default-image

Τα κόμματα λίγο πριν από την κάλπη

Ελλάδα
Τα κόμματα λίγο πριν από την κάλπη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Καθώς μπήκαμε στην τελική ευθεία, ελάχιστα 24ωρα πριν από την εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής, μπορούμε να κάνουμε τις τελικές αποτιμήσεις για τον προεκλογικό αγώνα και για την παρουσία των κομμάτων, ώστε να εκτιμήσουμε τι μπορούμε να περιμένουμε από την κάλπη.

Του Γιώργου Ψαρουλάκη

Ως μία γενική παρατήρηση, η προεκλογική περίοδος που περάσαμε ήταν από τις διασκεδαστικότερες στην εκλογική μας ιστορία, παρά την κρισιμότητά του αποτελέσματος - ή ίσως ακριβώς εξαιτίας αυτού: το ειρωνικό χιούμορ λάμπει κυρίως όταν υπάρχει πραγματικό διακύβευμα, όχι όταν είναι ανώδυνος χαβαλές.

Τα κόμματα ανταγωνίστηκαν το ένα με το άλλο σε παροχολογία και μεγαλοστομίες, αλλά δεν κρίνεται εκεί η προεκλογική τους παρουσία. Παράλληλα, είχαμε αλλαγές τακτικών, κινήσεις πανικού, εξαιρετικά διασκεδαστικά προεκλογικά διαφημιστικά, μια... γερή δόση από μακροοικονομικά (τόσο που όπου να 'ναι μετατρεπόμαστε σε... λαό οικονομολόγων, με τέτοια υπερέκθεση στα οικονομικά) και αντιπαραθέσεις που προκάλεσαν από αμήχανα μειδιάματα έως ακατάσχετους γέλωτες.

Αλλά ας δούμε κάθε κόμμα ξεχωριστά. Θα εξετάσουμε το σημείο εκκίνησης, την προεκλογική στρατηγική και την τακτική μέσα από την οποία αυτή υλοποιήθηκε, τις αλλαγές τακτικής που προέκυψαν, το διαφημιστικό πρόγραμμα, την πορεία σε σχέση και με τις δημοσκοπήσεις και θα καταλήξουμε στο τι περιμένουν πλέον τα κόμματα από την κάλπη.

Οι όποιες προβλέψεις για νούμερα βασίζονται στην λογική των δημοσκοπικών ευρημάτων και του κλίματος που διαμορφώνεται. Αυτό δε σημαίνει ότι θα πέσουν και μέσα - οι προσωπικές μου εκτιμήσεις είναι διαφορετικές, αλλά βασίζονται στην δική μου εμπειρία και ένστικτο, οπότε δεν θα τις εκθέσω δημοσίως. Ωστόσο αυτές οι εκτιμήσεις (οι "βάσει των δημοσκοπήσεων") μπορεί να πέσουν κι αρκετά έξω, αφού το κλίμα είναι "περίεργο". Το μόνο πάντως που δεν αμφισβητείται είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μακράν μπροστά και η ΝΔ θα είναι δεύτερο κόμμα. Τα υπόλοιπα... είναι ανοιχτά!

Νέα Δημοκρατία: Για αλλού κινήσαμε κι αλλού η ζωή μας πάει...

Η στόχευση της Νέας Δημοκρατίας ήταν σαφής πριν ξεκινήσει η προεκλογική εκστρατεία: το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά θα ήταν δεύτερο, εκτός κι αν... ο Γκοτζίλα όντως έβγαινε στον Πειραιά και άρχιζε να τρώει κόσμο. Δε νομίζω να είχε καμία αυταπάτη περί του αντιθέτου οποιοσδήποτε στην Συγγρού. Η στόχευση της Ν.Δ., όπως την είχα περιγράψει με το ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου, ήταν τριπλή: να πάρουν ένα ποσοστό άνω του 27%, να στερήσουν από το ΣΥΡΙΖΑ την αυτοδυναμία και... να παραμείνει ο Αντώνης Σαμαράς στην κεφαλή της ΝΔ και μετά τις εκλογές. Δε βρίσκεται... εκτός στόχων, το αντίθετο μάλιστα, υπάρχει πιθανότητα να πετύχει και τους τρεις, ωστόσο... είναι εξίσου πιθανό να χάσει και τους τρεις. Το κλίμα είναι ρευστό και οι δημοσκοπήσεις δίνουν περίεργα δεδομένα, παρότι όπως αναμενόταν οι δημοσκόποι προσαρμόζουν πλέον τα αποτελέσματα στα πραγματικά ευρήματα (τελευταία εβδομάδα είναι και προσπαθούν να περισώσουν την αξιοπιστία τους).

Η Ν.Δ. ξεκίνησε με μια τακτική άκρατης κινδυνολογίας προκειμένου να πετύχει αυτούς τους στόχους, την ώρα που η ρητορική της ήταν προσαρμοσμένη κυρίως στο δεξιό/ακροδεξιό ακροατήριο. Όταν τα στελέχη της Ρηγίλλης διαπίστωσαν ότι αυτή η ρητορική έφερνε απώλειες προς... το ΣΥΡΙΖΑ και αντίθετα δεν έφερνε τα αναμενόμενα κέρδη από την χρυσή αυγή, άλλαξαν τον δεξιό λόγο σε πιο μετριοπαθή, αν και η κινδυνολογία... παραμένει βασικός και κύριος άξονας. Παράλληλα διανθίστηκε με μια άκρατη παροχολογία, η οποία όμως δεν πέτυχε κάποιον στόχο, αφού και το 2012 ο Αντώνης Σαμαράς υποσχέθηκε ουκ ολίγα, τα οποία όχι απλώς δεν τήρησε, αλλά έκανε... ακριβώς τα αντίθετα.

Εκ των πραγμάτων η εκστρατεία του φόβου το μόνο που πέτυχε ήταν μια ελαφρά μεγαλύτερη συσπείρωση απ' αυτήν που έδειχναν τα "κακά" σενάρια, ενώ απέτυχε πλήρως να επηρεάσει τους αναποφάσιστους που δεν προέρχονται από τη Ν.Δ. Όπως είπε και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ("καρφώνοντας" Σαμαρά και τους συμβούλους του) "η επικοινωνιακή μας τακτική μας έκανε να φαίνεται ότι μιλάμε σαν τους δανειστές". Ε, ναι, ακριβώς αυτό!

Το "κρίσιμο" ποσοστό όχι για τη Ν.Δ. αλλά για τον Αντώνη Σαμαρά είναι το 28%. Θα έλεγα ότι με ένα τέτοιο ποσοστό, δύσκολα θα κινηθούν οι διαδικασίες αντικατάστασης του. Υπό όρους ακόμη και το 27% θα τον "θωρακίσει" έναντι των μελλοντικών εξελίξεων. Οτιδήποτε κάτω από 27% φρονώ ότι θα ανοίξει τις διεργασίες για την απομάκρυνση του Αντ. Σαμαρά από την προεδρία του κόμματος.

Φυσικά η Ν.Δ. έκανε προεκλογική εκστρατεία αποκλειστικά απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ και δεν ασχολήθηκε με κανένα άλλο κόμμα, όπως και... κανένα άλλο κόμμα δεν έκανε εκστρατεία ενάντια στη Ν.Δ. (μόνο το ΚΚΕ, που "μοίρασε" την επιθετική του ρητορική σε Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ).

Κατά τα φαινόμενα σε σχέση με τις ευρωεκλογές, η Ν.Δ. θα πετύχει μια συσπείρωση άνω του 83%, θα πάρει μικρά ποσοστά από τη χρυσή αυγή, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και φυσικά το ΛΑΟΣ, αλλά θα χάσει και αρκετές ψήφους προς τον ΣΥΡΙΖΑ και ίσως το Ποτάμι.

Οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τη Ν.Δ. κατά μέσο όρο στο 28%, αλλά κατά τα φαινόμενα αυτό μάλλον είναι το "ταβάνι" της.

ΣΥΡΙΖΑ: Με βάρκα την Ελπίδα κι αέρα στα πανιά του

Ουδείς (εκτός κάποιων... ρομαντικών δεξιών) αμφέβαλε εξαρχής ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το πρώτο κόμμα. Το μόνο που αναμενόταν να μάθουμε από τις κάλπες θα ήταν αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να κυβερνήσει μόνος του, ή με τη στήριξη κάποιων μικρότερων σχημάτων. Το ερώτημα θα απαντηθεί την Κυριακή, αφού ο "αδοκίμαστος" ΣΥΡΙΖΑ παρά την έντονη υπέρ του τάση, δεν εμφανίζει ξεκάθαρη δυναμική αυτοδυναμίας.

Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να επενδύσει στην Ελπίδα του κόσμου για ένα καλύτερο αύριο - και στη μάχη Ελπίδας και Φόβου, 9 στις 10 φορές κερδίζει η ελπίδα. Γι' αυτό και η ψαλίδα με τη Ν.Δ. αντί να μειώνεται, ανοίγει κάθε μέρα που περνά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδίωξε να μεταφέρει τα φώτα της δημοσιότητας αποκλειστικά πάνω στον αρχηγό του, ο οποίος εξέφραζε την "κυρίαρχη γραμμή και τάση", ωστόσο δεν το πέτυχε απόλυτα: η δημοκρατική πολυφωνία που "κληρονόμησε" από τις εποχές του 4%, κάνει δύσκολη την επίτευξη ενιαίας γραμμής και αυτή τη φορά δεν ήταν το Αριστερό Ρεύμα (ο Λαφαζάνης απέφυγε τις μεγαλοστομίες και τα "κομμουνιστικά", υποτασσόμενος στον εκλογικό στόχο) αλλά διάφορα στελέχη, ακόμη και προεδρικοί, που έλεγαν πράγματα... απίστευτα και απίθανα που έδωσαν αρκετό υλικό στις μονταζιέρες του Μουρούτη.

Σε μια περισσότερο αμφίρροπη προεκλογική περίοδο, αυτή η πολυφωνία θα έκανε "ζημιά" στο εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο αυτή τη φορά το damage control ευνοήθηκε από το σαφές ρεύμα υπέρ του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα και η ζημιά ήταν μικρή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια ιδιαίτερα... αυτάρεσκη προεκλογική εκστρατεία, η οποία δεν ασχολήθηκε τόσο με τους αντιπάλους του, όσο με την "ελπίδα" που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν μια εκστρατεία ενός κόμματος που είναι "κυβέρνηση σε αναμονή" και ως τέτοια αναμένεται να δώσει μια συσπείρωση στο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις ευρωεκλογές, άνω του 90%, με μικρές απώλειες κυρίως προς κόμματα της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και το ΚΙΔΗΣΟ σε συγκεκριμένες περιοχές. Θα πάρει ωστόσο ψήφους από τα ίδια κόμματα της Αριστεράς, οι οποίοι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ στο πνεύμα "αέρα να φύγει η χολέρα" (το ίδιο πνεύμα που επικράτησε και στις αναμετρήσεις του Ιουνίου του 2012 και των ευρωεκλογών πέρσι) ενώ παράλληλα παίρνει και ψήφους από απογοητευμένους ψηφοφόρους της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και πιθανόν να πάρει και ένα ποσοστό μικρό απ' αυτούς που ψήφισαν Ποτάμι.

Οι δημοσκοπήσεις κατά μέσο όρο το φέρνουν στο 34% αλλά μάλλον θα ξεπεράσει αυτό το ποσοστό. Το πόσο πολύ θα το ξεπεράσει... μένει να το δούμε.

ΠΑΣΟΚ: Πορεία προς τη λήθη

Το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει την πορεία φθοράς των τελευταίων αναμετρήσεων, κάτι που βεβαίως ήταν αναμενόμενο. Διατήρηση του ποσοστού των ευρωεκλογών θα ήταν τεράστια επιτυχία για το κόμμα του Βαγγέλη Βενιζέλου, αλλά κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται.

Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ ήταν να πετύχει περιορισμό των απωλειών που (μοιραία) θα είχε προς το κόμμα Παπανδρέου και να πετύχει αν όχι την τρίτη θέση (δύσκολος στόχος...) τότε στην χειρότερη να είναι το... πρώτο από τα τρία ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ, Ποτάμι). Και αυτός ο στόχος είναι δύσκολος, αφού το Ποτάμι δείχνει μια ελαφρά καλύτερη δυναμική. Όπως έχω ξαναγράψει, η "δεξαμενή" της "συνετής κεντροαριστεράς" (γιατί υπάρχει και το πιο "ριζοσπαστικό" τμήμα της, που έχει μετακινηθεί επί του παρόντος στον ΣΥΡΙΖΑ) είναι δεδομένα κοντά στο 13% (12-15% θα έλεγα) και μέσα σε αυτό το ποσοστό θα παίξουνε ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ και Ποτάμι. Υπό όρους θα μπουν και οι τρεις στη Βουλή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν περιμένω ποσοστό άνω του 6% για κάποιο εκ των τριών αυτών σχημάτων.

Παρότι οι "αντίπαλοι" του ΠΑΣΟΚ ήταν το Ποτάμι και το ΚΙΔΗΣΟ, προσανατόλισε την προεκλογική του εκστρατεία σχεδόν αποκλειστικά ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που θα έχει συνέπειες στην κάλπη. Το μήνυμα περί "δύναμης ευθύνης" δεν πέρασε και πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν προέρχεται από ένα κόμμα που φέρεται να έχει σα μοναδική φιλοδοξία να λειτουργήσει ως... μνημονιακό αντίβαρο σε μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (το ίδιο πρόβλημα έχει και το Ποτάμι, όπως θα δούμε και στη συνέχεια).

Το ΠΑΣΟΚ χάνει και μάλιστα... γερά προς ΚΙΔΗΣΟ (στην Κρήτη ιδιαίτερα) και επίσης χάνει προς ΝΔ και προς ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ μικρότερες απώλειες έχει προς το Ποτάμι.

Οι δημοσκοπήσεις το δίνουν οριακά πάνω από το 5% και πιθανότατα κάπου εκεί θα κινηθεί - λίγο πάνω, λίγο κάτω.

ΚΚΕ: Όλοι από 'κει και εμείς από 'δω

Όπως είχαμε ξαναγράψει, οι εκλογές αυτές είναι εξαιρετικά δύσκολες για το ΚΚΕ. Η προοπτική της "αριστερής" διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ωθεί το σύνολο σχεδόν των "συμπαθούντων" το ΚΚΕ αλλά όχι σταθερών ψηφοφόρων του, προς το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Παρ' όλα αυτά το ΚΚΕ συνεχίζει να είναι το μόνο κόμμα που πετυχαίνει σχεδόν απόλυτο βαθμό συσπείρωσης των σταθερών οπαδών του και αυτό φαίνεται όχι μόνο από το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και από το ότι εκεί που τα κόμματα εξουσίας που περιμένουν να πάρουν 2,5 εκατ. ψήφους και πάνω, δεν μπορούν να γεμίσουν ένα... κλειστό γυμναστήριο, αυτό γέμισε το κέντρο της Αθήνας με δεκάδες χιλιάδες κόσμου στην κεντρική προεκλογική ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα.

Η τακτική του ΚΚΕ ήταν βέλη ενάντια στην κυβέρνηση και την πολιτική που αυτή υπηρετεί, αλλά και εξίσου οξεία βέλη κατά ΣΥΡΙΖΑ και των αυταπατών που (υποστηρίζουν οι του Κ.Κ. ότι) καλλιεργεί. Στο κλίμα "αέρα να φύγει η χολέρα" που επικρατεί, αυτή η ρητορική πέφτει εν πολλοίς στο κενό, τουλάχιστον ως προς το δεύτερο σκέλος.

Παρ' όλα αυτά ο στέρεος πολιτικός λόγος των στελεχών του και η σταθερότητα στις απόψεις του, κερδίζουν κόσμο και μάλιστα κυρίως νέους ανθρώπους, που βλέπουν το ατελέσφορο των προσπαθειών διαχείρισης ενός σάπιου οικονομικού συστήματος.

Το ΚΚΕ θα έχει ξανά απώλειες προς το ΣΥΡΙΖΑ και αμφιβάλλω αν μπορέσει να διατηρήσει το ποσοστό των ευρωεκλογών. Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, μπορεί να έχει κέρδη από τον ΣΥΡΙΖΑ και μικρότερες από άλλα πολιτικά κόμματα.

Οι δημοσκοπήσεις δίνουν μ.ο. περί το 5% και ίσως κινηθεί λίγο πιο πάνω.

Ποτάμι: Αργοκυλά το ποταμάκι, με το πολύχρωμο νεράκι

Η κύρια κατηγορία κατά του νεόκοπου πολιτικού σχηματισμού του οποίου ηγείται ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι ότι δεν έχει "θέσεις" και "πολιτική". Αυτό ίσως ήταν αλήθεια μέχρι πρόσφατα, ωστόσο με την κατάρτιση των ψηφοδελτίων, διαπιστώσαμε μια σαφέστατη "νεοφιλελεύθερη στροφή" του Ποταμιού, η οποία έχει αντίκρισμα και στον λόγο των στελεχών του στην προεκλογική περίοδο.

Με άλλα λόγια, το Ποτάμι απέκτησε ιδεολογικό στίγμα, την ώρα που στον κρίσιμο οικονομικό τομέα ταυτίζεται απόλυτα με τις θέσεις... των δανειστών.

Και τα δύο αυτά δεδομένα, δεν κάνουν ευκολότερη την προσπάθεια του Σταύρου Θεοδωράκη να ανεβάσει το Ποτάμι στην τρίτη θέση των εκλογικών αποτελεσμάτων και να εξασφαλίσει ότι θα αποτελέσει το "μνημονιακό αντίβαρο" σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (εντός αυτής, κατά προτίμηση).

Βεβαίως το κόμμα υπερπροβάλλεται από όλα σχεδόν τα media, έχει... ποταμούς χρήματος και τους διαθέτει στην προεκλογική του εκστρατεία και με αυτά τα δεδομένα, αναμένεται εκλογικά να πάει καλά. Το πόσο καλά, θα το δούμε. Πρώτος στόχος είναι να ξεπεράσει τα... άλλα δύο ΠΑΣΟΚ και απώτερος στόχος η τρίτη θέση, την οποία πάντως εκτιμώ ότι δε θα καταλάβει.

Η ρητορική του κατά την προεκλογική περίοδος ήταν "ψηφίστε μας για να εξασφαλίσουμε τη συνέχεια των μνημονίων με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ" δεν είναι ακριβώς... πιασάρικη, αν και ο προσανατολισμός του λόγου του στην "κοινή λογική" του δίνει πόντους.

Πάντως η τακτική του ήθελε στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ κατά 80% και τα κυβερνητικά κόμματα κατά 20%, κάτι που επίσης του δημιουργεί πρόβλημα, αφού δεν προβλέπω να παίρνει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα ψαρεύει σε κοινή δεξαμενή με ΠΑΣΟΚ και ΚΙΔΗΣΟ (ουσιαστικά και με τη Νέα Δημοκρατία).

Το Ποτάμι θα "κλέψει" ψήφους από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, αλλά θα χάσει και προς ΠΑΣΟΚ και ΚΙΔΗΣΟ, θα πάρει τις ψήφους των νεοφιλελεύθερων σχημάτων που συμπαρατάσσονται μαζί του (Δράση) ή δεν κατεβαίνουν στις εκλογές (Δημιουργία Ξανά) και... βλέπουμε. Από ΣΥΡΙΖΑ δεν παίρνει τίποτε σε σχέση με τις ευρωεκλογές - εκεί είχε λεηλατήσει τις ψήφους της ΔΗΜΑΡ, τις οποίες εν πολλοίς θα ξαναπάρει.

Οι δημοσκοπήσεις δίνουν μ.ο. περίπου 6% και φυσιολογικά κάπου εκεί θα κινηθεί, ίσως λίγο χαμηλότερα.

ΚΙΔΗΣΟ: Ο Παπανδρέου είναι εδώ και... κάνει αντίσταση

Το κόμμα-προσθήκη της τελευταίας ώρας, που μπήκε στη σκηνή προκειμένου να δώσει άλλη μία επιλογή στους "κεντροαριστερούς" και να κόψει ποσοστό από τον ΣΥΡΙΖΑ (αλλά τελικά... λεηλατεί τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού), έχει πολλές ιδιορρυθμίες.

Αν μιλάμε για απόλυτα προσωποπαγές κόμμα, με προσωπική ατζέντα και στόχευση, αυτό είναι το ΚΙΔΗΣΟ. Ολόκληρη η προεκλογική του εκστρατεία δομήθηκε πάνω στην... αδικία που έγινε στον Γιώργο Παπανδρέου. Απουσιάζουν πλήρως οι πολιτικές θέσεις και απόψεις - αυτές ταυτίζονται με του "ορίτζιναλ" ΠΑΣΟΚ, άλλωστε το ΚΙΔΗΣΟ είναι το όχημα με το οποίο ο ΓΑΠ προσπαθεί να επιστρέψει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Το κόμμα ποντάρει αποκλειστικά στο όνομα Παπανδρέου και τα εξαρτημένα αντανακλαστικά που αυτό προκαλεί και με αυτό το δεδομένο, αφού στην Ελλάδα βρισκόμαστε, οι πιθανότητες του να μπει στην Βουλή είναι πολύ καλές.

Θα αντλήσει από την "κεντροαριστερή" δεξαμενή, παίρνοντας ψήφους πρωτίστως από το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, ενώ σε κάποιες περιοχές (λ.χ. Κρήτη) θα πάρει και μικρό ποσοστό από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης αναμένεται να οδηγήσει ξανά στην κάλπη κάποιους ψηφοφόρους που δεν ήθελαν να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ λόγω Βενιζέλου (στην Κρήτη έχομε αρκετούς τέτοιους).

Το ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο άνθρωπος που έβαλε την χώρα στα μνημόνια και δημιούργησε αυτήν την κόλαση που βιώνουμε καθημερινά, δεν του επιτρέπει βεβαίως να έχει σοβαρές βλέψεις για κάτι πάνω από ένα 4-5% στην καλύτερη περίπτωση αλλά... ίδωμεν. Οι δημοσκοπήσεις πάντως το φέρνουν μέχρι το 3.5% αλλά... πείτε μου ειλικρινά, εσείς θα ομολογούσατε σε δημοσκόπο ότι θα ξαναψηφίζατε ΓΑΠ;

ΑΝΕΛ: Βοηθός μηχανοδηγού στο αντιμνημονιακό τρένο;

Η στόχευση των ΑΝΕΛ σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία δε θα μπορούσε να είναι σαφέστερη: απευθύνθηκε αποκλειστικά στο κεντροδεξιό και δεξιό ακροατήριο, το οποίο επιχείρησε να προσεγγίσει με το σύνθημα "ψήφισε μας για να ελέγξουμε τα αριστερά αντανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ σε μια συγκυβέρνηση". Την Κυριακή θα δούμε αν αυτή η τακτική έπιασε, ή αν απέτυχε - στην δεύτερη περίπτωση οι ΑΝΕΛ θα μείνουν εκτός Βουλής, φυσικά.

Το κόμμα του Πάνου Καμμένου λίγο έλειψε να ακολουθήσει το έτερο "δημιούργημα" του περίεργου 2012 (τη ΔΗΜΑΡ) στην πολιτική λήθη, διασώθηκε με κάποιες κινήσεις που έγιναν τους τελευταίους μήνες, αλλά συνεχίζει να βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και η επιβίωση του εξαρτάται αποκλειστικά από το αν μπορέσει να μπει στη Βουλή.

Είναι αλήθεια ότι οι ΑΝΕΛ φαινόταν να παραπαίουν και οι δημοσκοπήσεις τους φέρνουν οριακά μέσα ή οριακά έξω από την Βουλή, αλλά οι ενδείξεις λένε ότι οι πιθανότητες να ξεπεράσουν το φράγμα του 3% είναι υπέρ τους.

Το ποσοστό των εθνικών εκλογών του 2012 δεν θα το προσεγγίσουν καν, ωστόσο μπορούν να πιάσουν το ποσοστό των πρόσφατων ευρωεκλογών (σχεδόν 3.5%). Θα "τσιμπήσουν" ψήφους από τη Ν.Δ., αλλά και από ΠΑΣΟΚ, Χ.Α. και πιθανόν και κάποιους "ορφανούς (από πολιτική εκπροσώπηση) δεξιούς" που δε θέλουν να ψηφίσουν Ν.Δ.

Φαίνεται να χάνουν ποσοστό κυρίως προς το ΣΥΡΙΖΑ και να έχουν και μικρότερες απώλειες προς τη ΧΑ (προφανώς οι τελευταίοι είναι οι δυσαρεστημένοι δεξιοί, που ναι μεν δεν θέλουν μνημόνια, αλλά... βγάζουν σπυράκια στην προοπτική συνεργασίας με την Αριστερά).

Ο μ.ο. των δημοσκοπήσεων είναι... ακριβώς πάνω στο 3%, αλλά πιθανότατα θα πάει καλύτερα απ' αυτό.

Χρυσή Αυγή: Στα μουλωχτά μπας και τσιμπήσει κάτι

Αντίθετα με ότι συνέβαινε έως και σχετικά πρόσφατα, η Χρυσή Αυγή έχει πλήρως εξαφανιστεί από τα media σε αυτήν την προεκλογική περίοδο. Τα μέσα που τη στήριζαν την έχουν "εξομβελίσει" και ως εκ τούτου - ιδιαίτερα δε με το εναντίον της κλίμα που έχει διαμορφωθεί - τα δημοσκοπικά δεδομένα που έχουν να κάνουν με το νεοναζιστικό μόρφωμα μπορεί να είναι πλασματικά. Γενικώς οι δημοσκοπήσεις τη φέρνουν από την τέταρτη έως την έκτη θέση, με ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 5 και 6%, ωστόσο δεν είναι δυνατό να γίνει ασφαλής πρόβλεψη βάσει αυτών των δεδομένων - πάγια, η Χ.Α. είναι χαμηλότερα στις δημοσκοπήσεις απ' ό,τι στις εκλογές.

Η Χ.Α. προχωρά με την πάγια τακτική της (αντιμεταναστευτική, ακροδεξιά ρητορεία, με έναν δήθεν "αντισυστημικό" λόγο κ.λπ.) και προσδοκά σε ένα ποσοστό-δικαίωση. Τα στελέχη της δε διστάζουν να μιλήσουν ακόμη και για διψήφιο ποσοστό, αλλά δε νομίζω ότι αυτό είναι ρεαλιστικό. Ωστόσο οι παλινωδίες της Ν.Δ. και το γενικότερο ρεύμα αποσυσπείρωσης, μπορεί να βοηθήσει τη Χ.Α. να παραμείνει σε ποσοστά συγκρίσιμα (ή και ανώτερα) με αυτά του 2012 αν και το 9.4% των ευρωεκλογών πολύ δύσκολα θα επαναληφθεί.

Η Χ.Α. παίρνει από την δεξαμενή των "γενικώς αγανακτισμένων", μέχρι και τις ευρωεκλογές λεηλατούσε κυρίως την εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας και δευτερευόντως των υπόλοιπων κομμάτων (περίπου το 70% των ψηφοφόρων της προέρχονται από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ). Θα έχει απώλειες προς διάφορες πλευρές, και θα μοιραστούν σε αρκετά κόμματα.  Ισως να είναι ακόμη και τρίτο κόμμα. Οι δημοσκοπήσεις τους δίνουν κατά μ.ο. 5.5% αλλά θα κινηθούν υψηλότερα απ' αυτό το ποσοστό.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News