default-image

Aπό το Ωσαννά, ωσαννά….. στο Σταυρό κρεμάμενος

Απόψεις
Aπό το Ωσαννά, ωσαννά….. στο Σταυρό κρεμάμενος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όλα ξεκίνησαν φανταστικά . Το Γενάρη του 2015 ένας αριστερός αρχηγός κόμματος άλλαξε τη πολιτική ροή και έγινε Πρωθυπουργός της χώρας , μιας χώρας με εμφανή την κοινωνική δυσαρέσκεια και την απαξίωση των πολιτικών θεσμών.

Ο λαός βρήκε στο πρόσωπό του ένα πολιτικό ηγέτη που θα ήταν ικανός να προτάξει τα δικαιώματά τους έναντι των μνημονίων και των συντηρητικών ευρωπαίων εταίρων. Από τα πρώτα σημάδια της πρωθυπουργικής του πορείας αποδείχθηκε αγαπητός στο λαό, αλλά μισητός στο ευρωπαϊκό κατεστημένο.

Ήταν ένας άνθρωπος, που έδειχνε ασυμβίβαστος ως προς τα μνημόνια και τις δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων. Πράγματι , ο λαός είχε βρει τον ήρωα του.

Η διαπραγματευτική του ικανότητα αμφιλεγόμενη . Οι ευρωπαίοι κατηγορούσαν τον Πρωθυπουργό και το Βαρουφάκη (πρώην υπουργό Οικονομικών) ότι είναι άνθρωποι που έχουν μάθει στις αοριστίες, γενικολογίες και τα κείμενα που εκθέτουν στις συζητήσεις μαζί τους μοιάζουν περισσότερο με ακαδημαϊκά κείμενα παρά με προγράμματα  που έχουν στόχο τη μείωση των ελλειμμάτων  , την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας.

Εν τω μεταξύ, πλήθαιναν οι φωνές από το εξωτερικό πως ο κ. Βαρουφάκης στις άτυπες συζητήσεις του Euro group προτιμάει να κάνει μαθήματα ρητορικής του λόγου , αγνοώντας το ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα.

Οι μέρες περνούσαν. Οι Ευρωπαίοι ήθελαν μέτρα και ο Τσίπρας φαινόταν πως είχε βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα στις αρχές του περασμένου μήνα. Οι Ευρωπαίοι , όμως, τον έστειλαν στη Λαγκαρντ, μια τεχνοκράτης και μη εκλεγμένη αντιπρόσωπος , η οποία ζήτησε παραπάνω μέτρα απειλώντας ξεκάθαρα την Αθήνα για Grexit , δηλαδή για έξοδο της χώρας από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.

Τελικά, ο Έλληνας Πρωθυπουργός αποφάσισε να λογοδοτήσει ο ελληνικός λαός για το μέλλον της χώρας μέσω δημοψηφίσματος. Για πρώτη φορά στην συνταγματική ιστορία, το δημοψήφισμα είχε ένα αφηρημένο περιεχόμενο και μια προέλευση που δεν υπαγορευόταν από έκτακτο εθνικό καθήκον. Το περιεχόμενό του ήταν δημοσιονομικό.

Το δημοψήφισμα έδειξε την απάντηση ΌΧΙ με πασιφανής πλειοψηφία. Πιστεύω ότι η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος δε δίχασε το ελληνικό λαό όσο το πώς θα κινηθεί η χώρα από εκεί και έπειτα.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός έχοντας στις βαλίτσες του το μεγαλοπρεπές ΌΧΙ αναχώρησε για Βρυξέλλες για να συναντήσεις τους ομολόγους του. Εν τέλει ,απορρίπτοντας την έξοδο της χώρας από τη ζώνη του Ευρώ, κατέληξε σε ευρωπαϊκό  συμβιβασμό, ένας συμβιβασμός που δεν αποδείχθηκε και ενδοπαραταξιακός.

Οι Ευρωπαίοι και τα κόμματα της αντιπολίτευσης (Ν.Δ., ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ) συνεχάρησαν τον Πρωθυπουργό που είπε ΝΑΙ στην Ευρωπαϊκή Συμφωνία. Ο λαός και κοινοβουλευτική του ομάδα δεν είχαν την ίδια άποψη .Υπήρχε μια μερίδα του ελληνικού λαού που ήθελε το Grexit και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που ήθελαν την είσοδο μας σε ένα εθνικό νόμισμα, που τη διακίνηση του  θα την αναλάμβανε η Εθνική Τράπεζα Ελλάδος.

Ο ενδοπαραταξιακός ανταγωνιστής του Τσίπρας, ο Λαφαζάνης (πρώην Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης), εκπροσωπώντας την Αριστερή Πλατφόρμα δε δίστασε να δηλώσει πως για την Ελλάδα το καλύτερο σενάριο είναι να βγάλει τα αποθεματικά των τραπεζών για να πληρώσει τους μισθούς και τις συντάξεις  τους επόμενους έξι μήνες και μετά το πέρας των 6 μηνών να μπούμε στο εθνικό νόμισμα.

Στη Βουλή , την περασμένη εβδομάδα, μπήκαν σε διαβούλευση τα μέτρα και ο Τσίπρας είδε αφ' ενός καταψήφιση των προεκλογικών του  δεσμεύσεων και αφ' ετέρου τη στήριξη των πολιτικών κομμάτων εκείνων που στο παρελθόν είχαν εκφράσει τα διαπιστευτήρια του ως προς το μνημονιακό καθεστώς που υπηρέτησαν.

Ο Τσίπρας, όμως, επιβεβαίωσε την Τετάρτη  για άλλη μια φορά πως η κοινοβουλευτική του ομάδα είναι δύσκαμπτη στην προσπάθειά του να αλλάξει τον κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Είδε την Αριστερή Πλατφόρμα να καταδικάζει το πρόγραμμα- συμφωνία για άλλη μια φορά και το ρόλο του Προέδρου του Ελληνικού κοινοβουλίου να μετατρέπεται από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου σε εξιλαστήριο θύμα για την προώθηση προσωπικών συμφερόντων.

Η δεδηλωμένη της Ελληνικής Κυβέρνησης έχει χαθεί. Οι εκλογές δε συμφέρουν κανένα παράγοντα στο πολιτικό παιχνίδι. Ο Τσίπρας αντιφάσκει τον εαυτό του , λέγοντας πως το πρόγραμμα συμφωνία είναι ένα σχέδιο διάσωσης που ο ίδιος δε το πιστεύει. Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας φαίνεται αδύναμη ως προς τις δομές της να  γίνει ισχυρή πηγή ρευστότητας και ο ελληνικός λαός προσπαθεί να κατανοήσει εάν την επόμενη ημέρα μπορεί να βγάζει 60 ευρώ από τις τράπεζες.

Ρευστό το πολιτικό τοπίο και η Ελλάδα διχασμένη ως προς το πώς μπορεί να επιπλεύσει μέσα στον ωκεανό της Ευρωζώνης.

Ας ελπίσουμε σε καλύτερες μέρες…….

Νίκος Κοσμαδάκης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News