από τις προβληματικές οικονομίες του κόσμου, τελικά αποσύρθηκε.

Εντέλει, το Νοέμβριο αποχωρεί από την κυβέρνηση (ύστερα από την αυστηρή κριτική που δέχτηκε από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνιο Σαμαρά) και συμβιβάστηκε μέσα από κυβέρνηση συνεργασίας. Έδωσε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στο συνυποψήφιό του στις προεδρικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ το 2007, Ευάγγελο Βενιζέλο.

Το 2015 κατεβαίνει στις εκλογές με το δικό του πολιτικό σχηματισμό με το όνομα "Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών". Δεν παίρνει, όμως, τη λαϊκή εντολή για να εισέλθει στη Βουλή. Έτσι ο γιος του Ανδρέα Παπανδρέου αναγκάζεται να κατέλθει στον ιδιωτικό βίο, έχοντας πολιτευτεί από το 1981-2012.

Πολιτική τράπουλα

Η κρίση καθόρισε και την ψήφο του Έλληνα. Μέσα σε αυτά τα 6 χρόνια είδαμε η πολιτική τράπουλα να ανακατεύεται ξανά και ξανά. Είδαμε, επίσης, πως μπροστά στην ελληνική οικονομία και στη διάσωσή της, οι ιδεολογίες δε χωρούν. Ζούμε σε μια εποχή απο-ιδεολογικοποίησης, που η οικονομία ρυθμίζει τα πολιτικά πεπραγμένα. Είδαμε τεράστιες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό που, εάν γυρίζαμε έστω και μία δεκαετία πίσω, θα είχαμε μια πνευματώδη ειρωνεία.

Εν έτει 2015, το πολιτικό τοπίο είναι θολό ως προς τις μελλοντικές συνεργασίες κομμάτων και ένα νέο δίπολο αρχίζει να ακμάζει. Το δίπολο έχει τη βάση του στην ιδέα του ευρώ και αποτελεί πρόκληση τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όσο και στην ταυτότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Για να δούμε πώς η τράπουλα θα ανακατευτεί ξανά τα επόμενα χρόνια.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News