«Παρουσιάστηκε - χωρίς να ψηφιστεί - σήμερα στο Δ.Σ. Ηρακλείου η μελέτη σκοπιμότητας για το μέλλον του νέου εργοστασίου βιοξήρανσης στη ΒΙΠΕΗ που έχει σταματήσει να λειτουργεί από τον Απρίλη του 2014, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του, με αποτέλεσμα όλα τα απορρίμματα να θάβονται στον ΧΥΤΑ των Πέρα Γαλήνων, με ότι αυτό συνεπάγεται», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Ηρακλείου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
«Η μελέτη που παραγγέλθηκε από την Περιφέρεια, κινείται- όπως ήταν αναμενόμενο- μέσα στα πλαίσια του περιφερειακού σχεδιασμού (ΠΕΣΔΑΚ) που ψηφίστηκε το 2013. Η Λαϊκή Συσπείρωση τον είχε καταψηφίσει, γιατί προωθούσε την κατασκευή πανάκριβων υποδομών, όπως του εργοστασίου αυτού, κόστους 15 εκ. €, που θεμελιώθηκε το 2008, και σήμερα είναι κλειστό! Υποδομές που, ακόμα κι αν φτιαχτούν με δημόσια δαπάνη, οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στους ιδιώτες, πράγμα που θα σημάνει πανάκριβα τέλη για τους δημότες που θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο (τουλάχιστον τριπλάσια δημοτικά τέλη καθαριότητας!). Όσο για το περιβάλλον, ο ΠΕΣΔΑΚ βάζει από την πίσω πόρτα την καύση των απορριμμάτων, προς όφελος των μονοπωλίων, στα πλαίσια πάντα της Ευρωενωσιακής νομοθεσίας.
Η συζήτηση -αν και δεν πάρθηκε καμία απόφαση-, ήταν αρκετά διαφωτιστική για τα σχέδια του κεφαλαίου στον κλάδο των απορριμμάτων. Η κλίμακα των επενδύσεων είναι πολύ μεγάλη αφού το κόστος των συμπληρωματικών εργασιών σύμφωνα με τα σενάρια που περιελάμβανε η μελέτη, θα κυμαίνεται από 17-31 εκ €, εκτός των 15εκ € που έχουν ήδη δοθεί για το υπάρχον εργοστάσιο ξήρανσης! Τα δε κόστη λειτουργίας και διάθεσης των οποιωνδήποτε προϊόντων «δευτερογενών καυσίμων (SRF, RDF, κλπ) είναι τεράστια!
Ο εκπρόσωπος της Λαϊκής Συσπείρωσης, τόνισε ότι στον καπιταλισμό, κάθε σχεδιασμός γενικά, αλλά και στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, υποτάσσεται στα μεγάλα συμφέροντα. Επισήμανε ότι προϋποθέσεις για μια φιλολαϊκή διαχείριση των απορριμμάτων είναι οι: α. τροποποίηση του περιφερειακού σχεδιασμού στη βάση του δημόσιου χαρακτήρα του φορέα διαχείρισης, β. της χωροθέτησης σε δημοτική περιουσία (κάποια σενάρια της μελέτης μιλάνε για κατασκευές υποδομών σε ιδιωτική περιούσια), γ. τη μεθοδολογία διαχείρισης που πρέπει να έχει σαν γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος αποκλείοντας την καύση και δ. το κόστος κατασκευών και λειτουργίας μιας και αυτό θα μετακυλιστεί στους δημότες.
Τόνισε ότι βασική θέση του ΚΚΕ για την οριστική λύση της διαχείρισης των απορριμμάτων με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, με λαϊκή εξουσία και οικονομία, μπορεί να εξασφαλιστεί. Η φιλολαϊκή λύση, προϋποθέτει εξουσία και οικονομία, που καταργεί τις αιτίες που δημιουργούν και οξύνουν τα σημερινά προβλήματα, που δημιουργεί τις στέρεες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της χώρας προς το συμφέρον της εργατικής τάξης, όλων των λαϊκών στρωμάτων, αυτών δηλαδή που δημιουργούν τον κοινωνικό πλούτο. Τέτοιες προϋποθέσεις είναι: Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που θα υλοποιεί έργα με γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα, η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, η κοινωνική ιδιοκτησία στη γη και στις τεχνικές υποδομές, ο εργατικός-λαϊκός έλεγχος.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση και το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρο: Μόνο το ανασυνταγμένο λαϊκό κίνημα μπορεί και θα βάλει τη σφραγίδα του και στη λύση αυτού του οξυμένου λαϊκού προβλήματος».
