Το βλέπαμε μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, όπως το πασίγνωστο Star Trek και το σκάφος Enterprise. Τελικά, η «ταχύτητα φωτός» που βλέπαμε στον κινηματογράφο δεν είναι και τόσο μακριά, αν και έχει άλλη ονομασία: ταχύτητα δίνης ή αγγλιστί warp speed.
Αυτό θέλει να κάνει η NASA και ήδη δοκιμάζεται από μηχανικούς, δίνοντας τη δυνατότητα να μεταφέρονται διαστημόπλοια σε χρόνο dt από γαλαξία σε γαλαξία. Αν και η ταχύτητα του φωτός θεωρείται -από τον Αϊνστάιν και μετά - το ανώτατο όριο ταχύτητας, το 1994 ο Μεξικανός φυσικός, Μιγκέλ Αλκουμπιέρε, παρουσίασε τη θεωρία πως μπορούν να επιτευχθούν ταχύτητες μεγαλύτερες από αυτήν του φωτός χωρίς να παρουσιάζεται κάποια αντίθεση στις θεωρίες του Αϊνστάιν.
«Κλειδί» της θεωρίας του Αλκουμπιέρε ήταν η «τιθάσευση» της διαστολής και της συστολής του Διαστήματος. Ενα διαστημόπλοιο δεν θα ξεπερνούσε την ταχύτητα του φωτός σε μία περιοχή του Διαστήματος, αλλά ένα υποθετικό σύστημα προώθησης θα μπορούσε να επέμβει στο χωροχρόνο δημιουργώντας μία «φούσκα», η οποία θα διαστέλλει το διάστημα προς τη μία κατεύθυνση, ενώ θα το συστέλλει από την άλλη, όπως αναφέρει το insomnia.gr
«Με αυτό τον τρόπο, το διαστημόπλοιο θα απομακρυνθεί από τη Γη και θα κινηθεί προς ένα μακρινό άστρο χάρη στον ίδιο τον χωροχρόνο» είχε αναφέρει ο Αλκουμπιέρε.
Οπως έγινε γνωστό ερευνητές της NASA πειραματίζονται με μια νέα τεχνολογία. Θυμίζουμε ότι στο freegr.blogspot.gr έχει γίνει αναφορά στις τεχνολογίες του Στάρτ Τρέκ που έχουν επιβεβαιωθεί όπως τα γυαλιά του Τζόρντι και το γνωστό μας tricorder....
Ένα ηλεκτρομαγνητικό κινητήρα που μετατρέπει την ηλεκτρική ενέργεια σε ώθηση χωρίς την παρουσία κάποιου καυσίμου. Ο κινητήρας ονομάζεται EMDrive και «πυρήνας» του είναι ένα κλωβός μέσα στον οποίο αναπηδούν μικροκύματα. Οι μηχανισμοί των άστρων παράγουν ενέργεια που με τη σειρά τους παρέχουν ηλεκτρισμό για τα μικροκύματα. Οι ειδικοί όμως υποστήριζαν μέχρι σήμερα ότι αυτό το φαινόμενο δεν μπορεί να επιτευχθεί στις συνθήκες του διαστημικού κενού.
