default-image

Ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναβάζει την πολιτική στις πολιτικές

Απόψεις
Ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναβάζει την πολιτική στις πολιτικές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πολλά επικριτικά σχόλια έχει προκαλέσει η στάση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών (και προφανέστατα γενικότερα της ελληνικής κυβέρνησης - ο Βαρουφάκης δε δρα μόνος του, μην το ξεχνάμε αυτό) στις συνεδριάσεις του Eurogroup και γενικότερα στις επαφές του με τους ξένους ομολόγους του.

Του Γιώργου Ψαρουλάκη

Όχι, δεν αναφερόμαστε ούτε στις ενδυματολογικές του επιλογές, ούτε στην "αλαζονεία" που του καταλογίζεται από ορισμένες πλευρές, ούτε - προφανέστατα - στον τρόπου που έχει επιλέξει να συνδιαλέγεται. Αυτά είναι σαχλαμάρες, δεν ασχολείται κανείς σε αυτό το επίπεδο με τέτοια πράγματα (παρότι γενικώς η παρουσία των Ελλήνων αξιωματούχων θεωρείται "παρέκκλιση" από τα διεθνή πρωτόκολλα σε πολλά σημεία).

Αυτό που πραγματικά ενοχλεί τα μέλη του Eurogroup, είναι ότι η Ελλάδα επιμένει να κρατά τις συζητήσεις σε ένα απόλυτα και τελεσίδικα πολιτικό επίπεδο, επιμένοντας σε θέσεις αρχών και απορρίπτοντας κάθε "τεχνοκρατική" προσέγγιση. Έχω διαβάσει τουλάχιστον μια 30άδα σχόλια που "ψέγουν" τον Γιάνη Βαρουφάκη ότι προσέρχεται στα Eurogroup δίχως "αριθμούς" - δηλαδή, δίχως αναλυτικούς πίνακες με κοστολογήσεις, έσοδα-έξοδα, ισοδύναμα μέτρα και όλο το υπόλοιπο οπλοστάσιο των υπουργών-λογιστών.

Δε θα γράψω πρώτη φορά ότι οι σημερινές ηγεσίες των ευρωπαϊκών χωρών, δεν είναι ηγεσίες. Υπάλληλοι είναι και μάλιστα λογιστές. Δεν έχω τίποτε εναντίον των λογιστών (ορισμένοι από τους καλύτερους φίλους μου είναι λογιστές) αλλά... η λογιστική είναι εργαλείο, όχι αυτοσκοπός. Η λογιστική χρησιμοποιείται για να "τακτοποιούνται" τα νούμερα, πίσω από τα οποία κρύβονται άνθρωποι, ζωές, λαοί ολόκληροι.

Δυστυχώς, οι λογιστές υπάλληλοι των μεγάλων συμφερόντων που καμώνονται τους πολιτικούς ηγέτες, λειτουργούν καθαρά λογιστικά σε προβλήματα πολιτικά. Αυτή είναι η "μοντέρνα" πολιτική, που δεν απαιτεί "χαρισματικούς ηγέτες", απορρίπτει τις ιδεολογίες ...εκτός από το νεοφιλελευθερισμό και αντιμετωπίζει τα προβλήματα ανθρωπιστικής φύσεως ως ...εγγραφές σε ένα λογιστικό φύλλο που πρέπει να είναι ισοσκελισμένες.

Σήμερα είδαμε και τα κείμενα με τα οποία "κατέβηκε" η Ελλάδα στις συνεδριάσεις του Eurogroup: καθαρά και ξεκάθαρα, πολιτικά κείμενα. Οι μόνοι αριθμοί που ανέφεραν ήταν αυτοί των πρωτογενών πλεονασμάτων που καλείται να επιτύχει η Ελλάδα, τα ποσά των ομολόγων που διακρατεί η ΕΚΤ... και τίποτε άλλο. Το υπόλοιπο κείμενο ήταν πολιτικοί στόχοι, πολιτικές δεσμεύσεις, ξεκάθαρα πολιτική αντιμετώπιση ενός πολιτικού (και ουχί λογιστικού) προβλήματος.

Κι όμως, αυτή η αντιμετώπιση, για τους Ευρωπαίους είναι ...απαράδεκτη! Διότι πλέον η "σύγχρονη" θεώρηση των πραγμάτων, έχει εξοβελίσει την πολιτική από... την πολιτική! Σήμερα καλούμε "πολιτική" την οικονομοτεχνική διαχείριση και τίποτε άλλο.

Δεν έχουν συνηθίσει να "διαπραγματεύονται" με αυτόν τον τρόπο οι Ευρωπαίοι. Για να είμαστε πιο ακριβείς, δεν έχουν συνηθίσει να διαπραγματεύονται πολιτικά. Η νέα πολιτική υπαγορεύει ότι τα κράτη πρέπει να λειτουργούν ως επιχειρήσεις και με τον τρόπο αυτό λειτουργούν οι πολιτικοί - στην καλύτερη ως στελέχη επιχειρήσεων, στην χειρότερη ως λογιστές επιχειρήσεων.

Και απαιτούν νούμερα. Κατεβατά ολόκληρα με νούμερα. Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, πέντε το λαδόξυδο. Αυτό περιμένουν από την ελληνική πλευρά. Μέχρι πρότινος οι ελληνικές κυβερνήσεις έπαιζαν αυτό το παιχνίδι. Μιλούσαν με νούμερα. Παγιδευμένες μέσα στον ιστό ενός ανθρωποβόρου προγράμματος λιτότητας, το μόνο που έκαναν ήταν να "ζυγίζουν" τα ισοδύναμα μέσα σε αυτό το πρόγραμμα.

Η νέα ελληνική ηγεσία γνωρίζει ότι το παιχνίδι της λογιστικής το έχει χαμένο εξαρχής. Αν καταλήξουμε να βλέπουμε τους Έλληνες ως καταχωρήσεις σε ένα λογιστικό φύλλο, δεν θα περάσουν πολλά χρόνια και η Ελλάδα θα μετατραπεί σε Μπαγκλαντές - για να μην πω τίποτε ακόμη χειρότερο. Εξάλλου αυτός ήταν ο δρόμος στον οποίο βρισκόμασταν, με τις ευλογίες των τριών προηγούμενων κυβερνήσεων.

Αυτή η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ως ΠΟΛΙΤΙΚΟ και ουχί λογιστικό. Το ξαναγράφω, γιατί αυτό είναι το κλειδί της ελληνικής στάσης. Με αυτόν τον τρόπο, μιλώντας με πολιτικά επιχειρήματα, προβάλλοντας πολιτικές θέσεις και περιφρονώντας (σε αυτήν την φάση των διαπραγματεύσεων) τα νούμερα, προσπαθεί να αλλάξει το κλίμα.

Άποψη μου: είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορεί να πετύχει "κάτι". Και ως προς το τι θα είναι αυτό το "κάτι"... δεν ξέρω, ειλικρινά, τι, τα περιθώρια στην "Ευρώπη των λογιστών" είναι τραγικά περιορισμένα και η κατάσταση της Ελλάδας μαύρο χάλι και το οικονομικό μας σύστημα - δια των τραπεζών - αδιάρρηκτα συνδεδεμένο με της Ευρώπης και γενικώς... παίζουμε με σημαδεμένη τράπουλα, με 50% γκανιότα σε ένα στημένο τραπέζι.

Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να ξαναβάλει την πολιτική στις πολιτικές. Διότι πολιτικές υπάρχουν, πολιτική πίσω από τις πολιτικές, δεν υπάρχει. Το μόνο που υπάρχει είναι μια προειλημμένη απόφαση να εφαρμοστούν παντού και σε βάθος οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, προκειμένου να γίνουμε "ανταγωνιστικότεροι", τίποτε άλλο. Όλα τα υπόλοιπα, αντιμετωπίζονται ως δευτερεύουσες περισπάσεις.

Μα δεν διαχειρίζεσαι λαούς με αυτόν τον τρόπο. Αυτού του είδους η α-πολιτική διαχείριση, μπορεί να βρίσκεται στον αντίποδα του πλήρη πατερναλισμού, αλλά δεν είναι πολιτική. Οικονομική διαχείριση είναι. Για να θέσω ένα απλό παράδειγμα: μια επιχείρηση που δεν έχει τα κέρδη που προσδοκά, μπορεί να κάνει downsizing προκειμένου να επιτύχει κέρδη. Δηλαδή, να "ξεφορτωθεί" (να απολύσει, ντε!) ένα σκασμό εργαζόμενους, προκειμένου να πιάσει τους στόχους των κερδών που έχει προϋπολογίσει η διοίκηση και περιμένουν οι μέτοχοι.

Ένα κράτος, τι ακριβώς θα κάνει για να "πιάσει τους στόχους" που έχουν θέσει οι λογιστές-διαχειριστές του; Θα... απολύσει τους πολίτες του; Εδώ που τα λέμε, αυτό ακριβώς κάνει, όταν τους στερεί τα μέσα διαβίωσης και δεν τους προσφέρει καμία εναλλακτική. Αυτό γίνεται στην Ελλάδα, αλλά όχι μόνο: αυτό γίνεται παντού στην Δύση σήμερα.

Όχι, δεν θέλω να πω ότι η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ξαναβάλει την πολιτική στις πολιτικές, θα ...διορθώσει τα κακώς κείμενα του σύγχρονου καπιταλισμού - θα ήταν μάλλον φαιδρό να ισχυριστώ κάτι τέτοιο. Ούτε και ότι η επαναφορά της πολιτικής μπορεί να "σώσει" τους λαούς που στενάζουν κάτω από τον ζυγό της πλέον ανθρωποφάγου εκδοχής του (ούτως ή άλλως κανιβαλιστικού) καπιταλισμού).

Αυτό όμως που μπορεί να κάνει, εισάγοντας ξανά ...από το παράθυρο την πολιτική που πέταξαν έξω από την πόρτα οι ευρωπαϊκές ελίτ, είναι να ξεκινήσει σιγά-σιγά μια νέα προβληματική. Από την Ελλάδα, γιατί όχι. Διότι είναι το μεγάλο αίτημα των καιρών. Χορτάσαμε απολιτίκ βλακεία, την οποία μάλιστα προτείνουν ως "μοντέρνα" και "χιπ" οι σύγχρονοι ταγοί - οι λογιστές που λέγαμε και οι μαρκετίστες που έχουν αναλάβει εργολαβία τη χειραγώγηση των λαών.

Για να το πω πιο απλά και πιο άμεσα: Ας γίνουμε ξανά πολιτικά ζώα, διότι διαφορετικά θα γίνουμε ανδράποδα, φίλες και φίλοι.  Τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε στην πορεία.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News