"Παιδιά με υγεία... ενήλικες με υγεία", είναι το θέμα της εκπομπής με την Εύα Ντελιδάκη, που προβάλλεται το Σάββατο 21 Φεβρουαρίου και ώρα 14:00 στην "ΚΡΗΤΗ TV".
Μαζί της στο στούντιο συζητούν η Μαρία Αλεξάνδρου (πρόεδρος Ινστιτούτου "Βιοεξέλιξη" ψυχοθεραπεύτρια-μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Υπνοθεραπευτών), η κ. Σύλβια Λέσκου (μαία), η κ. Σάλικα Γκάιγκερ (πνευματική δασκάλα εκπαιδεύτρια εναλλακτικών θεραπευτών), η κ. Μαρία Μαρκάκη (εκπαιδευτικός-μαθηματικός και παιδαγωγός), ο κ. Γιάννης Πασσαδάκης (καθηγητής φυσικής αγωγής του γυμναστηρίου My Gym), ο κ. Γιάννης Ανδριανάτος (δάσκαλος και εκπαιδευτής ρητορικής και φιλοσοφίας, διευθυντής Ρητορικου Κύκλου).
H ζωή μοιάζει με την ηχώ. Καθετί που λέμε, ή κάνουμε στη ζωή μας έχει ανταποδοτικά αποτελέσματα επάνω μας. Λειτουργεί σαν την ηχώ. Κάποτε, ένας πατέρας με τον γιο του περπατούσαν στα βουνά. Ξαφνικά ο γιος γλιστράει, χτυπάει και φωνάζει «Ωωχχχ!», Προς μεγάλη του έκπληξη ακούει τη φωνή του να επαναλαμβάνεται από κάπου στα βουνά «Ωωχχχ!».
Γεμάτος περιέργεια φωνάζει «Ποιος είσαι;» και παίρνει την απάντηση «Ποιος είσαι;» Γεμάτος θυμό με την απάντηση, ουρλιάζει «Δειλέ» Και ακούσει σαν απάντηση «Δειλέ».
Κοιτάζει τον πατέρα του και ρωτάει «τι συμβαίνει». Ο πατέρας χαμογελάει και λέει «για δώσε γιέ μου προσοχή» και μετά κραυγάζει στο βουνό. «Σε θαυμάζω!» Η φωνή απαντάει «σε θαυμάζω!» και πάλι ο πατέρας φωνάζει «είσαι ο καλύτερος!» και η φωνή ξαναλέει «είσαι ο καλύτερος!».
Το παιδί παρακολουθεί σαστισμένο, αλλά χωρίς να καταλαβαίνει. Τότε ο πατέρας εξηγεί «οι άνθρωποι ονομάζουν το φαινόμενο αυτό ηχώ, όμως στην πραγματικότητα αυτή είναι η ζωή. Επιστρέφει πάντα αυτό που λες ή που κάνεις. Η ζωή μας είναι απλά μια αντανάκλαση των ενεργειών μας».
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε πως τα χαρούμενα παιδικά χρόνια είναι πάρα πολύ σημαντικά για την μετέπειτα ζωή ενός ανθρώπου, ψυχικά και ψυχολογικά. Τώρα, μια νέα έρευνα Φιλανδών επιστημόνων δίνει και μια άλλη διάσταση στην χαρούμενη παιδική ηλικία.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι μελέτησαν 3.577 παιδιά, από 3 έως 18 ετών. Κοίταξαν στοιχεία που αφορούσαν την κοινωνικοοικονομική τους κατάστασή, τη συναισθηματική σταθερότητα, τις γονεϊκές συμπεριφορές υγείας, στρεσογόνα γεγονότα που μπορεί να τα έχουν επηρεάσει, την αυτό-ρύθμιση προβλημάτων συμπεριφοράς και την κοινωνικότητά τους.
Βρήκαν, τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με αγάπη, καλή διατροφή, φίλους και έχουν μάθει να ελέγχουν τον θυμό και την παρορμητικότητά τους. Αυτά τα παιδιά έχουν και καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία όταν μεγαλώνουν.
Συγκεκριμένα, τα παιδιά που ζουν φυσιολογικά και χαρούμενα παιδικά χρόνια έχουν 14% περισσότερες πιθανότητες να έχουν φυσιολογικό βάρος, 12% να μην είναι καπνιστές και 11% να έχουν φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Όπως είπε η επικεφαλής της έρευνας, δρ Λάουρα Πουλκι-Ραμπακ, «οι επιλογές των γονιών έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία των παιδιών τους. Η βελτίωση μιας παραμέτρου μπορεί να έχει μετρήσιμα οφέλη σε μια άλλη παράμετρο της ζωής του ατόμου. Για παράδειγμα, αν ένας άνεργος πατέρας βρει σταθερή δουλειά, αυτό έχει διαρκή θετική επίδραση στην ψυχολογία των παιδιών. Αν ο γονιός σταματήσει να καπνίζει, τα οφέλη είναι ακόμη σημαντικότερα. Συνεπώς, κάθε προσπάθεια για βελτίωση της κατάστασης της οικογένειας, έχει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα οφέλη».
* Θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν ευτυχισμένα, χωρίς απωθημένα.
* Θέλω να μάθουν να απολαμβάνουν τη ζωή και να χαίρονται την κάθε μέρα σαν ένα θαύμα.
* Θέλω να νοιώθουν πετυχημένοι και σπουδαίοι σαν άνθρωποι, ανεξάρτητα από το τί κάνουν.
* Θέλω να νοιώθουν θετικά συναισθήματα για τον εαυτό τους και τη ζωή.
* Θέλω να μεγαλώσουν, ξέροντας πώς να μην αφήνουν τις αναποδιές της ζωής να τα καταστρέψουν.
* Θέλω να αποφύγουν την κατάθλιψη και τη δυστυχία.
* Θέλω να μη γίνουν νευρωτικά άτομα.
* Θέλω να έχουν μια στερεή αίσθηση εσωτερικής γαλήνης που θα τα στηρίζει στις δύσκολες στιγμές.
* Θέλω να εκτιμούν το τώρα. Να απολαμβάνουν το ταξίδι της ζωής, χωρίς να υπεραξιολογούν τον προορισμό του.
* Θέλω να ξέρουν ότι διαμορφώνουν τα ίδια τη ζωή τους, ότι έχουν τη δύναμη να την διαλέξουν και να την αλλάξουν.
* Θέλω να είναι ευαίσθητα και υπεύθυνα, με σεβασμό για τη φύση και την ανθρωπότητα.
* Θέλω να βρουν και να εξερευνήσουν το δυναμικό τους και να νοιώσουν ικανοποίηση και ενδιαφέρον για τους στόχους τους.
* Θέλω να μάθουν να αγαπούν και να αγαπιούνται.
* Θέλω να μάθουν τις ευκαιρίες που κρύβονται μέσα στις αναπόφευκτες οδυνηρές εμπειρίες της ζωής.
* Θέλω να έχουν καλές σχέσεις με την υγεία, τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική.
Γουέιν Ντιερ
Πώς μας βλέπουν τα παιδιά:
Σε μια έρευνα που έγινε σε σχολείο της Αμερικής ρωτήθηκαν τα παιδιά πώς βλέπουν τους γονείς τους. Να μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές απαντήσεις:
* Οι μεγάλοι δίνουν υποσχέσεις και έπειτα τις ξεχνούν ή λένε πως δεν επρόκειτο για πραγματική υπόσχεση, αλλά μόνο για ένα ίσως.
* Οι μεγάλοι δεν αφήνουν τα παιδιά τους να ντύνονται όπως θέλουν, ενώ οι ίδιοι ντύνονται όπως τους αρέσει, ακόμα κι αν αυτό που αποφασίζουν να φορέσουν δεν ταιριάζει στην περίπτωση ή είναι βέβαιο ότι μ' αυτό θ' αρπάξουν καμιά πούντα.
* Οι μεγάλοι δεν κάθονται ν' ακούσουν τι τους λένε τα παιδιά. Και παρ' όλα αυτά έχουν έτοιμη την απάντηση.
* Οι μεγάλοι κάνουν λάθη μα ποτέ δεν τα παραδέχονται, ή το λάθος τους δεν είναι λάθος ή κάποιος άλλος φταίει για το λάθος που έκαναν.
* Οι μεγάλοι διακόπτουν συνεχώς τα παιδιά όταν αυτά διηγούνται κάτι. Αν όμως ένα παιδί διακόψει ένα μεγάλο αρχίζουν αμέσως οι παρατηρήσεις.
* Οι μεγάλοι δε μπορούν να καταλάβουν ότι ένα παιδί μπορεί να επιθυμεί ένα πράγμα για το χρώμα του, το σχήμα του, ή το μέγεθος του. Ακόμα και όταν το έχει αγοράσει με δικά του χρήματα. Αν δεν τους αρέσει, λένε: Δεν μπορώ να καταλάβω τι το ωραίο βρίσκεις σ' αυτή την αηδία.
* Οι μεγάλοι κάνουν πάντοτε κουτσομπολιό. Αν όμως τα παιδιά κάνουν το ίδιο και πουν τα ίδια πράγματα για τα ίδια πρόσωπα, τότε τους λένε ότι είναι αναιδέστατα κι ότι τους λείπει ο σεβασμός
