Όλη αυτή η παραζάλη με τη συμφωνία των έξω, την συμφωνία των 47 σελίδων της δική μας, την ασυμφωνία, το βάλε εσύ να βάλει και ο άλλος και τελικά το ποιός ελέγχει την ροή των πληροφοριών και τι κατεύθυνση θέλει να τους δώσει, θυμίζει ένα παλιό ινδιάνικο ανέκδοτο, εξαιρετικά επίκαιρο για όσα βιώνουμε αυτές τις μέρες:
Ο αρχηγός μιας ορεινής φυλής ερυθρόδερμων της Βόρειας Αμερικής δίνει εντολή στον μάγο της φυλής: «Να βρεις και να μου πεις, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, πόσο βαρύς θα είναι ο χειμώνας που έρχεται. Διέταξα ήδη τους άνδρες που κόβουν ξύλα, αλλά δεν πρέπει να πληγώσουμε τη Μητέρα Φύση παραπάνω από όσο χρειάζεται. Περιμένω να μου πεις».
Δυστυχώς ο μάγος δε βρίσκεται σε… καλή φόρμα. Αδυνατεί να βγάλει πόρισμα κι οι μέρες περνούν… Ελπίδα του δίνει μια ιδέα. «Θα πάω στα χλωμά πρόσωπα, αυτά κάτι θα ξέρουν». Ντύνεται καουμπόι, βάφει λευκό το πρόσωπο του και κατηφορίζει στην πλησιέστερη κωμόπολη. Μπαίνει στο σαλούν, παραγγέλνει μπύρα κα ρωτά τον μπάρμαν. «Ακούς τίποτα για το πόσο βαρύ χειμώνα θα κάνει φέτος;». Κατηγορηματικός ο μπάρμαν: «Θα έχουμε σίγουρα άγριο χειμώνα…». «Πως είσαι τόσο βέβαιος;» ρωτά εντυπωσιασμένος ο μάγος της φυλής και ακούει την απάντηση: «Τυφλός είσαι, ρε φίλε; Δεν βλέπεις τους ινδιάνους που έχουν κουρέψει τη μισή πλαγιά του βουνού;».
Η διαφορά είναι ότι τότε μιλούσαν για ξύλα, σε ένα ανέκδοτο. Τώρα κόβονται ζωές στην πραγματικότητα…
Γ.Σ.
