Δύσκολη ακόμα και τη δυνατότητα να τελεστεί ένας θρησκευτικός γάμος, έτσι όπως ο καθένας τον έχει ονειρευτεί, έχει κάνει η οικονομική συγκυρία που όλοι ζούμε αυτόν τον καιρό. Σε αυτή τη δυσάρεστη θέση βρέθηκε ένα νέο ζευγάρι Ηρακλειωτών, που ενώ ήθελαν να τελέσουν έναν παραδοσιακό θρησκευτικό γάμο και όχι να απευθυνθούν στο Δημαρχείο, με τις οικονομικές δυσκολίες να μην τους το επιτρέπουν, αδυνατούσαν.
Μη ξέροντας λοιπόν τι άλλο να κάνουν, θέλοντας ωστόσο τόσο πολύ να παντρευτούν, βρήκαν τη λύση απευθυνόμενοι στο Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο. Έκαναν έναν απλό, λιτό, αλλά εξίσου συγκινητικό γάμο, που θα μείνει σε όλους όσοι παραβρέθηκαν αξέχαστος, αφού είχαν την ευκαιρία να αναβιώσουν τη μυστηριακή και παραδοσιακή τέλεση του γάμου, έτσι όπως τον τελούσαν οι χριστιανοί των πρώτων χριστιανικών αιώνων, δίνοντας μαθήματα ανθρωπιάς, αγάπης, φιλανθρωπίας, αλλά και απλότητας.
Μόνο βέρες-στέφανα
Το μυστήριο τελέστηκε το βράδυ της Τρίτης 14 Ιουλίου, στο παρεκκλήσιο του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, με το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ευρηναίο να τελεί το γάμο αυτό, ζητώντας μόνο να υπάρχουν οι βέρες και τα στέφανα. Τίποτε άλλο. Ούτε χρήματα, ούτε στολισμοί, ούτε πολυτελή ενδύματα, τίποτε μα τίποτε.
Το μόνο που θα μπορούσε να θεωρηθεί δαπανηρό σε αυτήν την περίπτωση ήταν οι βέρες, αλλά και αυτό μπορεί να απλοποιηθεί, όπως σημειώθηκε, με την κατασκευή τους από υποδεέστερο του χρυσού μέταλλο, από ασήμι.
Με λιγότερο κόστος
Για τη χρήση των στεφάνων του γάμου, ο Σεβασμιότατος έστειλε το μήνυμα ότι τα στέφανα δεν είναι ιδιωτική επιλογή, αλλά σκεύη της Εκκλησίας. Τόνισε ακόμη πως «κανείς δεν προσέρχεται στη Θεία Κοινωνία κρατώντας το δικό του ποτήριο ή τη λαβίδα του. Κανείς δεν πάει στη βάπτιση φέρνοντας την κολυμπήθρα του.
Κατά συνέπεια, κανείς δεν πορεύεται να στεφθεί με στέφανα της επιλογής του, τα οποία οφείλουν να βρίσκονται στο σκευοφυλάκιο της Εκκλησίας και με αυτά να στεφανώνεται κάθε ανδρόγυνο. Έτσι τα στέφανα θα είναι λειτουργημένα».
Σχετικά με την ενδυμασία του ανδρόγυνου, ο Σεβασμιότατος έστειλε και πάλι το μήνυμα της απλότητας, επισημαίνοντας πως δεν απαιτούνται ιδιαίτερα ενδύματα για τους μελλόνυμφους.
Σημειώνεται πως ο σχεδιασμός του νυφικού, όπως έχει επικρατήσει, είναι δυτικής προελεύσεως και επιδράσεως των ενδυμάτων των δυτικών σαλονιών, τα φουρό, και έχει εισαχθεί μάλλον την εποχή της βαυαροκρατίας.
Η εγχώρια παλαιότερη πρακτική ήθελε την αμφίεση της νύφης να αποτελείται από παραδοσιακή φορεσιά, ενώ ακόμη παλαιότερα, το νυφικό ήταν απλό, λευκό ένδυμα, κατάλοιπο του εμφώτιου, του βαπτιστικού δηλαδή ενδύματος.
Συνεπώς, αν κανείς θέλει να εισέλθει εις γάμων κοινωνία ακόμα και αυτή την πολύ άσχημη οικονομικά περίοδο που διανύουμε, μπορεί να το κάνει μειώνοντας τα κόστη, τελώντας έναν λιγότερο δαπανηρό και χωρίς υπερβολικές σπατάλες γάμο.
Τα κεριά
Και αυτό γιατί, αν το καλοσκεφτεί κανείς, ούτε οι λαμπάδες που χρησιμοποιούνται στο γάμο χρειάζεται να είναι ακριβές, καθώς, όπως τονίστηκε στη διάρκεια αυτού του τόσο όμορφου γάμου του συγκεκριμένου ζευγαριού, αρκούν δύο απλές μικρές λαμπάδες τοποθετημένες σε κηροπήγια, από αγνό μελισσοκέρι, σύμβολο της καθαρότητας και εργατικότητας της οικογένειας.
Όλα τα υπόλοιπα, στολισμοί, ενδύματα, εδέσματα, έξοδα και δαπάνες, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν λίαν επιεικώς ως υπερβολές, ή ακόμη και ματαιότητες, όπως είπαν οι παρευρισκόμενοι στο μυστήριο.
Πνευματική προετοιμασία
Ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ειρηναίος ανέφερε πως αναπόφευκτα «οι σύγχρονες ανάγκες στρέφουν το ενδιαφέρον της ετοιμασίας του γάμου στην πρακτική της απλότητας των πρωτοχριστιανικών αιώνων», σημειώνοντας επίσης ότι «το κύριο μέλημα που θα πρέπει να απασχολεί τους μελλονύμφους θα πρέπει να είναι η πνευματική προετοιμασία για συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία».
Αυτό λοιπόν το σπουδαίο μάθημα και το σημαντικό μήνυμα που βγαίνει μέσα από το συγκεκριμένο γάμο που τελέστηκε μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο, πρόταση και αλλαγή στάσης ζωής στη σύγχρονη οικονομική συγκυρία που μαστίζει τον τόπο μας και ως υπέρβαση από την καταναλωτική υποδούλωση που εγκλωβίζει το σύγχρονο άνθρωπο.
Μαρία Αντωνογιαννάκη
