Η Ingeborg Beugel είναι δημοσιογράφος από την Ολλανδία και τα τελευταία 15 χρόνια εργάζεται ως ανεξάρτητη ανταποκρίτρια στην Ελλάδα, αλλά και άλλες βαλκανικές χώρες.
Η ίδια σε ένα ρηξικέλευθο άρθρο της τονίζει ότι «εδώ και πέντε χρόνια οι Έλληνες έχουν δημοσίως εξευτελιστεί, έχουν δεχθεί απίστευτες προσβολές, έχουν ταπεινωθεί και έχουν γίνει ο περίγελος της υπόλοιπης Ευρώπης. Τώρα ήρθε η ώρα να τους δείξουμε κάποιο σεβασμό».
Η Beugel υποστηρίζει στην ουσία πως η Ελλάδα, οι Έλληνες, οι Ολλανδοί με Έλληνες συγγενείς, αλλά και Ολλανδοί που τολμούν να μιλήσουν με επιχειρήματα υπέρ της Ελλάδας υφίστανται εδώ και πέντε χρόνια ένα απίστευτο bullying, με τον τελευταίο καιρό - από τις εκλογές και μετά - η κατάσταση να έχει γίνει χειρότερη από ποτέ.
Όπως αναφέρει στο άρθρο της, δεν είναι λίγα τα παιδιά που έχουν κάποιο συγγενή στην Ελλάδα και πολλές φορές γυρίζουν από το σχολείο είτε κλαμένα είτε εξαγριωμένα. Ο λόγος είναι πως έχει προηγηθεί ένας απίστευτος διαξιφισμός με καθηγητές Οικονομικών, οι οποίοι αναφέρουν εντός σχολικής αίθουσας ότι «οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, αναξιόπιστοι, φοροφυγάδες, αθετούν τις συμφωνίες τους και είναι εκείνοι που απειλούν την επιβίωση της Ε.Ε.». Για αυτό και «οι καθηγητές υποστηρίζουν με θέρμη πως το να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη η Ελλάδα είναι η μόνη λύση και όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό τόσο το καλύτερο». Όποια παιδιά ελληνικής καταγωγής προσπαθούν να αντιταχθούν με επιχειρήματα από τα παραδείγματα της δικής τους οικογένειας με συγγενείς τους που πασχίζουν να βγάλουν τα προς το ζην, «είτε χλευάζονται μέσα στην τάξη είτε ταπεινώνονται», καταγγέλλει η Buegel.
Όμως, κατά την Ολλανδή δημοσιογράφο, πρωτοστάτης του bullying κατά της χώρας είναι τα μίντια. Μια ματιά σε αυτά από τότε που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, «τα μέσα ανέπτυξαν μια εμμονή με τον εντυπωσιακό νέο υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Από τότε που η νέα ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησε την απεγνωσμένη της προσπάθεια να κάνει κάτι για να μαλακώσει τη στάση της Μέρκελ και να αντιστρέψει τα καταστροφικά μέτρα λιτότητας και τις μεταρρυθμίσεις της τρόικας, έγινε ο σάκος του μποξ για ανοιχτή και αναίσχυντη περιφρόνηση και εξευτελισμό του ελληνικού λαού».
Η επί 15 χρόνια ανταποκρίτρια στα Βαλκάνια καταγγέλλει ότι «δημοσιογράφοι που δεν έχουν ποτέ πατήσει το πόδι τους στην Ελλάδα και δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι λένε [...] φωνάζουν συνεχώς "οι Έλληνες δε συμμορφώνονται με τις συμφωνίες", "σαμποτάρουν το όλο σχέδιο", "οι Έλληνες ψήφισαν το λάθος κόμμα"».
Δημοσιογράφοι που δεν έχουν πατήσει ούτε μια φορά το πόδι τους στην Ελλάδα βρίζουν τους Έλληνες.
«Κανένας δημοσιογράφος» όμως «δε φαίνεται να αναρωτιέται για το αν είναι πράγματι σωστό για μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση -μία κυβέρνηση η οποία μπορεί αναμφισβήτητα να αποδείξει ότι τα μέτρα λιτότητας των τελευταίων πέντε ετών το έχουν κάνει μόνο χειρότερα τα πράγματα και ως εκ τούτου, δικαίως θέλει να τα ξεφορτωθεί- να πρέπει να περάσει από μια "παγωμένη υποδοχή" στις Βρυξέλλες», συνεχίζει η Buegel. Παράλληλα, τονίζει ότι «κανένας» από τους συναδέλφους της «δεν επισημαίνει το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι προφανώς "προκλητική" και έρχεται με πνεύμα "αντιπαράθεσης" επειδή απλώς μεταφέρει μια αλήθεια που δεν αρέσει και δεν εισακούεται».
«Ό,τι και να κάνουν ή να πουν οι Έλληνες αυτές τις ημέρες θεωρείται εκ προοιμίου λάθος, προκλητικό και δεν εισακούεται» τονίζει η Ολλανδή δημοσιογράφος, η οποία καταγγέλλει ότι δεν τώρα πια δεν είναι μόνο οι Ελληνες που υφίστανται αυτήν την απαξιωτική συμπεριφορά, αλλά και οποιοσδήποτε τολμήσει να αρθρώσει κάτι υπέρ τους.
Η ίδια μεταφέρει την εμπειρία που είχε πρόσφατα σε δύο τηλεοπτικές εκπομπές στη χώρα της και «κατάλαβα πώς είναι να είσαι Έλληνας ή έστω πήρα μια μικρή γεύση».
Και στις δύο εκπομπές ήταν προσκεκλημένη να μιλήσει για την ελληνική κρίση χρέους και τις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-δανειστών μαζί με άλλους οικονομολόγους και δημοσιογράφους. Όμως, αυτό που έζησε κάθε άλλο παρά αντικειμενική δημοσιογραφία δεν ήταν. Χαρακτηριστική είναι η εκπομπή, την οποία δεν αναφέρει, όπου είχε προσκληθεί με έναν Έλληνα οικονομολόγο που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο VU στο Άμστερνταμ, ενώ στο άλλο στούντιο ήταν ο κύριος παρουσιαστής και σε ζωντανή σύνδεση ο ανταποκριτής από το Βερολίνο. Η Buegel καταγγέλλει ότι ο παρουσιαστής της εκπομπής ήθελε ένα ντιμπέιτ Αθήνα VS Βερολίνου και πως όποτε προσπαθούσε εκείνη ή ο Έλληνας καθηγητής να αρθρώσουν λέξη γίνονταν αποδέκτες μιας άθλιας και απαξιωτικής συμπεριφοράς κατά την οποία συνεχώς διακόπτονταν. «Παρά το γεγονός πως και εγώ και ο καθηγητής περάσαμε ώρες να προετοιμαστούμε για την εκπομπή, πριν το καταλάβουμε βρεθήκαμε εκτός (παιχνιδιού) στην πιο επιφανειακή, κενή περιεχομένου και ηλίθια συνέντευξη που είχα ποτέ μου».
Η ίδια κατάλαβε τι σημαίνει να είσαι Έλληνας αυτή την περίοδο και «ο Έλληνας οικονομολόγος γέλασε». Για αυτόν είναι η καθημερινότητά του τα τελευταία πέντε χρόνια, για την Buegel ήταν κάτι ανήκουστο.
Παρόμοια συμπεριφορά αντιμετώπισε και στη δεύτερη εκπομπή, με τον παρουσιαστή να την διακόπτει συνεχώς.
«Για 15 χρόνια, εγώ και άλλοι ανταποκριτές από πολλές χώρες μεταφέραμε ακούραστα ότι όλα στην Ελλάδα γίνονταν προφανέστατα λάθος. Αλλά οι γραφειοκράτες και οι διπλωμάτες στις Βρυξέλλες δεν διάβαζαν καν τις εφημερίδες: κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, η σιγή από την Ευρώπη ήταν εκκωφαντική: Η Ε.Ε. συνέχιζε να παρέχει πόρους που θα εξαφανίζονταν μέσα σε διεφθαρμένες τσέπες [...] και οι ευρωπαϊκές τράπεζες συνέχιζαν να δανείζουν ανεύθυνα χρηματικά ποσά στην Αθήνα κόντρα σε όλες τις πιθανότητες ,τυφλωμένες από το εύκολο κέρδος», τονίζει η Buegel επιρρίπτοντας ευθύνες σε Ευρώπη και Ελλάδα.
Επί 15 χρόνια φωνάζω ότι γίνονται εγκληματικά λάθη στην Ελλάδα, αλλά οι γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες έκλειναν τα αφτιά.
«Εδώ και πέντε χρόνια, ήμουν η μοναχική φωνή βοώντος εν τη ερήμω των ολλανδικών μέσων ενημέρωσης: Όχι, για την ελληνική κρίση δεν φταίνε μόνο οι Έλληνες», καταγγέλλει και προσθέτει ότι αν και «όλοι γνωρίζουν πως αυτό είναι πάνω από όλα μια τραπεζική κρίση, όμως πολύ απλά δεν μας επιτρέπεται να το πούμε» και «τώρα που εξελέγη μια αριστερή κυβέρνηση [...] τώρα καταλαβαίνω ότι οι Έλληνες δεν είναι εδώ για να ακουστούν, και σίγουρα δεν (θεωρεί η Ευρώπη ότι) αξίζουν κανέναν σεβασμό».
