default-image

Μαγκιά μου

Απόψεις
Μαγκιά μου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μεγάλη μαγκιά το δημοψήφισμα. Γιατί; Γιατί σα λαός πάντα μας φταίνε οι άλλοι. Σε ό,τι στραβό, την ουρά μας σαν άτομα τη βγάζουμε απ' έξω. Όλοι οι άλλοι, πλην ημών ασφαλώς, έχουν ευθύνες σε κάθε στιγμή της ιστορίας για ό,τι μας ήρθε κατακέφαλα.

Του Γιώργου Παπαδάκη

Ποτέ δε φταίμε εμείς για ό,τι εθνικό κακό. Ούτε σαν άτομα ούτε σαν σύνολο. Αναμφιβόλως. Σιγά μη φταίμε για τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Οι Αγγλο-γάλλοι και οι Ιταλοί φταίνε - καταφανώς - που μας «πουλήσανε» επειδή διώξαμε το Βενιζέλο και ξαναφέραμε το γερμανόφιλο βασιλιά.

Ομοίως, χωρίς αμφιβολία, οι ξένοι φταίνε που ξεκινήσαμε το '43, μεσούσης της εθνικής αντίστασης, και συνεχίσαμε μέχρι το 1950 να βγάζουμε τα μάτια μας... επισήμως ή ανεπισήμως (με "κηρυγμένο" ή "ακήρυχτο" τον εμφύλιο δηλαδή).

Οι ξένοι φταίνε και δη οι δίμουροι οι Εγγλέζοι και ειδικά αυτή η ποντικομαμή ο Τσόρτσιλ. Αυτοί μας βάλανε να αλληλοσκοτωθούμε - εμείς δε φταίμε, απλώς... πυροβολούσαμε ο ένας τον άλλο - και μετά ήρθανε βέβαια και οι Αμερικάνοι (ο τόνος στην παραλήγουσα παρακαλώ - κάνει τη διαφορά, ο "Αμερικάνος" είναι κακός, ο "Αμερικανός"... κάτι γίνεται).

Αυτοί λοιπόν της... παραλήγουσας φέρανε και τη Χούντα. Εμείς άμωμοι. Καμία ευθύνη. Αμ' για την κυπριακή τραγωδία, πάλι αυτοί της παραλήγουσας φταίνε. Εμείς ευθύνη καμία. Όλα "αμερικανοκίνητα" ήτανε. Ευθύνη κι εδώ σαν λαός, πάλι, ουκ έχομεν. Αυτά για τις μεγάλες εθνικές καταστροφές.

Για τα "μικρά" τώρα, τα του εσωτερικού, εκτός πάλι από τους "άλλους", εδώ, ναι, φταίνε και οι δικοί μας, οι κυβερνήτες, αλλά πάντα όχι εμείς προσωπικά. Για τις όποιες αυξήσεις στον τιμάριθμο, για τον πληθωρισμό (παλαιότερα) για τα χάλια της εκπαίδευσης, της δημόσιας υγείας, για τα σκουπίδια, την αποχέτευση, την ύδρευση, τις λακκούβες στο δρόμο, την κακιά μας την... πεθερά, οι κυβερνήσεις μας φταίνε.

Εμείς δε φταίμε. Για τίποτα και ποτέ. Γιατί δε φταίμε εμείς; Απλό. Πολύ απλό. Εμείς είμαστε ο λαός. Οι μη γνώστες της πολιτικής. Δεν είναι δουλειά μας αυτά τα πράματα. Επιλέγουμε λοιπόν πάντα τους άριστους για αυτή τη δουλειά. Και τα δικά τους λάθη μας φέρνουν εθνικές καταστροφές, χούντες ή... λακκούβες στη γειτονιά μας. Άρα δε φταίμε, αυτοί φταίνε (βρε μπα και φταίμε;).

Τώρα όμως ήρθε η ώρα. Τώρα θα τιμωρήσω - εγώ προσωπικά - αυτούς τους βρομογερμαναράδες όπως δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να τιμωρήσω Εγγλέζους-Γάλλους-Ιταλούς και Αμερικάνους για τα δεινά που συσσώρευσαν στην πλάτη μου. Τώρα θα αναλάβουμε όλοι (εμείς του λαού) τις ευθύνες μας. Διότι η παρούσα κυβέρνηση, που εγώ επέλεξα, σκέφτηκε ορθά: «Σιγά μην κάτσουμε εμείς να μας βρίζουνε 11 εκατομμύρια Έλληνες. Να αποφασίσουνε αυτοί αν θέλουν κι άλλο μνημόνιο ή όχι».

Κι εγώ ασφαλώς δεν είμαι βλάξ. Μνημόνιο δε θέλω. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει ένα "όχι" δικό μου στην "πρόταση των δανειστών". Ποιους να πιστέψω τους μεν μέσα, τους... δε μέσα ή όλους τους έξω; Πορεία εντός Ευρώπης ή εκτός Ευρώπης; Αν όντως το "όχι" σήμαινε "δραχμή", καρφί δε θα μου καιγόταν. Αν ήξερα πως υπάρχει σχέδιο να πάω στη δραχμή. Αλλά υπάρχει; Μπα. Θα μου το 'χαν πει. Αλλά, αφού δε μου το είπαν, πάω στην κάλπη να... ψωνίσω γουρούνι στο σακί.

Γι' αυτό επαναλαμβάνω. Μεγάλη μαγκιά το δημοψήφισμα... Εγώ είμαι ο κυρίαρχος λαός. Και ως τέτοιος επέλεξα και την παρούσα κυβέρνηση. Η οποία με τη δική μου εντολή με... στέλνει στην κάλπη να επιλέξω - ως γνώστης που είμαι της βαθιάς πολιτικής και των παρασκηνίου - μεταξύ της Σκύλλας και της Χάρυβδης...

Μεγάλη μου μαγκιά που πάω πάλι στην κάλπη. Κι ακόμη κι αν με πάρει ο διάολος, τώρα θα είναι δική μου η απόφαση. Απολύτως δική μου. Δε θα μου φταίει καμία κυβέρνηση...

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News