Σαφή θέση υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, ενόψει του δημοψηφίσματος της Κυριακής, παίρνουν μέσω κοινής ανακοίνωσης που εξέδωσαν πρυτάνεις και πρόεδροι ελληνικών Πανεπιστημίων και Πολυτεχνείων.
Στο κείμενο που κοινοποιήθηκε αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια προκειμένου να μην τεθεί υπό αμφισβήτηση το ευρωπαϊκό κεκτημένο της Ελλάδας.
Αναλυτικά, στην ανακοίνωση που συνυπογράφουν συνολικά 17 ακαδημαϊκοί, αναφέρονται τα εξής:
«Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας και των πανεπιστημίων μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ιστορία και τον πολιτισμό μας.
Δεν είναι δυνατό να διανοηθούμε την Ευρώπη και το ευρωπαϊκό νόμισμα, που φέρει ελληνικό όνομα, χωρίς να μετέχει σε αυτό η χώρα μας.
Για λόγους πολιτισμικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς.
Αλλά και διότι η ιστορική αυτή κατάκτηση έχει πραγματοποιηθεί με πολλές θυσίες του ελληνικού λαού.
Στις κρίσιμες για τη χώρα μας στιγμές, με αίσθημα ευθύνης θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια προκειμένου να μην υπάρξει ενδεχόμενο η κατάκτηση αυτή να διακυβευθεί, ούτε στο ελάχιστο. Θεωρούμε επίσης ότι η προάσπιση της ενότητάς μας αποτελεί εξίσου σημαντικό διακύβευμα, ώστε, από κοινού, να επωμιστούμε το τελευταίο δύσκολο φορτίο, και στη συνέχεια να συζητήσουμε και να βάλουμε τους στόχους για το μέλλον της χώρας μας.
Για τους λόγους αυτούς απευθύνουμε έκκληση τόσο στην κυβέρνηση, προκειμένου να καταβληθεί προσπάθεια επίτευξης συμφωνίας κατά την ύστατη αυτή ώρα, όσο και στους Ευρωπαίους εταίρους μας, προκειμένου να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον ελληνικό λαό, ο οποίος δοκιμάζεται σε πρωτοφανείς για την Ευρώπη συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας».
Την ίδια ώρα, υπέρ της συνέχισης της συμμετοχής της χώρας στο ευρωπαϊκό εγχείρημα τάσσονται 50 ακόμη Έλληνες ακαδημαϊκοί.
Πρόκειται για πανεπιστημιακούς καθηγητές Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, οι οποίοι στην κοινή ανοικτή επιστολή που εξέδωσαν, υποστηρίζουν, ότι το ερώτημα, που τίθεται στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου πάσχει από πρωτοφανή ασάφεια, ενώ αναφέρουν, μεταξύ άλλων, ότι ενδεχόμενη «έξοδος από την ευρωζώνη ανοίγει θεσμικά και πολιτικά το δρόμο προς την έξοδο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Το κείμενο-παρέμβαση
Η συμμετοχή της Ελλάδας στον πυρήνα του ευρωπαϊκού εγχειρήματος είναι το μεγαλύτερο ιστορικό κεκτημένο των τελευταίων δεκαετιών. Με δεδομένη την πρωτοφανή ασάφεια του ερωτήματος της 5ης Ιουλίου, το δημοψήφισμα θα αφορά ουσιαστικά, και θα εκληφθεί διεθνώς ότι αφορά, τη συναίνεση των Ελλήνων πολιτών για τη διατήρηση ή την ανατροπή του ιστορικού αυτού κεκτημένου.
Η επιλογή πάνω σε ζητήματα που θα καθορίσουν τις σχέσεις της Ελλάδας με το ευρωπαϊκό και το διεθνές περιβάλλον πρέπει να βασίζεται σε γνώση των πραγματικών δεδομένων και της ιστορικής εμπειρίας.
Ιστορικά, όσες φορές η Ελλάδα εντάχθηκε σε έναν ευρύτερο συνασπισμό δυνάμεων κατάφερε και βγήκε ωφελημένη εδαφικά, πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά, με μια λέξη εθνικά: στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, στον Ψυχρό Πόλεμο. Αντίθετα, όσες φορές έμεινε απομονωμένη, καταποντίστηκε: στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, στη Μικρασιατική Εκστρατεία, στην Κύπρο το 1974.
Μεταπολιτευτικά, η ευρωπαϊκή στρατηγική της Ελλάδας στόχευε στην εξασφάλιση ενός μέλλοντος χωρίς δικτατορίες, εμφύλιες διαμάχες και εθνικές περιπέτειες, πολιτικές και οικονομικές.
Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις εμμονές συγκεκριμένων κρατών, που επέτρεψαν την πλάστιγγα να γείρει υπερβολικά προς την κατεύθυνση της λιτότητας, βρίσκεται σε αναζήτηση νέων ισορροπιών. Στην προσπάθεια αυτή, το μέγιστο ζητούμενο είναι η Ελλάδα να μπορέσει να συμμετάσχει ενεργά και εποικοδομητικά στον πυρήνα της διαδικασίας, όχι να υποστεί την ήττα της εξόδου.
Έξοδος από την ευρωζώνη ανοίγει θεσμικά και πολιτικά το δρόμο προς την έξοδο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία που αναδιαμορφώνει τόσο την Ευρώπη όσο και τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, περιοχές στις οποίες μόνο η σταθερότητα των ευρωπαϊκών και ατλαντικών δομών μπορεί να εγγυηθεί ειρήνη και ευημερία.
Επιπλέον, η έξοδος από την ευρωζώνη θα προκαλούσε άμεση και οξύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση. Θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, μαζική φτωχοποίηση. Το δε πλήγμα στο διεθνές κύρος και την αξιοπιστία της χώρας θα ήταν ανυπολόγιστο.
Με γνώση και με αίσθημα ευθύνης τασσόμαστε υπέρ της επιλογής του «ναι» στην Ευρώπη, αποτρέποντας την εθνική ήττα της εξόδου από το ευρώ και ανοίγοντας ξανά το δρόμο σε περαιτέρω διαπραγμάτευση.
Η Ελλάδα της ευθύνης, του μόχθου, της δημιουργίας και της εξωστρέφειας, η Ελλάδα που θέλει και μπορεί να κερδίσει το στοίχημα της εθνικής ανασυγκρότησης και της διεθνούς ανταγωνιστικότητας δεν μπορεί παρά να υποστηρίξει τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Αλλιώς θα καταλήξουμε όλοι μας έκπληκτοι στο καβαφικό:
"Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω"».
Ποιοι υπογράφουν την ανακοίνωση
1. Αρβανιτόπουλος Κ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
2. Βανδώρος Σ. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
3. Βαράκη Μ. (Kadir Has University)
4. Γεροδήμος Ρ. (University of Bournemouth),
5. Γκόφας Α. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
6. Γρηγοριάδης Ι. (Bilkent University)
7. Δαλακούρα Κ. (London School of Economics),
8. Εξαδάκτυλος Θ. (University of Surrey),
9. Ζαρταλούδης Σ. (University of Birmingham)
10. Ιωακειμίδης Π. (Πανεπιστήμιο Αθηνών),
11. Καιρίδης Δ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
12. Καραγιάννης Γ. (ΙΒΕΙ και Universitat Pompeu Fabra)
13. Καραγιάννης Μ. (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας),
14. Καραγιαννοπούλου Χ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
15. Καραμούζη Ε. (University of Sheffield),
16. Καρυώτης Γ. (University of Glasgow)
17. Κλάψης Α. (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο),
18. Κοτέλης Α. (Zirve University)
19. Κωνσταντινίδης Ν. (University of Cambridge),
20. Λάβδας Κ. (Tufts University),
21. Λαδή Σ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
22. Λαλαγιάνη Β. (ΠΑΠΕΛ)
23. Λιαρόπουλος Α. (Πανεπιστήμιο Πειραιώς),
24. Μανώλη Π. (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
25. Μπέλλου Φ. (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας),
26. Ξενάκης Δ. (Πανεπιστήμιο Κρήτης),
27. Οικονομίδης Σ. (London School of Economics),
28. Παϊπάης Β. (University of St Andrews),
29. Παπαδημητρίου Δ. (University of Manchester),
30. Παπαδημητρίου Π. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
31. Παπάζογλου Μ. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
32. Παπασωτηρίου Χ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
33. Πασσάς Α. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
34. Πελαγίδης Θ. (Πανεπιστήμιο Πειραιώς),
35. Πλατιάς Α. (Πανεπιστήμιο Πειραιώς),
36. Σέρμπος Σ. (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο)
37. Σκλιάς Π. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
38. Στασινόπουλος Γ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
39. Τζιφάκης Ν. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
40. Τριανταφύλλου Δ. (Kadir Has University),
41. Τσάκωνας Π. (Πανεπιστήμιο Αιγαίου),
42. Τσαρδανίδης Χ. (Πανεπιστήμιο Αιγαίου),
43. Τσαρούχας Δ. (Bilkent University),
44. Τσιλιώτης Χ. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
45. Τσινισιζέλης Μ. (Πανεπιστήμιο Αθηνών),
46. Υφαντής Κ. (Πανεπιστήμιο Αθηνών),
47. Φακιολάς Ε. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
48. Φραγκονικολόπουλος Χ. (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης),
49. Χουλιάρας Α. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
50. Χρυσοχόου Δ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο).
