Να δουλέψουν από κοινού ώστε να αποφευχθεί το Grexit κάλεσε τη Γερμανία και τη Γαλλία ο διευθυντής του think tank Brueger, Γκούντραμ Βολφ, σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα Les Echos.
Σύμφωνα με το Βολφ, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των χωρών της ευρωζώνης έχουν μπροστά τους τρεις επιλογές, σε σχέση με την Ελλάδα.
«Μπορούν να δεχτούν την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, πράγμα που θα γίνει αυτομάτως, εάν δεν υπάρξει κανένα νέο πρόγραμμα βοήθειας. Στην περίπτωση αυτή, οι τράπεζες δε θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στη ρευστότητα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η δεύτερη επιλογή, αντίθετα, θα ήταν η έναρξη συνομιλιών για ένα νέο πρόγραμμα. Εάν υπάρχει γρήγορα συμφωνία, οι τράπεζες θα μπορούσαν να ξανανοίξουν σχετικά σύντομα. Για την ελληνική πλευρά αυτό θα ήταν αποδεκτό εάν στο κείμενο συμφωνίας υπάρχει σαφής μνεία για την ελάφρυνση του χρέους. Για τους πιστωτές η συγκρότηση μίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας θα ήταν στην περίπτωση αυτή μία κίνηση που θα τους καθησύχαζε.
Η τρίτη επιλογή θα ήταν μία σημαντική ελάφρυνση του χρέους κατά 100 δισεκατομμύρια ευρώ, για παράδειγμα, αλλά χωρίς νέο πρόγραμμα βοήθειας.
Το θέμα με αυτήν την επιλογή θα ήταν εάν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τους Έλληνες ότι δε θα κάνουν άλλες ανοησίες ζώντας με πιστώσεις. Ένας τρόπος για να διασφαλιστεί αυτό είναι να καταστεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) εργαλείο ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Στην περίπτωση αυτή, ο ESΜ να αναλάμβανε ντε φάκτο τον έλεγχο».
Ο Γκούντραμ Βολφ θεωρεί ότι οι εταίροι θα είχαν τις σοβαρότερες απώλειες στην περίπτωση της πρώτης επιλογής, του Grexit. Ταυτόχρονα θα δημιουργείτο ένα άγνωστο μακροπρόθεσμο ρίσκο. «Εάν συνέβαινε αυτό, θεωρώ ότι η Άνγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ θα έφεραν πολύ βαριά πολιτική ευθύνη και η Ιστορία θα τούς έκρινε πολύ αυστηρά. Σε είκοσι χρόνια, δε θα έμενε παρά μόνο αυτό από τη θητεία της Μέρκελ».
Η τρίτη επιλογή είναι η λιγότερο πιθανή, θεωρεί ο διευθυντής του Bruegel, αλλά η δεύτερη είναι εφικτή, εάν γίνουν έξυπνοι χειρισμοί. Είναι, για παράδειγμα, δυνατόν να συνδεθεί η αποπληρωμή του χρέους με το ρυθμό ανάπτυξης. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να εξηγηθεί στη γερμανική κοινή γνώμη. Θα είναι δύσκολο για τη Μέρκελ, αλλά θα έλθει η στιγμή που οι πιστωτές θα έχουν να κάνουν δύσκολες επιλογές.
Το γαλλο-γερμανικό δίδυμο πρέπει να συνεργαστεί και να διαμορφώσει κοινή θέση. Πρέπει να υπάρξει μία συμφωνία που θα περιλαμβάνει την Ιταλία, για παράδειγμα. Δεν μπορεί να υπάρχει χωρισμός ανάμεσα στο Βορρά και το Νότο.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τους κινδύνους που προέρχονται από το Grexit, ο Γκούντραμ Βολφ δηλώνει ότι δε θεωρεί ότι υπάρχει γεωπολιτικό ρίσκο, διότι δεν πιστεύει ότι ο Πούτιν μπορεί να πάρει μαζί του την Ελλάδα. Αντίθετα, σε πολιτικό επίπεδο, θα επρόκειτο για μία γιγάντια συλλογική ήττα για την ευρωζώνη. «Θα είχαμε τεράστιες απώλειες ως προς τη διεθνή μας θέση, περισσότερες από όσο μπορούμε να φανταστούμε. Από οικονομικής απόψεως, υπάρχει ο φόβος ότι οι καταθέτες των περιφερειακών χωρών θα ήθελαν να μεταφέρουν τους λογαριασμούς τους στη Γερμανία για να εξασφαλίσουν τα ευρώ τους. Άρα, είναι επείγουσα η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης».
