Ο εφιάλτης του παιδικού καρκίνου "χτυπάει" τα Κρητικόπουλα

Πενήντα Κρητικόπουλα βιώνουν το χειρότερο εφιάλτη που δεν τον συναντούν στα όνειρά τους αλλά είναι μέρος της καθημερινότητάς τους. Ο λόγος για τον παιδικό καρκίνο, τη δεύτερη συχνότερη αίτια θανάτου μετά τα ατυχήματα, που "χτυπάει" δίχως οίκτο ευαίσθητες, αθώες παιδικές ψυχές, σκορπώντας τη θλίψη και συνάμα την αγωνία στις οικογένειες των παιδιών, οι οποίες από τη στιγμή που μάθουν ότι το αγγελούδι τους έχει "χτυπηθεί" από τη νόσο ζουν το δικό τους Γολγοθά, με την ευχή αυτό τελικά να καταφέρει να βγει νικητής.

Και όπως υπογραμμίζουν οι ειδικοί, μπορεί ο δρόμος να είναι ανηφορικός και να εξελίσσεται μετ' εμποδίων, υπάρχει όμως φως στο τούνελ, που οδηγεί τελικά στη λήξη του επίπονου αυτού αγώνα και μάλιστα, εφόσον όμως η διάγνωση γίνει εγκαίρως και χωρίς καθυστέρηση, τα ποσοστά ίασης είναι ψηλά.

Δείτε το απόσπασμα από την εκπομπή "Κρήτη Σήμερα":

Όλα τα νεότερα για τον παιδικό καρκίνο στην Κρήτη έγιναν γνωστά στη διάρκεια της εκπομπής "Κρήτη Σήμερα" της "ΚΡΗΤΗ TV" με την παρουσία και της πρόεδρου του Παγκρήτιου Συλλόγου Γονέων και Φίλων Παιδιών με Νεοπλασία "Ηλιαχτίδα", Μαρίας Ευστρατίου, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας Κατά του Παιδικού Καρκίνου που είναι κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου.

Αναλυτικότερα, και σύμφωνα με στοιχεία από τη διεύθυνση της Κλινικής Αιματολογίας και Ογκολογίας Παίδων του ΠΑΓΝΗ - τη μοναδική στην Κρήτη - ο αριθμός των παιδιών που νοσηλεύονται αυτή την περίοδο αγγίζει τα πενήντα. Πρόκειται για μικρούς ασθενείς που βρίσκονται υπό ιατρική παρακολούθηση από τη στιγμή της διάγνωσης, της θεραπείας αλλά και από τη στιγμή που εμφανίσουν σημάδια υποτροπιασμού, ενώ να σημειωθεί ότι υπάρχουν και παιδιά που έχουν αποθεραπευτεί και επισκέπτονται την κλινική για τον τακτικό και απαραίτητο έλεγχο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι και το στοιχείο ότι μόνο το 2014 υπήρξαν 15 νέες διαγνώσεις, γεγονός ωστόσο που δε σκορπάει ανησυχία, σύμφωνα πάντα με την αναπληρώτρια καθηγήτρια της κλινικής κ. Ευτυχία Στειακάκη, καθώς, όπως επισημαίνει, υπάρχει μια σταθερή τάση στο ποσοστό εκδήλωσης παιδικών νεοπλασιών στο νησί, σύμφωνα με επιδημιολογικά στοιχεία.

Οι πιο συχνές μορφές καρκίνου που συναντώνται στην παιδική ηλικία κυρίως από τα 4 έως και 10 έτη, χωρίς όμως να αποκλείονται οι άλλες ηλικίες, καθώς η νόσος χτυπάει νεογνά μηνών μέχρι και εφήβους έως 20 ετών, είναι η οξεία λευχαιμία αλλά και οι όγκοι του εγκεφάλου.

Άκρως ενθαρρυντικό ωστόσο το γεγονός ότι, εάν ο καρκίνος διαγνωστεί εγκαίρως και το παιδί υποβληθεί στα κατάλληλά θεραπευτικά πρωτόκολλα, τότε σε ποσοστό 80 έως 90% η λευχαιμία είναι ιάσιμη ενώ στις υπόλοιπες μορφές εξαρτάται από το είδος του όγκου.

Αναφορικά πάντως με τα αίτια εμφάνισης καρκίνου στα παιδιά, όπως υπογραμμίζει η κ. Στειακάκη, δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που να σχετίζονται με την εμφάνισή του σε μικρές ηλικίες, όπως στους ενήλικες.

Στη χώρα μας ο καρκίνος στα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες είναι σπάνιος, με τον αριθμό να μην ξεπερνάει τα 300 περιστατικά, με πολλές ωστόσο κλινικές εκδηλώσεις και με τη συγκεκριμένη νόσο να παραμένει, μετά τα ατυχήματα, η συχνότερη αιτία θανάτου.

Κάθε χρόνο περισσότερα από 250.000 παιδιά παγκοσμίως πάσχουν από την ασθένεια, ωστόσο μόνο το 20% των παιδιών αυτών μπορούν να επωφεληθούν από την προηγμένη ιατρική φροντίδα. Πάνω από 150.000 θάνατοι κάθε χρόνο θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν υπήρχε δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης και εξειδικευμένης θεραπείας.

Τα τελευταία χρόνια, με την πρόοδο της Ιατρικής, τη δημιουργία νέων φαρμάκων και την κατάρτιση του επιστημονικού προσωπικού, ποσοστό 70% των καρκίνων της παιδικής ηλικίας είναι ιάσιμοι, εφόσον όμως υπάρξει έγκαιρη διάγνωση.

Το "αστείρευτο" φως της "Ηλιαχτίδας" προς τους μικρούς αγγέλους

Είναι γεγονός ότι τα παιδιά από τη στιγμή που θα νοσήσουν μέχρι την ίασή τους δίνουν έναν πολύ δύσκολο, ψυχοφθόρο και κάποιες φορές επώδυνο αγώνα, αλλά όχι απαραίτητα άνισο. Στον αγώνα αυτό, πέρα από την κατάλληλη ιατρική θεραπεία και νοσηλευτική φροντίδα, έχουν μεγάλη ανάγκη από στήριξη. Τη στήριξη αυτή την αντλούν πρώτα από το εσωτερικό τους περιβάλλον που είναι η οικογένειά τους και μετά από το εξωτερικό - φίλοι, κλινική, κοινωνία. Στο εξωτερικό περιβάλλον των παιδιών και των οικογενειών τους ανήκει και η "Ηλιαχτίδα", ένας Σύλλογος που ιδρύθηκε το 1992 και έχει σκοπό την οικονομική και ψυχολογική στήριξη των παιδιών με καρκίνο απ' όλη την Κρήτη.

Όπως υπογράμμισε μεταξύ άλλων στην εκπομπή της "ΚΡΗΤΗ TV" η πρόεδρος του Συλλόγου, κ. Ευστρατίου, «η "Ηλιαχτίδα" είναι μία μεγάλη, ζεστή, συνεχής και γεμάτη αγάπη αγκαλιά κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Μεταφορικά η αγκαλιά της "Ηλιαχτίδας" μεταφράζεται σε τρεις βασικές υποστηρικτικές δομές που έχει οργανώσει τα τελευταία χρόνια και σχετίζονται με την ψυχολογική στήριξη, τον εθελοντισμό και την παρουσία ενός ξενώνα για τη δωρεάν φιλοξενία των παιδιών και των οικογενειών που έρχονται από μακρινά μέρη της Κρήτης.

Γενικά ο βασικός άξονας γύρω από τον οποίο η "Ηλιαχτίδα" οργανώνει και υλοποιεί τις δράσεις και τους στόχους της είναι η ψυχολογική ανάταση των παιδιών, μιας και είναι γνωστό ότι η καλή ψυχολογία παίζει σημαντικό ρόλο στη θετική αντιμετώπιση του καρκίνου. Η βασική φιλοσοφία είναι η ομαδικότητα, οι υγιείς συνεργασίες και η καθημερινή αναζήτηση με σκοπό τη συνεχή βελτίωση μας σε όλους τους τομείς.

Παρόλο που η πρόληψη του παιδικού καρκίνου είναι περιορισμένη, απαιτείται ευαισθητοποίηση από πλευράς παιδιάτρου και γενικά της ιατρικής κοινότητας έτσι ώστε ύποπτα συμπτώματα και ευρήματα να αξιολογούνται και να παραπέμπονται έγκαιρα για εξειδικευμένο έλεγχο».

Μερικά από τα συμπτώματα είναι:

- Εμφάνιση μάζας, όγκου, ή οιδήματος σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος

- Απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά των παιδιών

- Ανεξήγητη χλομάδα

- Συχνοί πονοκέφαλοι που μπορεί και να συνοδεύονται από εμετούς

- Ξαφνική εμφάνιση μελανιών ή μωλώπων στο παιδί

- Επίμονος εντοπισμένος πόνος στα οστά, πρήξιμο ή πρόβλημα στο βάδισμα του παιδιού

- Ανεξήγητη, υπερβολική ή γρήγορη απώλεια βάρους των παιδιών

- Διαπίστωση ότι υπάρχει άσπρη κηλίδα που φαίνεται διαμέσου της κόρης των ματιών

- Επαναλαμβανόμενες μολύνσεις

Να σημειωθεί πάντως ότι η ύπαρξη τέτοιων συμπτωμάτων ή σημείων δε δείχνει αναγκαστικά ότι το παιδί έχει κάποια μορφή καρκίνου, αλλά επιβάλλει να γίνουν εξετάσεις που θα αποκλείσουν ή όχι ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Βάλια Μπούη