Σε διπλό ταμπλό "παίζει μπάλα" η κυβέρνηση, προσπαθώντας να διαμορφώσει τις συμμαχίες που θα της επιτρέψουν να έχει μια εναλλακτική στην περίπτωση που η κατάσταση με τους Ευρωπαίους στραβώσει ή (και) έχοντας ως... εφεδρεία τη ρωσική επιρροή που θα λειτουργήσει, όπως ελπίζει το Μαξίμου, ως παράγοντας πίεσης και ανάσχεσης της εκβιαστικής τακτικής των δανειστών.
Οι φιλοδοξίες της κυβέρνησης στρέφονται σε τρία επίπεδα, με πρώτο το ενεργειακό, δηλαδή τα κοιτάσματα του Αιγαίου, το τουριστικό, με δεδομένη την προτίμηση των Ρώσων προς την Ελλάδα για διακοπές, παρά τα οικονομικά προβλήματα με τη βουτιά στο ρούβλι, και φυσικά την άρση του ρωσικού εμπάργκο προς τα προϊόντα της χώρας μας και κυρίως τα κηπευτικά και τα φρούτα, κάτι που ενδιαφέρει άμεσα και την Κρήτη.
Υδρογονάνθρακες
Το πρώτο θέμα πάντως στην ατζέντα είναι οι υδρογονάνθρακες, με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη να ρίχνει το σπόρο κατά την επίσκεψή του στη Μόσχα, ελπίζοντας ότι αυτός θα καρποφορήσει κατά την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη ρωσική πρωτεύουσα στις 8 Απριλίου. Μετά το διακριτικό "άδειασμα" από την Ουάσινγκτον του Πάνου Καμμένου, ο οποίος κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ έκανε λόγο για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τους Αμερικανούς, σε ποσοστό μάλιστα 70-30, η Αθήνα κλείνει πονηρά το μάτι προς τη Ρωσία ευελπιστώντας σε μια "ασπίδα προστασίας" στο Αιγαίο που θα επιτρέψει την αξιοποίηση των κοιτασμάτων χωρίς το βραχνά της Άγκυρας. Αφού η ατολμία και η αναβλητικότητα των Ευρωπαίων δεν οδήγησαν σε... καρποφορία της πρότασης για ευρωπαϊκή ΑΟΖ και ευρωπαϊκά κοιτάσματα και καθώς οι Αμερικανοί διαμήνυσαν ότι δε συνηθίζουν να προχωρούν σε διακρατικές συμφωνίες για θέματα εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, όπως πρότεινε ο υπουργός Άμυνας, αγκυροβόλιο για τα ελληνικά σχέδια γίνεται η Μόσχα.
Και η Κρήτη
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος συνοψίζοντας τα αποτελέσματα της διήμερης επίσκεψης στη Μόσχα δεσμεύτηκε για συμμετοχή ρωσικών εταιρειών στο διαγωνισμό για έρευνες υδρογονανθράκων σε 20 θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης, ενώ τάχθηκε κατά του εμπάργκο της Ε.Ε. προς τη Ρωσία και ζήτησε την εξαίρεση της Ελλάδας από το ρωσικό εμπάργκο για τα αγροτικά προϊόντα, ζήτημα για το οποίο, όπως είπε, ευελπιστεί να υπάρξουν θετικές εξελίξεις κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη ρωσική πρωτεύουσα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Λαφαζάνης
Αρνήθηκε να σχολιάσει την πρόταση του υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Π. Καμμένου για συνεκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων του Αιγαίου με τις ΗΠΑ, ενώ έκανε εκτενείς αναφορές και στην οριοθέτηση των ζωνών στο Αιγαίο, με διακριτικό τρόπο αλλά σαφή ως προς τις προσδοκίες της Ελλάδας για στήριξη από τη ρωσική πλευρά.
Η Τουρκία
«Θα πρέπει να οριοθετηθούν οι θαλάσσιες ζώνες με βάση το διεθνές δίκαιο. Αυτή η οριοθέτηση είναι πάγια επιλογή και θέση της κυβέρνησης και θα ωφελήσει τόσο την Ελλάδα όσο και την Τουρκία. Βεβαίως, σε περιοχές που δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι η Τουρκία έχει καμία νόμιμη δυνατότητα διεκδίκησης, υπάρχει ανά πάσα στιγμή δυνατότητα, εντός των 6 μιλίων, κάθε χώρα να κάνει έρευνα για υδρογονάνθρακες. Μιλάμε για τις περιοχές που χρειάζονται οριοθέτηση, δεν είναι όλο το Αιγαίο, είναι οι περιοχές όπου συνορεύουν οι θαλάσσιες δυνατότητες της ηπειρωτικής Τουρκίας με τα ελληνικά νησιά. Εκεί χρειάζεται οριοθέτηση την οποία επιδιώκουμε με βάση το δίκαιο της θάλασσας. Και τόνισα την ανάγκη να υποβοηθηθεί από την Ε.Ε. η οριοθέτηση των ζωνών στο Αιγαίο». Η τελευταία αυτή πρόταση είναι ίσως και το κλειδί για τα ενεργειακά και ευρύτερα τα γεωπολιτικά.
8 Απριλίου
Μένει να φανεί αν το έδαφος που καλλιέργησε ο κ. Λαφαζάνης θα είναι τόσο γόνιμο όσο ελπίζει ο Αλέξης Τσίπρας που θα παίξει το ρωσικό χαρτί στις 8 Απριλίου όταν θα συναντηθεί με το Βλαντιμίρ Πούτιν. Σε συνέντευξή του στο ρωσικό πρακτορείο TASS, ενόψει της επίσκεψής του στη Μόσχα. ο Έλληνας πρωθυπουργός ουδόλως τυχαία έκανε εκτενή αναφορά στις επιπτώσεις που έχουν στην ελληνική οικονομία οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία από την Ε.Ε., εξαιτίας των οποίων η Μόσχα εφαρμόζει εμπάργκο στις εισαγωγές ευρωπαϊκών αγροτικών προϊόντων, ενώ έδωσε έμφαση στη «δυνατότητα αναβάθμισης των ελληνορωσικών σχέσεων, ώστε η Ελλάδα να καταστεί γέφυρα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης». Δεν παρέλειψε να θυμίσει με νόημα το περιστατικό κατά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας κυβέρνησης, όταν ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ «θεωρούσε σχεδόν ως δεδομένη τη θέση της Ελλάδας υπέρ των κυρώσεων», στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα και προς τις Βρυξέλλες αλλά και τη Μόσχα.
Τώρα, αν όλα αυτά θα έχουν μια πρακτική αξία πέρα από το διαχρονικό θεωρητικό της στήριξης της ομόδοξης Ρωσίας στα ελληνικά δίκαια, μένει να φανεί. Στα σίγουρα, πάντως, πρέπει να καταγραφεί ως δεδομένη η ενόχληση της Γερμανίας, η οποία έχει καταγραφεί αρκετές φορές από την ανάληψη των καθηκόντων του Αλέξη Τσίπρα και γενικότερα της Δύσης.
Του Σταύρου Μουντουφάρη
