default-image

Εκπαιδευτικοί: Λίγα μόρια, πολλά κενά

Κρήτη
Εκπαιδευτικοί: Λίγα μόρια, πολλά κενά

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στην Ελλάδα, στη χώρα όπου το παράλογο επικυρώνεται με νομοθετικές πράξεις, μπορεί κανείς να περιμένει τα πάντα... Όπως, για παράδειγμα, το να πριμοδοτείται ένας καθηγητής για να πάει να διδάξει π.χ. στο Τυμπάκι, αλλά να μην πριμοδοτείται αντίστοιχα ένας δάσκαλος.

Είναι απίστευτο αλλά αληθινό: Έστω πως ένας δάσκαλος και ένας καθηγητής ζουν και οι δύο στο Ηράκλειο. Ξυπνούν αξημέρωτα και διανύουν 70 χιλιόμετρα προκειμένου να διδάξουν στο Τυμπάκι. Αντιμετωπίζουν τις ίδιες καθημερινές δυσκολίες, ωστόσο ο καθηγητής παίρνει 7 μόρια "συνθηκών" κατ' έτος υπηρεσίας, ενώ ο δάσκαλος μόλις 2. Όμως, πόσο διαφορετικές μπορεί να είναι οι "συνθήκες" ώστε να δικαιολογούνται 5 μόρια διαφορά για τη μικρή απόσταση που χωρίζει τα Δημοτικά Σχολεία του Τυμπακίου από το Γυμνάσιο και το Λύκειο της περιοχής;

Το θέμα είναι σοβαρό και - σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να φαίνεται επιφανειακά - δεν είναι καθαρά συντεχνιακό. Αφορά, φυσικά, τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας, όμως, εξίσου αφορά και τους γονείς των παιδιών δημοτικού της Κρήτης. Τα χαμηλά μόρια "συνθηκών" που δίδονται κατ' έτος υπηρεσίας στο νησί μας είναι ο λόγος εξαιτίας του οποίου τα σχολεία μας στελεχώνονται δραματικά αργά κάθε χρόνο.

Πώς να μην υπάρχουν στα σχολεία της Κρήτης κενά, όταν ένας εκπαιδευτικός π.χ. από την Εύβοια λάβει τα ίδια μόρια για να διδάξει στην Αθήνα και τα ίδια για να διδάξει στο Ηράκλειο; Γενικά, όταν κάποιος επιθυμεί να μετοικήσει προσωρινά, είτε για να σπουδάσει, είτε για να εργαστεί, προτιμά μέρη με εύκολη πρόσβαση από και προς τον τόπο κατοικίας του. Προτιμά... ξηρά. Τα μέρη στα οποία για να φτάσει πρέπει να περάσει θάλασσα είναι η τελευταία του επιλογή, ειδικά αν πίσω υπάρχει μια οικογένεια για την οποία πρέπει να πηγαινοέρχεται συχνά.

Εύκολα μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί: Και γιατί, αφού ισχύουν όλα αυτά, είναι τα μόρια "συνθηκών" που δίδονται στους δασκάλους τόσο λίγα; Αν τους δώσει το υπουργείο Παιδείας μερικά παραπάνω, ώστε να διοριστούν συντομότερα κοντά στον τόπο τους, αφού πρώτα έχουν υπηρετήσει στην "παραμεθόριο" της Κρήτης για ένα διάστημα, πιο θα ήταν το πρόβλημα;

Απολύτως κανένα. Θα επρόκειτο για ένα μέτρο ανέξοδο και εύκολο, το οποίο θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα των κενών που βαίνουν αυξανόμενα στην Κρήτη κάθε σχολικό έτος. Ίσως, όμως, οι κατά καιρούς υπουργοί Παιδείας είναι τόσο απασχολημένοι με τις "μεγάλες" και "σημαντικές" εκπαιδευτικές "μεταρρυθμίσεις" που προωθούν, ώστε να μην προλαβαίνουν να ασχοληθούν με τα "μικρά" και τα "απλά".

Με τόσες εκπαιδευτικές "μεταρρυθμίσεις" πού να προλάβουν να ασχοληθούν με τα μικρά;

Έχουν περάσει 17 χρόνια μετά την τελευταία μερική αναμοριοδότηση των σχολείων και 31 χρόνια μετά την τελευταία συνολική αναμοριοδότησή τους. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Στην Κρήτη, από εκεί που είχαμε πλεόνασμα δασκάλων, πλέον έχουμε έλλειψη. Κανονικά θα έπρεπε να έχουν αναπροσαρμοστεί τα μόρια "συνθηκών", ώστε να υπάρχει κίνητρο για τους δασκάλους να μένουν στην Κρήτη.

Όμως, με το θέμα αυτό, που είναι μείζον και ανέξοδο, δεν ασχολείται κανείς, εκτός από τους αιρετούς των Υπηρεσιακών Συμβουλίων της Κρήτης. Τη διετία 2007-2010, ο Ζαχαρίας Καψαλάκης, ως αιρετός του ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης, είχε αναδείξει το θέμα. Μάλιστα, το 2011 το αίτημα φάνηκε να μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης, έκτοτε όμως τα ίχνη του αγνοούνται.

Παρά τις πιέσεις, το θέμα παρουσιάζει ανησυχητική στασιμότητα. Ανέλαβε, λοιπόν, να το ξαναφέρει στο προσκήνιο στις 16 Μαρτίου ο αιρετός του ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης Δημήτρης Δερμιτζάκης, κατά τη σύσκεψη των αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών όλης της χώρας, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα. Όπως τόνισε, παρότι οι εκπαιδευτικοί το θεωρούν μείζον ζήτημα, δεν έχει προωθηθεί όπως θα έπρεπε. Είπε, επίσης, ότι ιδιαίτερα στην Κρήτη σε επίπεδο Πρωτοβάθμιας συντελείται μέγιστη αδικία στις περισσότερες σχολικές μονάδες της περιφέρειας, όπου ως επί το πλείστον υπηρετούν συνάδελφοι αναπληρωτές.

Το καλό είναι, σύμφωνα με τον κ. Δερμιτζάκη, πως η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει δείξει ενδιαφέρον για το θέμα και - καθώς η υλοποίησή του δεν απαιτεί χρήματα - δεσμεύτηκε να το προωθήσει προς υλοποίηση. Εφόσον η δεύσμευση γίνει πράξη, τα προσδοκώμενα οφέλη είναι σημαντικά, καθώς θα δοθεί κίνητρο στους νέους δασκάλους να παραμείνουν στις θέσεις τους για να μαζέψουν μόρια, αντί να επιδιώκουν μετάθεση.

Ελένη Σταυρουλάκη

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News