default-image

Οθόνες από γραφένιο ανοίγουν τον δρόμο για διάφανες, εύκαμπτες ηλεκτρονικές συσκευές

Επιστήμη
Οθόνες από γραφένιο ανοίγουν τον δρόμο για διάφανες, εύκαμπτες ηλεκτρονικές συσκευές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ημιδιάφανες, εύκαμπτες ηλεκτρονικές συσκευές που κάποτε αποτελούσαν το μονοπώλιο της επιστημονικής φαντασίας φαίνονται πολύ κοντά στο να γίνουν πραγματικότητα, χάρη στις μοναδικές ιδιότητες του γραφενίου, όπως υποδεικνύει έρευνα επιστημόνων του University of Manchester και του University of Sheffield.  

Σε μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στο Nature Materials, οι ερευνητές των δύο πανεπιστημίων επιδεικνύουν ότι νέα δισδιάστατα «designer υλικά» μπορούν να παραχθούν για τη δημιουργία εύκαμπτων, διάφανων και πιο αποδοτικών ηλεκτρονικών συσκευών.

Της ομάδας ηγείται ο νομπελίστας Σερ Κόστια Νοβοσέλοφ. Όπως επιδεικνύεται από την έρευνα, γραφένιο και παρεμφερή 2D υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία συσκευών που εκπέμπουν φως για τη νέα γενιά κινητών τηλεφώνων, tablets και τηλεοράσεων, καθιστώντας τις συσκευές αυτές εξαιρετικά λεπτές, εύκαμπτες, ανθεκτικές και ημιδιάφανες.

Η LED συσκευή κατασκευάστηκε μέσω του συνδυασμού διαφορετικών 2D κρυστάλλων και εκπέμπει φως από το σύνολο της επιφάνειάς της. Χάρη στη λεπτότητά τους, αυτά τα νέα στοιχεία μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την πρώτη γενιά ημιδιάφανων έξυπνων συσκευών.

Γραφένιο πάχους ενός ατόμου απομονώθηκε και διερευνήθηκε για πρώτη φορά το 2004 στο University of Manchester. Οι πιθανές εφαρμογές του είναι πάρα πολλές, αλλά ένας από τους πρώτους τομείς που αναμένεται να «δει» χρήση είναι οι ηλεκτρονικές συσκευές. Μέσω της κατασκευής «ετεροδομών» (στοίβες/ στρώματα από διάφορα δισδιάστατα υλικά) προκύπτουν νέες δυνατότητες για την οπτοηλεκτρονική.

Εξηγώντας τη δημιουργία της LED συσκευής, ο Νοβοσέλοφ σημειώνει ότι «μέσω της διαμόρφωσης των ετεροδομών σε ελαστικά και διάφανα υποστρώματα, δείχνουμε ότι μπορούν να παρέχουν τη βάση για εύκαμπτα και ημιδιάφανα ηλεκτρονικά. Το εύρος λειτουργιών για τις επιδειχθείσες ετεροδομές αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω μεγαλώνοντας τον αριθμό των διαθέσιμων 2D κρυστάλλων και βελτιώνοντας την ηλεκτρονική ποιότητά τους».

Όπως σημειώνει επίσης ο καθηγητής Αλεξάντερ Ταρτακόφσκι, του University of Sheffield, οι δομές αυτές είναι συμπαγείς και δεν δείχνουν ενδείξεις σημαντικής αλλαγής στις επιδόσεις μετά από εβδομάδες μετρήσεων.

Πηγή: naftemporiki.gr

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News