Για να είμαστε ειλικρινείς, η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, την περασμένη Παρασκευή, υπήρξε περισσότερο "παραγωγική" από κάθε προηγούμενη.
Πίσω από τους "υψηλούς τόνους" και τις "σκληρές αντιπαραθέσεις", κρυβόταν μια γενική συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης, Νέας Δημοκρατίας, Ποταμιού και ΠΑΣΟΚ, σχετικά το μέλλον της διαπραγμάτευσης. Η άδηλη, ωστόσο υπάρχουσα, συναίνεση, αφορούσε περισσότερο σε αυτό που πρέπει να γίνει στο τελικό στάδιο της διαπραγμάτευσης, παρά στο τι προηγήθηκε.
Θα αποφύγουμε, στο σημείωμα αυτό, την πιθανολόγηση του αποτελέσματος των συζητήσεων μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών. Θα σταθούμε, όμως, στην επιδέξια παράκαμψη του ουσιώδους από τους θιασώτες της "συμφωνίας".
Φτάσαμε, λοιπόν, τεσσερισήμισι μήνες μετά τις εκλογές να συζητούμε (ενόψει της "συμφωνίας") ποιο από τα δύο κείμενα, το κείμενο των δανειστών, ή το κείμενο της κυβέρνησης, μοιάζει περισσότερο με το "mail Χαρδούβελη"…
Εννοείται, βεβαίως, ότι αυτό το κείμενο, το "mail Χαρδούβελη", έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη συντριβή της Νέας Δημοκρατίας και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ που υποσχέθηκε την… εξαφάνιση του.
Γ.Σ.
